Τα πάρτυ εκείνα τα χρόνια στα σπίτια με μωσαϊκά γινόντουσαν συχνά και την πλήρωναν την νύφη αυτοί που διέθεταν μεγαλύτερους χώρους.
Τι πάρτυ να κάνεις στο ένα δωμάτιο με κουζίνα...
Δεν υπήρχε πρόβλημα όμως και η λύση βρισκότανε...
Η συμφωνία κλεινότανε στα γρήγορα από την παρέα και οι συνήθεις ύποπτοι
τα άκουγαν από τους δικούς τους.
Ρεφενέ φυσικά η υπόθεση...άλλος το πίπερμαν...άλλος το βερμούτ...άλλος τους ξηροί καρποί ....
Και για κάποιο περίεργο τα αγόρια κουβαλούσαν...τα κορίτσια έφερναν μόνον τους εαυτούς τους.
Ο καυγάς για το ωράριο αφορούσε το ασθενές φύλο και την οικογένειά τους...
"...δώδεκα και ένα θα είσαι εδώ..."
Και περίμεναν οι φουκαριάρες οι κοριτσομάνες έξω από το σπίτι και προσπαθούσαν
να ηρεμήσουν τους συζύγους τους που απειλούσαν ...
"...θα την σφάξω μόλις έρθει..."
Και ήταν και Χριστιανός και όχι Τζιχαντιστής και πήγαινε κάθε Κυριακή στην εκκλησία και μετά στο καφενείο.
Οι καλεσμένοι στο πάρτυ θα έφερναν και τα δικά τους σαρανταπενταράκια με επιτυχίες της εποχής και ο ρυθμός ανέβαινε και γινόντουσαν προσπάθειες να χαμηλώσει ο φωτισμός και να επεμβαίνει η μητέρα να τα ανάβει λέγοντας στο αυτί του παιδιού της το γνωστόν σλόγκαν της εποχής....
"...τι θα πεί ο κόσμος..."
Ο κόσμος ήταν οι γείτονες που μέσα από τις γρύλιες προσπαθούσαν να κόψουν κίνηση σχολιάζοντας..."
" ...Σόδομα και Γόμορα..."
Από τα παρτάκια ξεκινούσαν τα ειδύλλια και δεν ήταν λίγες οι φορές που αργότερα
θα κατέληγαν σε γάμο.
from Πίσω στα παλιά http://bit.ly/2Gnq8QF
via IFTTT