Ένας διαφορετικός ιερωμένος που μιλά με την γλώσσα της αγάπης και της λογικής.
Επίκαιρα και ανθρώπινα τα ερωτήματα που θέτει και οι προτάσεις που κάνει.
Για να δούμε που θα καταλήξει όλο αυτό που διαδραματίζεται μπροστά μας.
Η κοινωνία μας θα το αντιμετωπίσει με νηφαλιότητα ή θα μας δείξει με τραγικό και απάνθρωπο τρόπο το προσωπείο της;
---------------------------------------------
ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΒΟΜΥΛΟ
«Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως» (Λκ στ. 31)
Ως εφημέριος της ενορίας του Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων Καραβομύλου και διάκονος του λόγου του Θεού απευθύνομαι προς τους αδελφούς συνενορίτες μου και σε όσους αιφνιδιασμένοι από την απόφαση της εκτελεστικής εξουσίας τους συμπαρίστανται και αντιδρούν στην εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών στο εντός του οικισμού υφιστάμενο στρατόπεδο.
Έχω διαπιστώσει από την πλέον των δώδεκα χρόνων διακονία μου στην ως άνω ενορία ότι μεταξύ των κατοίκων ρατσιστικές και ξενοφοβικές δεν υφίστανται ή έστω είναι απειροελάχιστες και κάποιες σε λανθάνουσα κατάσταση και θλίβομαι που τα σημερινά γεγονότα αναδεικνύουν τις εξ αγανακτήσεως προσκαίρως δημιουργηθείσες, δίδοντας στους κακόβουλους την δυνατότητα να τις εμφανίζουν ως πάγιες και προϋπάρχουσες.
Το προσφυγικό είναι μεγάλο πρόβλημα για να αντιμετωπίζεται συναισθηματικά και μάλιστα εν θερμώ όταν αυτό αγγίζει την πόρτα μας.
Θλίβομαι που η πλειονότητα λαού όχι μόνο δεν αντιδρούσε για το κακό που έρχονταν, αλλά στήριζε και στηρίζει πολιτικές που το δημιούργησαν και το γιγαντώνουν.
Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην Λιβύη, στη Τυνησία, στην Αίγυπτο, στη Συρία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν κ.λπ. και επιπλέον η καταλήστευση του πλούτου, και η φτωχοποίηση ή η διατήρηση σε απόλυτη φτώχεια άνω του ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων στον πλανήτη με την εγκατάσταση υποτελών «κυβερνήσεων» στην πλειονότητα των χωρών του κόσμου είναι οι αιτίες που δημιούργησαν το μεταναστευτικό-προσφυγικό πρόβλημα. Όμως εναντίον αυτών λίγοι διαμαρτυρηθήκαμε.
Ακόμη και προ ολίγων ημερών η πλειονότητα των κατοίκων της Ευρώπης έδειξαν να δίδουν γη και ύδωρ στην κυβέρνηση των Η.Π.Α. μη αντιδρώντας στην, ως επικυρίαρχου, απαίτησή της για απαγόρευση ελλιμενισμού σε πλοίο που μετέφερε πετρέλαιο για τον λαό της Συρίας της οποίας, παρεμπιπτόντως, η πρεσβεία παραμένει κλειστή στη χώρα μας ως να πρόκειται για εχθρικό κράτος.
Εις ώτα μη ακουόντων έφθανε η από δεκαετιών κραυγή κάποιων που τόνιζαν την ανάγκη αποδέσμευσης της πατρίδας μας από τους αιματοβαμμένους συνασπισμούς του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.. Το αποτέλεσμα αυτής της ένταξης το ζούμε τώρα όλοι και με το λεγόμενο προσφυγικό πρόβλημα. Αποτέλεσμα αυτής της ένταξης και της συμφωνίας με συγκεκριμένες πολιτικές, όπως η συνθήκη του Δουβλίνου, των ελλαδικών κυβερνήσεων είναι ο εγκλωβισμός τεράστιου αριθμού προσφύγων στη χώρα μας.
Τέλος αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών είναι η δημιουργία των γκέτο για τα οποία διαμαρτύρονται οι κάτοικοι. Τα γκέτο εν τω παρόντι είναι χώροι εγκλωβισμού ανθρώπων ώστε οι ισχυροί του κόσμου να έχουν τη δυνατότητα να παίρνουν απ’ αυτούς όσους και όποιους χρειάζονται. Κατά τη γνώμη μου είναι ταυτόχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, φυλακές και σκλαβοπάζαρα.
Δια ταύτα
Ο αγώνας πρέπει να είναι κατά των αιτιών που δημιουργούν το πρόβλημα. Κοινός εχθρός και των προσφύγων-μεταναστών και δικός μας είναι οι ισχυροί του κόσμου, ο ιμπεριαλισμός και οι μηχανισμοί του. Αυτοί κατέστρεψαν τις πατρίδες των προσφύγων-μεταναστών. Αυτοί σε συνεργασία και με τις κυβερνήσεις της χώρας μας τους ξεσπίτωσαν και τους ξεσπιτώνουν. Αυτοί έκαναν εκατομμύρια ανθρώπους πρόσφυγες-μετανάστες, πλανήτες στον κόσμο χωρίς πατρίδα.
Επειδή όμως το πρόβλημα όμως πλέον έχει έλθει στην κυριολεξία προ των πυλών μας άμεσα πρέπει. α) να αγκαλιάσουμε αυτούς τους ανθρώπους ως αδελφούς μας.
Ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, έθνος και θρησκεία πρέπει να γίνουμε οι πλησίον τους β) να πιέσουμε δυναμικά να ανοίξουν τα σύνορα ώστε ο καθένας ελεύθερα να κινηθεί προς την χώρα που επιθυμεί και γ) να αντισταθούμε στη δημιουργία γκέτο-φυλακής και να απαιτήσουμε την εγκατάστασή τους σε οικίες εντός των πόλεων και των χωριών και μάλιστα σε αριθμό ανάλογο του μόνιμου πληθυσμού.
Αδελφοί γνωρίζω ότι δεν είσαστε ρατσιστές, αλλά ακόμη κι αυτός ο φόβος, σύμφωνα με τη διδασκαλία του Χριστού, αποτελεί ένδειξη έλλειψης αγάπης.
Οι καμπάνες των ναών σημαίνουν για να μας καλέσουν σε εκκλησιαστικές συνάξεις αγάπης. Ας μη τις χρησιμοποιούμε για αλλότριους σκοπούς.
Ας σταθούμε απέναντι στους πάσχοντες και κατατρεγμένους αδελφούς μας με αγάπη. Ας μη τους καταδικάζουμε εκ των προτέρων για εγκλήματα που φοβόμαστε ότι κάποιοι εξ αυτών ίσως διαπράξουν. Ας μη γενικεύουμε.
Παπά Χρήστος Ζαρκαδούλας
www.gkordis.com
ΘΕΜΑ:
ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ