Δ. Π. ΚΩΣΤΕΛΕΝΟΣ | Η Ελένη Βακαλό, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, κόρη του Δωδεκανησίου Εμμανουήλ Σταυρινού. Στην Αθήνα η οικογένεια Ε. Σταυρινού εγκαταστάθηκε μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922. Η Βακαλό σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ιστορία της Τέχνης στη Σορβόννη. Παντρεύτηκε στα 1944 το ζωγράφο Γιώργο Βακαλό, με τ' όνομα του οποίου παρουσιάστηκε σαν ποιήτρια και κριτικός της Τέχνης. Στα 1945 εξέδωσε την ποιητική συλλογή: «Θέμα και παραλλαγή». Στα 1948 κυκλοφόρησε τη συλλογή: «Αναμνήσεις από μια εφιαλτική πολιτεία», στα 1951 τη «Μορφή των θεωρημάτων», στα 1954 κυκλοφόρησε το «Δάσος».
Την ίδια χρονιά εξέδωσε και την πέμπτη ποιητική συλλογή της «Περιγραφή σώματος». Η ποίηση της Ελένης Βακαλό εκφράζει το άγχος που έχει καταστεί βίωμα και θέμα των περισσότερων ποιητών της εποχής μας. Η ανατολή της πυρηνικής φάσης του πολιτισμού, στη λήξη του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και ο κίνδυνος ενός πυρηνικού αφανισμού της ανθρωπότητας, η εισβολή και η δεσποτεία της τεχνικής σχεδόν σε όλους τους τομείς της ζωής μας, η συγκλονιστική κρίση των παλαιών αξιών και ο σκεπτικισμός με τον οποίο αντιμετωπίζουν πολλοί διανοούμενοι τις καινούργιες αξίες, αποτέλεσαν τα γενεσιουργά αίτια του άγχους, που συνεκφράζει και την υποστασιακή αγωνία, κορυφωμένη, όπως πάντα σε εποχές κρίσης και απουσίας ιδανικών, οπότε ισχυροποιείται η συνείδηση της αδιέξοδης ειμαρμένης, του μεμονωμένου ατόμου:
Ο νεκρός
Προχωρώντας στο δρόμο φοβόμουνα / που ακολουθούσαν τα βήματά μου / Μπορεί να μην είναι ο έμπορος και νάναι ο φονιάς / Γιατί τη νύχτα φωνάζουνε οι σκιές όταν / αγγίζουνε η μια την άλλη. / Λένε / υπήρξε ερωμένος ή εραστής, / Σέρνουνε παραβάλλοντας σώματα που δεν έχουν σχέση. / Μ' αυτό το ποίημα ήθελα να καλύψω τη μοναξιά.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ
Δ. Π. ΚΩΣΤΕΛΕΝΟΣ
ΑΘΗΝΑ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ Κ. ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ
from ανεμουριον https://ift.tt/35sYNYX
via IFTTT