ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Η ΠΡΟΣΟΨΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΕ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ Ε. ΤΣΙΛΕΡ. ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΗΛΙΝΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΡΑΓΙΚΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.

Το Βασιλικό θέατρο είναι το τελευταίο από τα θέατρα που έχτισε ο Σάξονας αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλερ (1837-1923). Με την παρακίνηση του Δημητρίου Ράλλη και του Άγγελου Βλάχου (κατόπιν διευθυντή του Βασιλικού θεάτρου), ο βασιλιάς Γεώργιος Α' αποφάσισε να διαθέσει γι' αυτό το σκοπό δωρεά ενός εκατομμυρίου δραχμών, την οποία του είχε διαθέσει ο Στέφανος Ράλλης, πλούσιος έμπορος από τη Χίο, εγκατεστημέvos στο Λονδίνο. Λάτρης του θεάτρου ο Γεώργιος, διατηρούσε άλλωστε μια μικρή θεατρική σκηνή μέσα στα Ανάκτορα. Για την ανέγερση του Βασιλικού θεάτρου (1891-1901) αγοράστηκε το γνωστό οικόπεδο επί της οδού Αγίου Κωνσταντίνου, ακριβοί απέναντι από τον ομώνυμο ναό (ο οποίος θεμελιώθηκε την ημέρα των γενεθλίων του διαδόχου Κωνσταντίνου, σε σχέδια του Λύσανδρου Καυταντζόγλου, και εγκαινιάστηκε το 1905). Η εκπόνηση της αρχιτεκτονικής μελέτης του θεάτρου ανατέθηκε στον Τσίλερ. Παρ’ όλη την εμπειρία του σε θεατρικά κτίρια (είχε ήδη κτίσει τα θέατρα της Πάτρας, της Ζακύνθου και το Δημοτικό Αθηνών), το σχήμα του γηπέδου, οι μικρές σχετικά διαστάσεις του και η έντονη κλίση του εδάφους δυσκόλεψαν αρκετά τον Τσίλερ. Η ένταξη στο συνεχές οικοδομικό σύστημα δεν του επέτρεψε να αναδείξει ελεύθερο και περίοπτο το θέατρο. Μπροστά του δεν υπήρχε καν ο χώρος για τη δημιουργία έστω και μικρής πλατείας. Εντούτοις το τελικό αποτέλεσμα δικαίωσε τον ταλαντούχο αρχιτέκτονα. Η σύνθεση των όγκων ακολουθώντας τη γερμανική παράδοση εκφράζει us διαφορετικές λειτουργία των χώρων (σκηνή, πλατεία, φουαγιέ κ.λπ.).

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄ΚΑΙ Η ΟΛΓΑ ΠΕΡΙΣΤΟΙΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟ 1901. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΠΕΝΑΚΗ

Η πλατεία με χωρητικότητα 1.000 θέσεων και τέσσερα θεωρεία εκατέρωθεν της σκηνής, με το βασιλικό θεωρείο πρώτο δεξιά πάνω από την μπούκα της σκηνής, φέρει το βασιλικό οικόσημο και τον βασιλικό θυρεό ΓΧ. Η όψη του στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου διαμορφώνεται με πυκνή διάταξη κορινθιακών κιόνων οι οποίοι υψώνονται στο βάθρο του ισογείου και στηρίζουν τον τεθλασμένο θριγκό. Εύκολα αναγνωρίζει κανεις το πρότυπο στη Βιβλιοθήκη του Αδριανού στη Ρωμαϊκή Αγορά, ενσωματωμένο με επιτυχία, σαν αυτοδύναμη καλλιτεχνική δημιουργία με ιδιαίτερη αισθητική και λειτουργική διάσταση. Οι ανάγλυφες μυθολογία κορυφές στα τοξωτά πλαίσια πάνω από τα θυρώματα του φουαγιέ, καθώς και τα έξι αγάλματα στο στηθαίο του κεντρικού τμήματος, τα οποία δεν υπάρχουν σήμερα, είχαν παραγγελθεί από εργοστάσιο της Βιέννης. Στα τοξωτά πλαίσια απεικονίζονται ο Απόλλων και οι Μούσες, ενώ τα έξι αγάλματα αποδίδουν τους μεγάλους θεατρικούς συγγραφείς της αρχαιότητας (Αισχύλο, Ευριπίδη, Σοφοκλή, Μένανδρο, Αριστοφάνη και Θέσπι). Το θέατρο εγκαινιάστηκε στις 24 Νοεμβρίου 1901. Μετά τον Εθνικό Ύμνο έγινε απαγγελία εν0ς ποιήματος του Παλαμά και στη συνέχεια παρουσιάστηκαν δύο κωμωδίες, μία του Χαράλαμπου Άννινου και μία του Δημητρίου Κορόμηλά. Το 1908 έπαψε να λειτουργεί λόγω κακής διαχείρισης και ξανάνοιξε 24 χρόνια αργότερα με την επωνυμία Εθνικό Θέατρο.Έχει δεχθεί αρκετές ανακαινίσεις, τροποποιήσεις και προσθήκες. Σήμερα λειτουργεί ανακαινισμένο. Οι θαυμάσιες οροφογραφίες και τοιχογραφίες των χώρων έχουν αποκατασταθεί σύμφωνα με τα αυθεντικά σωζόμενα και φυλασσόμενα στη συλλογή του Εθνικού θεάτρου σχέδια του Τσίλερ.

ΜΑΡΩ ΑΡΔΑΜΙΤΣΗ-ΑΔΑΜΗ ΕΛΛΑΔΑ 20ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ 1900-1910 Β' ΤΟΜΟΣ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 2017

from ανεμουριον https://ift.tt/2NjBppW
via IFTTT