Ιερά Μονή Οσίου Παταπίου - Γ (Κορινθίας)

Στην Αίγυπτο γεννήθηκε, από ευσεβείς χριστιανούς γονείς, ο όσιος Πατάπιος και έζησε μεταξύ των ετών 380 και 450. Μετά την εγκύκλια μόρφωσή του, αναζήτησε τη γνώση της θείας φιλοσοφίας πλησίον των ασκητών της ερήμου, έγινε αναχωρητής. Βίωσε, μακριά από την τύρβη και τις εγκόσμιες μέριμνες, τις τρεις βασιλικές και ουράνιες αρετές της αγνείας, της υπακοής και της ακτημοσύνης, αποκτώντας έτσι φήμη σοφού Γέροντος και προσελκύοντας πλήθη μοναχών και λαϊκών, που επιζητούσαν καθοδήγηση πνευματική. Όσο δε εκείνος προσπαθούσε να τους αποφύγει και κρυβόταν σε πιο απρόσιτα μέρη της ερήμου, τόσο ο χριστιανοί προσέτρεχαν σ' αυτόν. Αναγκάσθηκε γι' αυτό να φύγει για την Κωνσταντινούπολη και να εγκατασταθεί κοντά στις Βλαχέρνες, βορειοδυτικά του Κεράτιου Κόλπου. Αν και από ταπεινοφροσύνη εμφανίσθηκε ως άπειρος μοναχός, η αρετή του συνετέλεσε ώστε κοντά του να συγκεντρωθούν αρκετοί μοναχοί και να συγκροτήσουν κοινόβιο, με την ονομασία Μονή των Αιγυπτίων, που δεν άργησε να γίνει γνωστή, εξαιτίας και των θαυμάτων του οσίου Παταπίου. Μετά το οσιακό τέλος του ετάφη «εν αυτή τη ευαγεστάτη των Αιγυπτίων μονή», γράφει ο βιογράφος του άγιος Ανδρέας Κρήτης. Το τίμιο σκήνωμά του, που διατηρείται αλώβητο, πιθανόν μεταφέρθηκε από την Κωνσταντινούπολη, στο σημείο όπου σήμερα ευρίσκεται η Μονή του, πριν από την Άλωση, με επικρατέστερη την άποψη ότι αυτό έγινε μεταξύ των ετών 1204 και 1453. Στην απότομη πλαγιά των Γερανείων, πάνω απ' την όμορφη πόλη του Λουτρακίου, υπήρχε πριν από το 14ο αιώνα ένα ασκητήριο, όπου οδηγούσε δύσβατο μονοπάτι. Το σημερινό μοναστήρι του οσίου Παταπίου του θαυματουργού, που προσελκύει πλήθη πιστών και επισκεπτών, είναι δημιούργημα του 1952.

Κτίσθηκε γύρω από το παλαιό ασκητήριο-σπήλαιο, στο οποίο το 1904 ο ιερεύς Κων. Σουσάνης μαζί με άλλους Λουτρακιώτες, ανασκάπτοντας το σπήλαιο ανακάλυψαν «άφθορον και ευωδιάζον» το ιερό σκήνωμα του Οσίου, όπως του είχε υποδειχθεί με όραμα. Κτίτορας της νέας Μονής υπήρξε ο αρχιμ. Νεκτάριος Μαρμαρινός, πρωτοσύγκελλος της ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου, και η μοναστική αδελφότητα ευσεβών καλογραιών, με επικεφαλής την ηγουμένη Ισιδώρα. Το ιερό σκήνωμα φυλάσσεται σε ξύλινη λάρνακα μέσα στο σπήλαιο-ναό. Το λιθόκτιστο τέμπλο ωραΐζουν μεταβυζαντινές τοιχογραφίες. «Δεξιά εικονίζεται ωραίο και εκφραστικό τρίμορφο Δέησις και αριστερά ο όσιος Νίκων ο νέος, η οσία Υπομονή (κατά κόσμον Ειρήνη ή Ελένη Παλαιολογίνα, σύζυγος Μανουήλ Β' του Παλαιολόγου που έγινε μοναχή και μετονομάστηκε σε Υπομονή), ο άγιος Υπάτιος επίσκοπος Γαγγρών και σε κεντρική τιμητική θέση ο όσιος πατήρ ημών Πατάπιος ο εν τω ξηρώ όρει». Πιθανότατα είναι έργο του 16ου αιώνος. Το κτιριακό συγκρότημα της Μονής περιλαμβάνει, επίσης, το καθολικό, προς τιμήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, τα κελλιά των μοναζουσών, το ηγουμενείο, τη βιβλιοθήκη (με πολλούς τόμους, μεταξύ αυτών και του μητροπολίτου πρ. Δημητριάδος Δαμασκηνού), το αρχονταρίκι, τον ξενώνα, τα εργαστήρια (αγιογραφίας, χρυσοκεντήματος, χειροτεχνημάτων), την έκθεση και τους λοιπούς βοηθητικούς χώρους. Η Μονή συντηρεί, οικονομικώς και από πλευράς διακονίας, Γηροκομείο γυναικών σε ανεξάρτητο και ειδικά κατασκευασμένο κτίριο, όπου περιθάλπονται περί τις 25 ηλικιωμένες. Πλην του τίμιου σκηνώματος του οσίου Παταπίου, η Μονή έχει αποθησαυρισμένα και λείψανα (τμήμα σιαγόνος) του αγίου Νίκωνος καθώς και την κάρα της αγίας Υπομονής. Τα πολλά και εξακριβωμένα θαύματα του οσίου Παταπίου, η όμορφη τοποθεσία με την πανοραμική θέα στον Κορινθιακό Κόλπο, η σχετικά μικρή απόσταση από την Αθήνα και το Λουτράκι (14 χιλιόμετρα) και η φιλόξενη πολυμελής αδελφότητα της Μονής συντελούν ώστε πάμπολλοι προσκυνητές να σπεύδουν σ' αυτήν για να ζητήσουν τις πρεσβείες του οσίου Παταπίου του θαυματουργού.

Ευάγγελος Π. Λέκκος
Τα ελληνικά μοναστήρια

from ανεμουριον https://ift.tt/2rUnsGA
via IFTTT