Μωρέ σαν στούκας ήταν και σφυρίζανε στο αυτί σου και κάνανε κάθετη επίθεση
και όπου σε πετύχαινε.
Η αυλή τα βράδυα με την ζέστη είχε συνωστισμό από ράντζα.
Κάμποσοι οι ένοικοι....πού να σταθείς στην κάμαρα ....έκαιγαν τα πάντα.
Και άκουγες πάνω που σε έπαιρνε ο ύπνος αφού πρώτα θαύμαζες τα αστέρια
και το φεγγάρι...."...μπαπ ...πανάθεμάσε θα σε πετύχω..."
και βάραγε το μάγουλο το κούτελο το χέρι.
Κάποιος θα σηκωνότανε θα έπαιρνε το "πολυβόλο" και θα άρχιζε το ψέκασμα
και όποιον πάρει ο χάρος.
Μύριζε και κάπως και το ήθελες το "αρωμάτισμα" μήπως σε προσπεράσουν
οι καμικάζι.
Τοξικά και τρίχες....με αυτό μεγαλώσαμε και αυτό αναπνέαμε όλους τους καλοκαιρινούς μήνες.
Στην διαφήμιση της εποχής βλέπουμε φλίτ της SHELL ....
Δεν υπήρχε και η υπερκατανάλωση καυσίμων λόγω του μικρού αριθμού των αυτοκινήτων άρα πουλούσανε και άλλα προϊόντα.
Εγώ θυμάμαι τα μικρά τσίγκινα κουτάκια με μπλέ κόκκινες γραμμές που παίρναμε
από τον μπακάλη....στο τεφτέρι και αυτά.
Τα άδεια τα μαζεύαμε για την αλάνα όπου τα βάζαμε το ένα πάνω στο άλλο
και τα σημαδεύαμε με την σφεντόνα.
from Πίσω στα παλιά https://ift.tt/2yWgF3b
via IFTTT