Γνώρισα το Φαίδρο από το Σχινά, το 1952... Ήταν ωραίος, υπερήφανος νέος, συντηρητικώτατος στο ντύσιμο του, με λαμπρή ελληνική ομιλία και στόμφο. Έκανε στατιστικές στα χαρτιά· καταπληκτικούς πίνακες!.. Το χαρτί το γλένταγε επιστημονικά!.. («Μάρκετινγκ» έκανε!)
Δεν του άρεσαν οι ακρότητες: Τον είχε ερεθίσει ο Σχινάς, που ξόδευε βλακωδέστατα και χυδαιότατα, κ' είχε σκαρώσει το εξής ανέκδοτο γι’ αυτόν, που μας το διηγείτο: ότι κάποτε είχαν πάει στη Μύκονο παρέα, κι ότι ο Σχινάς μπήκε τάχα στο περίπτερο Πληροφοριών και ρώτησε: « — Παρακαλώ, πού πληρώνουν εδώ;»
Α ι σ θ η τ ι κ ά ήταν υπέρ του Ναζισμού· τις «θεωρίες» του όμως δεν τις ενστερνίστηκε ποτέ — όσο κι αν κάποιοι, που πράγματι δεν τον γνώριζαν, τον παρεξήγησαν. Συζήτησε με γερμανούς αξιωματικούς και τους τάλεγε χύμα στην Κατοχή, υποστηρίζοντας θαρραλέα την πιο ασυμβίβαστη προσωπική ελευθερία.
Τους Αγγλοαμερικάνους τους θεωρούσε «χυδαίους». Κοροϊδευτικά τους αποκαλούσε «Μπιμπισήδες».
Κορόιδευε την Αγγλική γλώσσα, την οποία «δεν θεωρούσε γλώσσα».
Να και μερικά χαρακτηριστικά του πνεύματος του Φαίδρου: θέλαμε να πάμε σινεμά, με τον Άλεκ Σχινά καί το Ρένο Αποστολίδη. Όλοι θέλαμε να δούμε μιά ταινία με τον Άλεκ Γκίνες, αλλά ο Άλεκ Σχινάς διαφωνούσε. Ύστερ’ από φωνές και καβγά λοιπόν, πήγαμε τελικά στην ταινία πούθελε ο Άλεκ Σχινάς — κι ο Φαίδρος παρατήρησε:
— Εμείς απόψε, τελικά, καταντήσαμε να δούμε τον Άλεκ... Γκρίνιες!
Κάποτε είχαμε πάει σ' ένα πάρτυ μπάλ — μασκέ στο Μαρούσι. Αλλάξαμε ρούχα στ' αυτοκίνητο του Ρένου. Μαζί μας ήταν ο Άλεκ Σχινάς και η Ρόζα. Στο πάρτυ χαθήκαμε. Γύρω στις τρείς — τέσσερις τα χαράματα εγώ έφυγα.
Κατά τις έξη ήρθε ο Φαίδρος μαινόμενος έξω απ' το σπίτι μου και ντυμένος ακόμη μασκαράς ούρλιαζε και μ' έβριζε:
— Πού παρατάτε τους άλλους;.. Πού είναι τα ρούχα μου;..
Την άλλη μέρα μου ζήτησε συγγνώμη, γιατί κατάλαβε πως δεν είχα σχέση με την ταλαιπωρία του. Κι όταν τον ρώτησα γιατί παραπονέθηκε σε μένα, αντί στο Ρένο, που στ' αυτοκίνητο του βρίσκονταν τα ρούχα του, αυτός μ' απάντησε:
— Μα αγαπητέ μου, όταν έχης εν’ αρνί κ' ένα λιοντάρι, δεν τα βάζεις με το λιοντάρι!..
Αυτό το ανδραγάθημα του Φαιδρού στον Εμφύλιο, κ' η μετά καταδίκη του σε θάνατο απ' το Στρατοδικείο;..
— Απ' ό,τι έλεγε, κατάλαβα πως ανδραγάθησε τυχαία... Θα ξέρετε βέβαια πόσο κομψός ήταν κι ανεξάρτητος απ' ό,τι του θύμιζε «κοπάδι»-· εξαιτίας των δύο αυτών ροπών του — για να μη λερώση τη στολή του περνώντας από μέρος που είχε λάσπες, και για να μην πάη όπου οι άλλοι — βρέθηκε ξάφνου νάχη καταλάβει κάποιο ύψωμα, και παρασημοφορήθηκε!..
Τώρα, όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης σας, εξ όσων ξέρω σκέφτηκε: «Εγώ είμαι νέος, αρτιμελής, υγιής, και θέλω να γλεντήσω τη ζωή!» Και λιποτάκτησε!.. Έφυγε απ' τη μονάδα του και ήρθε κατευθείαν σ' ένα πάρτυ που γινόταν στην Αθήνα!
Μετά δύο ήμερες τον συνέλαβαν σπίτι του.
Λένε πως λιποτάκτησε, ακριβώς για να πάη σ' αυτό το πάρτυ, επειδή εκεί θάταν μιά κοπέλλα που τον ενδιέφερε και δεν ήθελε να τη φλερτάρη κάποιος άλλος...
Δεν ξέρω... Είναι πιθανόν... Πολύ πιθανόν!
ΑΠΑΝΤΑ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΟΖΑ ΜΠΑΡΛΑ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΕΝΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΘΗΝΑ
from ανεμουριον https://ift.tt/2w2BkR1
via IFTTT