Στην αγκαλιά του Θεού ο κτήτωρ του Ναού Αγίου Δημητρίου Λαμίας, Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Τσιάκας


Η Ιερά Μητρόπολις Φθιώτιδος με αισθήματα θλίψεως αναγγέλλει την εκδημία του πολιού και σεβασμίου Γέροντος Πρωτοπρεσβυτέρου π. Βασιλείου Τσιάκα, του κτήτορος του μεγαλοπρεπούς Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου της πόλεως Λαμίας.

          Ο μακαριστός π. Βασίλειος εκοιμήθη το βράδυ της Πέμπτης 23 Ιουλίου, πλήρης ημερών σε ηλικία 97 ετών.

          Η Εξόδιος Ακολουθία του θα τελεσθεί σήμερα  Παρασκευή 24 Ιουλίου στις 12:00 το μεσημέρι, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Συμεών στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου, στο Ναό που τόσο αγάπησε και δια τον οποίο εμόχθησε, ώστε να αποπερατωθεί και να αποτελεί σήμερα ένα Ναό κόσμημα για την πόλη της Λαμίας και εις τον οποίο διηκόνισε μετά ζήλου, αγάπης και φόβου Θεού για πολλές δεκαετίες, μέχρι βαθυτάτου γήρατος.

          Από τις 7:00 το πρωί το σκήνωμά του θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στον Ιερό Ναό όπου και θα τελεσθεί Θεία Λειτουργία υπέρ αναπαύσεως της μακαρίας ψυχής του.

          Μετά το πέρας της Εξοδίου Ακολουθίας, η ταφή θα πραγματοποιηθεί κατόπιν επιθυμίας του, στην ιδιαιτέρα του  πατρίδα, το Νεοχώρι Τυμφρηστού, στον τάφο όπου αναπαύεται η πολυαγαπημένη του Πρεσβυτέρα Ευφροσύνη Τσιάκα.

          Επιθυμία της οικογένειας, αντί στεφάνων, τα χρήματα να κατατεθούν εις μνήμην του, υπέρ του Ραχουτείου Γηροκομείου Λαμίας της Ιεράς Μητροπόλεως μας (Έσλιν 22).

Λίγα λόγια για τον μακαριστό Πρωτοπρεσβύτερο π. Βασίλειο Τσιάκα.

          Ο μακαριστός Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Τσιάκας γεννήθηκε στο Νεοχώρι Τυμφρηστού του Νομού Φθιώτιδος στις 2 Φεβρουαρίου το 1924 από ευσεβείς γονείς τον Δημήτριο και τη Βασιλική.

            Σε ηλικία 18 ετών μετά από επιτυχείς εισαγωγικές εξετάσεις ενεγράφη στο Γυμνάσιο Καρπενησίου. Εδώ περάτωσε τις τρεις πρώτες τάξεις και τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο 2ο Γυμνάσιο Αρρένων στη Λαμία.

          Από το 1947 έως και το 1950 υπηρέτησε τη θητεία του ως απλός στρατιώτης στον 3ο λόχο του 502 Τάγματος της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας Ρίμινι. Έλαβε μέρος στις μάχες του εμφυλίου στον Ελικώνα, στον Παρνασσό, στην Όθρη, στον Γράμμο και στο Βίτσι, όπου και τραυματίστηκε.

       Το 1951 μετά από επιτυχείς εξετάσεις εισάγεται στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, απ’ όπου έλαβε το πτυχίο της Θεολογίας του 1956. Στις σπουδές τους στηρίζουν οι γονείς του καθώς και ο αείμνηστος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κυρός Αμβρόσιος Νικολαΐδης, ο οποίος σε φρόντισε να του δοθεί μία υποτροφία της Αποστολικής Διακονίας.

         Στις 21 Σεπτεμβρίου 1956 ενυμφέυθη την Ευφροσύνη Ζημιανίτου από το Δίκαστρο, με την οποία απέκτησαν δυο κόρες την Βασιλική και την Δήμητρα, οι οποίες είναι Εκπαιδευτικοί και δημιούργησαν ευλογημένες οικογένειες στην πόλη της Λαμίας, χαρίζοντάς του 4 εγγόνια και πριν λίγο καιρό και ένα δισέγγονο.

         Στις 6 Οκτωβρίου του 1956 χειροτονήθηκε διάκονος και στις 8 Οκτωβρίου 1956 πρεσβύτερος στο ναΰδριο του Αγίου Αμβροσίου στο Μητροπολιτικό Μέγαρο, υπό του μακαριστού Μητροπολίτου Φθιώτιδος κυρού Αμβροσίου.

         Στις 10 Οκτωβρίου του 1956 τοποθετήθηκε στην κενή οργανική θέση του Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου Λαμίας. Από 1 Ιανουαρίου 1957 αναλαμβάνει Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και του Φιλόπτωχου Ταμείου του Ιερού Ναού. Διετέλεσε επί 34 χρόνια Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ναού. Φρόντισε για την αποπεράτωση του και εργάστηκε ευσυνείδητα στο ποιμαντικό έργο της Ενορίας του.

         Το 1964 εφοίτησε για δύο μήνες στο Πνευματικό Φροντιστήριο Εξομολόγων στην Ιερά Μονή Πεντέλης και την ίδια χρονιά ανέλαβε καθήκοντα πνευματικού. Εδίδαξε στο σχολείο ολιγογραμμάτων Ιερέων στην αίθουσα της Χριστιανικής Εστίας.

       Ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος εκτιμών την Πνευματική του εργασία και το γεγονός ότι ήταν ο μόνος Θεολόγος Εφημέριος στη Φθιώτιδα, όρισε να είναι ο πρώτος «τη τάξει μεταξύ των εφημεριών», ο δε Μητροπολίτης Δαμασκηνός τον απένειμε το οφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου.

          Την περίοδο 1967-1968 απεσπάσθη στην Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας και υπηρέτησε επί εξάμηνο στα χωριά Αχλάδα και Σκοπός.

         Η γνήσια ιερατική του προσωπικότητα, το ευσεβές του χαρακτήρος του, το ανόθευτο Ορθόδοξο Εκκλησιαστικό του ήθος, η ανύσταχτη διακονία του στο Ναό του Αγίου Δημητρίου, σε συνδυασμό με την άριστη γνώση της Βυζαντινής Μουσικής,  τον κατέστησαν ως μία εμβληματική, ανεξίτηλη και σεβάσμια προσωπικότητα για την  πόλη της Λαμίας, αποσπώντας την αναγνώριση, τον σεβασμό και την αγάπη, όχι μόνο των ευσεβών ενοριτών του, αλλά και ολοκλήρου της πόλεως.

Ας είναι η μνήμη του αιωνία.

Πηγή Βιογραφικών στοιχείων:

  • Βιβλίο «Ιερός Ναός Αγίων Γεωργίου και Δημητρίου Λαμίας. 
  • Συμβολή στην Εκκλησιαστική Ιστορία της Φθιώτιδος», του Αιδειμολ. Πρωτ. π. Νεοφύτου Ραφαηλίδη,
  • Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου Ι.Μ. Φθιώτιδος




Νεότερη Παλαιότερη