Η τοποθέτησή μου για την κύρωση των Συμφωνιών αφενός μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ των δύο Κρατών και αφετέρου μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ιταλικής Δημοκρατίας για την οριοθέτηση των αντίστοιχων Θαλασσίων Ζωνών τους.
« Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι βαδίζουμε προς την αποκορύφωση μιας νέας κρίσης με την Τουρκία .
Και η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές υπήρξαν κρίσεις με την Τουρκία, πολλές φορές υπήρξαν προκλητικές δηλώσεις και απειλές, όμως σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μία αλλαγή του εξωτερικού δόγματος της Τουρκίας βρισκόμαστε μπροστά σε μια διαφορετική Τουρκία που εγκαταλείπει την προσπάθεια της να ενταχθεί και να συνεργαστεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Δύση, αλλάζει τον γεωστρατηγικό προσανατολισμό της από τα εδάφη της ξηράς στην Ανατολή και στο Νότο και στρέφεται προς δυσμάς προς τη θάλασσα προς το Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, μια Τουρκία που βλέπει τον εαυτό της ως τον ηγέτη του μουσουλμανισμού πλέον στην ευρύτερη περιοχή.
Η Ελλάδα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ήταν πάντα η ασπίδα της Ευρώπης και του πολιτισμού απέναντι στους εξ ανατολών εισβολείς και αυτός είναι ο ρόλος της και σήμερα, μόνο που σήμερα δεν είναι μόνη και δεν καλείται να θυσιαστεί για τα Ευρωπαϊκά ιδεώδη, σήμερα, χάρις στην στρατηγική της Ελληνικής Κυβέρνησης, η Ελλάδα αποτελεί και αναγνωρίζεται ότι αποτελεί, το ανατολικό σύνορο της ενωμένης Ευρώπης, κι αν θέλετε το ανατολικό σύνορο του δυτικού κόσμου στη Μεσόγειο .
Και αυτό είναι η απάντηση σε όσους στην κριτική τους επαναλαμβάνουν συνεχώς: ποια είναι η στρατηγική της Ελλάδας ; ότι η Ελλάδα δεν έχει δήθεν στρατηγική, ότι η Ελλάδα αντιδρά σπασμωδικά, ότι η Ελλάδα δεν έχει στόχους.
Το γεγονός ότι, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ξεκάθαρη θέση υπέρ της Ελλάδος, το γεγονός της σύγκλισης με το Ισραήλ, το γεγονός της σύγκλισης με την Αίγυπτο, το γεγονός της σύγκλισης με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η θέση του Μακρόν και της Γαλλίας αλλά και η θέση της Γερμανίας καταδεικνύουν την ορθότητα και δικαιώνουν την κινητικότητα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Ποιό είναι λοιπόν το τρίπτυχο της Ελληνικής στρατηγικής στο θέμα με την Τουρκία ;
Πρώτον ισχυρές και αξιόπιστες συμμαχίες, δεύτερον ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των Ενόπλων Δυνάμεων και τρίτον διαπραγμάτευση για τα θέματα των θαλασσίων ζωνών και της υφαλοκρηπίδας, η οποία αν δεν φέρει αποτελέσματα θα επιδιώξει προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Μου κάνει λοιπόν εντύπωση πώς θαυμάζουν μερικοί την στρατηγική της Τουρκίας, η οποία ουσιαστικά είναι μία νεοοθωμανική επεκτατική πολιτική και δεν κατανοούν την στρατηγική της Ελλάδος η οποία δεν διαπραγματεύεται τίποτα από την εθνική της κυριαρχία και αποδέχεται μόνον την διευθέτηση των θαλασσίων ζωνών εκμετάλλευσης. Και το στηρίζει αυτό, όπως προανέφερα, με διεθνείς ισχυρές συμμαχίες, με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και με την φιλειρηνική θέση της διαπραγμάτευσης, χωρίς όμως απειλές και εκβιασμούς.
Όπως δεν κατανοώ και την αξιωματική αντιπολίτευση η οποία ως κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε με τους ίδιους όρους τις θαλάσσιες ζώνες με την Αίγυπτο και η οποία, μετά την υπογραφή της συμφωνίας με την Ιταλία παρότρυνε τον Πρωθυπουργό να κάνει άμεσα έστω και μερική διευθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο, σήμερα να επικαλείται ότι μπορεί να υπάρχουν κίνδυνοι στο μέλλον και να αποφεύγει να δώσει με την θετική ψήφο της στους απέναντι το αναγκαίο μήνυμα ομοψυχίας του Ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Τόσα χρόνια επικαλούμαστε το Διεθνές Δίκαιο, το οποίο είναι με το μέρος μας και όμως βλέπουμε την Τουρκία, παράνομα να υπογράφει το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο, χάρις στην εργώδη προσπάθεια του Πρωθυπουργού, του Υπουργού Εξωτερικών και του διπλωματικού σώματος, καταφέρνει η χώρα μας να διεμβολίσει με την Συμφωνία με την Αίγυπτο και να υλοποιήσει στην πράξη τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου.
Ήταν μία κίνηση «ματ» στην στρατηγική σκακιέρα γι’ αυτό και από την μέρα που υπογράφτηκε οι Τούρκοι αξιωματούχοι συμπεριφέρονται με τον πιο επιθετικό και προκλητικό τρόπο που έχουμε γνωρίσει ποτέ μέχρι σήμερα.
Η Ελλάδα, το τελευταίο διάστημα, με την υπεύθυνη και σταθερή της στάση σε όλες τις προκλήσεις της Τουρκίας κατάφερε να δημιουργήσει ένα θετικό κλίμα μεταξύ των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να κάνει κατανοητό στην Ευρωπαϊκή και Αμερικανική διπλωματία ότι η Τουρκία είναι ο ταραξίας της Ανατολικής Μεσογείου, ότι η Ελλάδα είναι παράγοντας σταθερότητας και να τους φέρει μπροστά στις ευθύνες τους σε σχέση με την συμπεριφορά τους απέναντι σε μια Τουρκία που πλέον είναι επικίνδυνη και για τα δικά τους συμφέροντα.
Θεωρώ αυτονόητη και πατριωτική την υποχρέωσή μου να υπερψηφίσω τόσο την Συμφωνία με την Ιταλία αλλά κυρίως την Συμφωνία μερικής διευθέτησης Θαλάσσιων ζωνών με την Αίγυπτο, με την πεποίθηση ότι, ήταν η κίνηση που χρειαζόμασταν ως Ελλάδα για να καταδείξουμε την παρουσία μας στην ανατολική Μεσόγειο και να μην επιτρέψουμε παράνομα τετελεσμένα στην περιοχή μας».
ΘΕΜΑ:
ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ