[…] Το ερώτημα του καλλιτέχνη τότε -και το είχαμε συζητήσει το καλοκαίρι του 1975 στη Σίφνο, ήταν το εξής: πώς θα δημιουργήσω μια συνέπεια που δεν θα είναι προσωπική; […]
Εμμανουήλ Μαυρομμάτης
Η αναζήτηση που εν μέρει έχει αρχίσει να διαμορφώνεται στους εκθεσιακούς προγραμματισμούς της Roma Gallery σχετικά με τη λειτουργικότητα, σήμερα εργασιών οι οποίες αναδείχθηκαν στην Ελλάδα πριν από 40 ή και πριν από 50 χρόνια, έχει την παρακάτω αναφορική έννοια: ότι επισημαίνονται ιστορικά σημεία αναφοράς που αφενός διαφωτίζουν, πληροφορούν και αναβαθμίζουν ιστορικές πηγές κατανόησης της προέλευσης των σύγχρονων καλλιτεχνικών ιδεών και συνεπώς συμβάλλουν στον εμπλουτισμό τους και ότι αφετέρου, τροφοδοτούν τη θεωρία της τέχνης με νέα στοιχεία. Αυτός είναι και ο δημιουργικός ρόλος μιας γκαλερί που ανταποκρίνεται στο πνεύμα της εποχής, δηλαδή να αναδεικνύει τι εδραιώνει σήμερα την καλλιτεχνική σκέψη, από ποια στοιχεία του παρελθόντος μπορεί να προήλθε, τι ήταν αναγκαίο από την καλλιτεχνική σκέψη που υπήρξε και πώς αυτή η σκέψη εκείνη ή συνέβαλλε ή εξακολουθεί να συμβάλλει σήμερα κοινωνικά. 
Από τους καλλιτέχνες που αναδείχθηκαν στην Ελλάδα τα χρόνια 1970, ο Γιάννης Μίχας (1938-2008) του οποίου η Roma Gallery παρουσιάζει ένα μεγάλο αριθμό από γνωστά και πρωτοεμφανιζόμενα έργα, έχει ιστορική θέση συνδεδεμένη με τη συγκρότηση και με την εμφάνιση το 1976 στην Αθήνα, της ομαδικής έκθεσης της ομώνυμης ομάδας, Διαδικασίες / Συστήματα. Η έκθεση κατοχυρώνεται ως η πρώτη δημιουργία στην Ελλάδα μιας έκθεσης από καλλιτεχνική ομάδα που δημιουργήθηκε από ιστορικό τέχνης (Εμμανουήλ Μαυρομμάτης ¹) με θεωρητικό αναλυτικό πρόγραμμα και της οποίας οι καλλιτέχνες σήμερα έχουν αναγνωριστεί ως ιστορικά πρόσωπα της νεότερης ελληνικής τέχνης. 
Με σπουδές αρχικά στον εξαίρετο δάσκαλο Κώστα Ηλιάδη (1955-1958) και στη συνέχεια στο Παρίσι, στην École des Métiers d’Art (1958-1962) είχε συνδυάσει στην παιδεία του, την πλαστική με την τεχνολογική και την εφαρμοσμένη αντίληψη του καλλιτεχνικού έργου και αυτή η προέλευση ήταν το ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό του στοιχείο στην μετέπειτα εξέλιξη των ερευνών του. Από τον κονστρουκτιβισμό άντλησε τη γεωμετρική οργάνωση του χώρου και από την γενικότερη εμπειρία του Παρισιού, την οπτική επεξεργασία των υλών ως μεταφοράς. στη ζωγραφική επιφάνεια, του αποτυπώματος, της σκιάς της προέλευσης, στο μουσαμά. ¹΄Οπυ Ζούνη, Μιχάλης Κατζουράκης, Γιάννης Μίχας, Γιάννης Μπουτέας, Μπία Ντάβου, Παντελής Ξαγοράρης, Ναυσικά Πάστρα.
Ο Γιάννης Μίχας έχει πραγματοποιήσει ένα μεγάλο αριθμό από ατομικές εκθέσεις και οι συμμετοχές του σε σημαντικές ομαδικές, στο Παρίσι, στο Bari, στη Βουδαπέστη, στο Bilbao, στη Helm και στο Wroclaw (Πολωνία), στη Fulda (Γερμανία), στη Gmunden (Αυστρία), συνοδεύονται από συμμετοχές στην Ελλάδα, σε εκθέσεις της Εθνικής Πινακοθήκης, του Εθνικού Μουσείου
Πέμπτη, 1 Οκτωβρίου (Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας όλη την ημέρα)
Διάρκεια έκθεσης: 1 Οκτωβρίου – 14 Νοεμβρίου 2020
Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 10.00 – 16.00, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10.00 – 20.00 Κυριακή κλειστά. Είσοδος ελεύθερη
Πληροφορίες: Τήλ. +30 2130358344, info@roma-gallery.com
The post Γιάννης Μίχας: «Μια μη προσωπική συνέπεια : η λογική της υπέρθεσης» appeared first on Art22.
from Art22 https://ift.tt/33MzrFC
via IFTTT