Μικρό αποδημητικό γεράκι που διαφέρει από τα υπόλοιπα αρπακτικά καθώς φωλιάζει συνήθως σε αποικίες στα παλιά σπίτια των πόλεων και των χωριών, χωρίς να πολυφοβάται τον άνθρωπο. Μήκους 30 εκατοστών, το χαρακτηριστικό αυτό γεράκι των πεδινών εκτάσεων και των χαμηλών υψομέτρων συχνάζει σε ζεστές, ανοιχτές περιοχές, σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις και χαμηλούς λόφους όπου βρίσκει την τροφή του, αποκλειστικά μεγάλα έντομα. Επιδέξιος και γρήγορος ανεμοπόρος, πιο κοινός κατά την ανοιξιάτικη μετανάστευση, το Κιρκινέζι καταφθάνει στη χώρα μας το Μάρτιο και αρχές Απριλίου. Εγκαταλείπει την Ευρώπη κατά τα τέλη Αυγούστου με προορισμό την Αφρική όπου πηγαίνει για να ξεχειμωνιάσει νότια της Σαχάρας. Ο ελληνικός πληθυσμός δεν ξεπερνά τα 2.000 ζευγάρια, με πτωτικές τάσεις. Τον περασμένο αιώνα το Κιρκινέζι φώλιαζε σε μεγάλους αριθμούς στη χώρα μας, στην Πάτρα, την Καλαμάτα, το Αγρίνιο, ακόμα και στην Αθήνα. Σήμερα, έχει εξαφανιστεί από τα Κυκλαδονήσια, ελάχιστα Κιρκινέζια έχουν απομείνει στην Αχαΐα, την Αρκαδία, την Αιτωλοακαρνανία και την Κρήτη. Τα περισσότερα από αυτά τα πουλιά απαντούν στη Στερεά Ελλάδα, τη Θεσσαλία και τη ΝΔ Μακεδονία ενώ για την ελάττωση του πληθυσμού κυριότερες αιτίες είναι τα δραστικά φυτοφάρμακα που έχουν ελαττώσει τον αριθμό των εντόμων με τα οποία τρέφεται, το παράνομο κυνήγι, ακόμα και από μικρά παιδιά με αεροβόλα αλλά και το γκρέμισμα των παλιών σπιτιών όπου φωλιάζουν τα Κιρκινέζια. Το αρσενικό Κιρκινέζι έχει ζωηρό ερυθροκάστανο φτέρωμα και γκρίζο κεφάλι και ουρά ενώ το κάτω μέρος είναι ωχρόξανθο με σκουροκάστανα στίγματα. Το θηλυκό είναι ερυθροκάστανο με μαύρα στίγματα στο πάνω μέρος και ωχρόξανθο το κάτω. Τα νύχια αυτού του γερακιού έχουν άσπρο χρώμα. Η φωνή του είναι ένα χαρακτηριστικό κροτάλισμα «τσετ, τσε-τσε» κι ένας κλάψιάρικος ήχος «ουί». Μονογαμικό είδος, φωλιάζει σε αποικίες 15-20 ή και περισσότερων από 100 ζευγαριών. Γεννάει 3-5 αβγά που κλωσσάει το θηλυκό επί 28-29 μέρες ενώ το αρσενικό φέρνει τροφή στη φωλιά. Οι νεοσσοί είναι χνουδωτοί και φροντίζονται και από τους δύο γονείς. Τα μικρά κάνουν τις πρώτες αναγνωριστικές πτήσεις από τη φωλιά μόλις συμπληρώσουν 28 έως 29 μέρες ζωής. Συχνά συμβαίνει τα ζευγάρια που φωλιάζουν κοντά να ταΐζει το ένα τα μικρά του άλλου.
from ανεμουριον https://ift.tt/3kN3IKI
via IFTTT