Δεν περνούσε το απορριμματοφόρο κάθε ημέρα από την γειτονιά....
Και τι σκουπίδια να πάρει...
Τι είχαν για πέταμα;
Αποφάγια ελάχιστα και μας μισούσαν ακόμα και οι σκύλοι και οι γάτες για την τσιγκουνιά μας.
Χαρτιά υγείας χρησιμοποιημένα;
Δηλαδή κομμάτια εφημερίδας που έβαζαν στο καρφί στην κοινόχρηστη τουαλέτα
και ευχαριστιόσουνα το επόμενο κομμάτι όταν είχε την φωτογραφία κάποιου
πολιτικού.
Πού τέτοια μπερκέτια σήμερα!!!!
Τα χρησιμοποιημένα δεν τα πετούσαν στον τενεκέ σκουπιδιών για λόγους
υγιεινής.
Αυτός δεν είχε ούτε καπάκι...ένας απλός γκαζοτενεκές ήταν δώρο του μπακάλη
από Φυτίνη...τυρί φέτα...
Στην αυλή υπήρχε δίπλα στο πλυσταριό ένα παλιό βαρέλι με τρύπες στα πλάγια.
Εκεί έριχναν τα της τουαλέτας και τα έκαιγαν.
Ένας οδηγός απορριμματοφόρου τότε ήταν γείτονας...
Τα παιδιά όταν τον έβλεπαν έτρεχαν κοντά του γιατί πάντα κάποιο παιχνίδι
που είχε βρεί σε κάποιον σκουπιδοντενεκέ καλής συνοικίας θα είχε να τους δώσει.
Ακόμα και ρούχα...
Έτσι πορευόντουσαν εκείνα τα χρόνια...
Οι σκουπιδοντενεκέδες εκείνης της συνοικίας με τα ευρήματα είχαν την αίγλη τους...
Ειδικοί μεταλλικοί με καπάκι...
Τους έβγαζαν στο πεζοδρόμιο οι υπηρέτριες και άκουγαν και το πειραγματάκι τους από τον εργάτη του Δήμου.
Αρκετές φορές μεταξύ των σκουπιδιών υπήρχαν και χαρτονομίσματα κατοχικά
που φυσικά εκεί ήταν η θέση τους.
Στο πίσω μέρος του φορτηγού ένα μεγάλο χαρτοκούτι πάντα για να βάζουν
μέσα οι εργάτες διάφορα αντικείμενα που θα εύρισκαν.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που κάποια από αυτά είχαν κάποια αξία
και βρέθηκαν στα σκουπίδια από λάθος.
Έξω από την πόρτα του οδηγού του σκουπιδιάρικου υπήρχε μεταλλικό καμπανάκι που το χτυπούσε όταν περνούσε από τον δρόμο ενώ ο εργάτης πάνω στην καρότσα φώναζε..."...σκουπίδιααααα...."
from Πίσω στα παλιά https://ift.tt/2MWTrAw
via IFTTT