Οι φωτογραφίες στις σελίδες 151, 152 και 390 του νέου συναρπαστικού μυθιστορήματος του Θάνου Μπλούνα "δεν το έμαθαν ποτέ" είναι από το φωτογραφικό αρχείο της ιστοσελίδας kaliterilamia.gr, φορέα Ιστορίας και Πολιτισμού, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά για την ατελή παραχώρηση της χρήσης τους. Παραθέτουμε το προλογικό σημείωμα του συγγραφέα...
ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ (του συγγραφέα)
Αποφάσισα να γράψω τούτη την ιστορία το καλοκαίρι του 1984 μετά απ’ όσα έμαθα διαβάζοντας, δέκα χρόνια μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση του φίλου μου του Πέτρου, το «Ημερολόγιο της Μαρίας Βάρσου». Απ’ την ιστορία δεν μπορούσε να λείπει ο Λευτέρης με τους γονείς του. Είχα αρκετά να γράψω και γι’ αυτόν τον κοινό μας φίλο, τον πολυμήχανο «Αστρίτη», τον τρίτο της αχώριστης παρέας μας των «Τριών Σωματοφυλάκων» στα χρόνια του δημοτικού στον Αχινό. Όμως για τους δικούς του γονείς, τον Κυριάκο και τη Χριστίνα Κατσιγιάννη, ελάχιστα γνώριζα. Είχα ακούσει μόνο ότι αγόρασαν το σπίτι τους στο χωριό μας μετά την Κατοχή κι ότι εγκαταστάθηκαν σ’ αυτό με τον Λευτέρη, που ήταν τότε νήπιο, και με τη νονά του τη Φρόσω. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι, πριν αρχίσω να γράφω, θα μπορούσα να μάθω περισσότερα γι’ αυτούς απ’ τη θεοσεβούμενη νονά του φίλου μου. Η ενενηντάχρονη «νονά», όπως την αποκαλούσαμε κι ο Πέτρος κι εγώ από παιδιά, ζούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στο εκκλησιαστικό γηροκομείο Λαμίας. Εκεί την επισκέφτηκα εκείνο το καλοκαίρι. Όταν την ενημέρωσα για το βιβλίο, που σκόπευα να γράψω, και της ζήτησα να μου μιλήσει για τους γονείς του Λευτέρη και να μου αφηγηθεί ιστορίες από τα παιδικά μας χρόνια στο χωριό, ενθουσιάστηκε. «Θα γράψεις και για μένα;» ρώτησε. «Βέβαια! Και για σένα και για όσους ακόμα θα μου αναφέρεις στις ιστορίες σου. Αρκεί αυτά που θα μου πεις να έχουν ενδιαφέρον». «Δεν φαντάζεσαι, τι έχω να σου πω! Όταν θ’ ακούσεις τι δουλειά έκανα στα νιάτα μου, πριν απ’ την Κατοχή, πώς γνωρίστηκα με τη μάνα του Λευτέρη και πώς γνωρίσαμε με τη Χριστίνα τον Κυριάκο, δεν θα πιστεύεις στ’ αφτιά σου! Μόνο μην γράψεις τα πραγματικά μας ονόματα.» Τη διαβεβαίωσα πως δεν θα το κάνω, αλλά θα χρησιμοποιήσω ψευδώνυμα*. Κι όταν, μετά τη διαβεβαίωσή μου, άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι των αναμνήσεών της, άκουσα απ’ το απ’ το στόμα της μια ιστορία, που, αν τη διάβαζα σε μυθιστόρημα, θα τη θεωρούσα πράγματι απίστευτη.
* Όλα σχεδόν τα υπαρκτά πρόσωπα τούτης της εν μέρει πραγματικής ιστορίας αναφέρονται, όπως υποσχέθηκα στη «Φρόσω», με ψευδώνυμο. Με τα ονόματά τους αναφέρονται μόνον γνωστά ιστορικά πρόσωπα και κάποιοι παλιοί πολιτικοί ή κρατικοί λειτουργοί, που συνδέονται με την υπόθεση του μυθιστορήματος.
ΘΕΜΑ:
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ