Ο Δημήτρης Παπαδήμος γεννήθηκε στην Αίγυπτο από πατέρα Πηλιορείτη. Η μητέρα του καταγόταν από την Ίμβρο, πέθανε όμως πολύ νωρίς και ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε. Η δεύτερη γυναίκα του αγάπησε το μικρό παιδί όσο και το δικό της και ο Δημήτρης μεγάλωσε ευτυχισμένος. Όταν κάποτε ξεφύλλισε παλιά οικογενειακά λευκώματα, ανακάλυψε φωτογραφίες της πραγματικής του μητέρας. Η έκπληξη ήταν μεγάλη, όμως από σεβασμό και αγάπη προς τη θετή του μητέρα, την οποία δεν ήθελε να στενοχωρήσει, δεν συζήτησε ποτέ το γεγονός αυτό με τους γονείς του. Το ανέφερε, σε μεγάλη πια ηληκία, στη γυναίκα του.
 |
| ΜΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΕΓΓΛΕΖΩΝ ΣΤΟ ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ. ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Ο ΕΛΛΗΝΙΣΤΗΣ ΦΙΛΙΠ ΣΕΡΑΡΝΤ, Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ ΟΣΤΙΝ ΧΑΡΙΣΟΝ (ΚΕΝΤΡΟ) ΚΑΙ (ΔΕΞΙΑ) Ο ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΛΟΡΕΝΣ ΝΤΑΡΕΛ. ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ, ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΕ ΓΙΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΚΟΝΕΣ. |
Τα νεανικά χρόνια στην Αίγυπτο ήταν δύσκολα. Χωρίς γονείς, χωρίς οικονομικούς πόρους, αναζητούσε τρόπο επιβίωσης. Τον βρήκε στη φωτογραφία, που την αγάπησε πολύ, και έγινε ένα με τη φωτογραφική του μηχανή. Γι’ αυτόν, άλλωστε, τον λόγο, η μηχανή του προσφέρθηκε μαζί με το αρχείο του στο Ε.Λ.Ι.Α. και θα κοσμεί το προσωπικό του γραφείο στη μόνιμη εγκατάσταση του Φωτογραφικού Αρχείου.
 |
| Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΙΑΠΑΔΗΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ROLLEIFLEX, ΟΤΑΝ ΑΠΟΘΑΝΑΤΙΖΕ ΤΙΣ ΦΟΒΕΡΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ. ΕΙΚΟΣΙ ΕΞΙ ΕΤΩΝ, ΗΔΗ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟΣ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΕΙΧΕ ΚΑΛΥΨΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ. |
 |
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Παπαδήμος εργάστηκε στο γραφείο Τύπου και Πληροφοριών της ελληνικής κυβέρνησης και, στη συνέχεια, στη Βρετανική Πρεσβεία. Καταξιωμέvos φωτογράφος, γνώστης ξένων γλωσσών πέραν της αραβικής, έχαιρε επιτυχίας και αναγνώρισης. Ελληνες, Αιγύπτιοι, Ευρωπαίοι, αστοί και πρίγκιπες απαθανατίζονταν από τον δεξιοτέχνη φωτογράφο. Εκείνος πάλι, αποτύπωνε με τον φακό του ό,τι όμορφο περνούσε μπροστά από τα μάτια του και κέντριζε την καλλιτεχνική του ευαισθησία. Έκανε πολλά ταξίδια στην ενδοχώρα της Αιγύπτου. Ξεφυλλίζοντας το πλούσιο Αρχείο του, μεταφερόμαστε στην Αλεξάνδρεια, όπου βρίσκονται το Ελληνορωμαϊκό Μουσείο, το σπίτι του Καβάφη και ελληνικά καταστήματα. Στη συνέχεια πηγαίνουμε στο Πορτ Σάιντ, στο Φαγιούμ, στο Ασουάν, στο Λούξορ. Κιρντάσα, Σίβα, Ερυθρά Θάλασσα, Νείλος, Σινά, όλη η Αίγυπτος μπροστά στα μάτια μας. Με ταχύτητα αποτύπωνε ανάκτορα, κλασικά αλλά και μοντέρνα σπίτια, λιμάνια, σκηνές δρόμου, δέντρα και φυτά της Αιγύπτου, λαϊκές ζωγραφιές στους τοίχους, ελληνικά μοναστήρια. Πάνω απ’ όλα όμως τον συγκινούσαν οι άνθρωποι: τα μαύρα λαμπερά μάτια της Ανατολής, τα ντροπαλά πρόσωπα, οι άνθρωποι στην αγορά, οι φελλάχοι, οι βεδουίνες με τα κρυμμένα πρόσωπα, οι τεχνίτες γυαλιού, κεραμικών και χαλιών. Οι εικόνες του είναι πανέμορφες, γεμάτες ποίηση. Αρκεί να ξεφυλλίσει κανείς το Αρχείο του, για να ζήσει μέσα από αυτό τη γοητεία και το μυστήριο της χώρας του Νείλου. Η αλλαγές όμως, που αργά αλλά σταθερά πραγματοποιήθηκαν στην Αίγυπτο, τον ανάγκασαν να εγκαταλείπει κι αυτός, όπως και τόσοι άλλοι Ελληνες, το σπίτι και την καριέρα του και να έρθει στην Ελλάδα, την πατρίδα που υπεραγαπούσε και επισκεπτόταν κάθε καλοκαίρι. Παντρεμένος με τη Λιάνα, την πολύτιμη συνεργάτιδά του, κατοικούσε στην Αγία Παρασκευή. Έμπειρος φωτογράφος, αεικίνητος, δούλευε συνέχεια, συνεργαζόμενος με εκδοτικούς οίκους, περιοδικά και με το Μουσείο Λαϊκής Tέχνης.
 |
Στα ταξίδια του στην Ελλάδα γνώρισε καλύτερα και την ελληνική παραδοσιακή τέχνη. Η ομορφιά που χανόταν του προκαλούσε θλίψη. Άρχισε τότε, όχι μόνο να την καταγράφει με τον φακό του αλλά και να τη συγκεντρώνει, για να μην αφανιστεί από τα καινούργια πρότυπα. Χειροποίητα αντικείμενα, που πολλοί κοιτούσαν με περιφρόνηση, στολές, κοσμήματα, κεντίδια από τη Θράκη, μαξιλάρια υφασμένα στον αργαλειό, ξυλόγλυπτα είδη, εργαλεία της αγροτικής ζωής, πιάτα με ήρωες της ελληνικής ιστορίας, ακροκέραμα και πίνακες λαϊκών ζωγράφων στολίζουν το σπίτι του. Ένα σπίτι γεμάτο Ελλάδα, ένα σπίτι μουσείο, μέσα στο οποίο ο ξεχωριστός τρόπος φιλοξενίας του φιλότεχνου ζευγαριού συγκίνησε τους Ελληνες και ξένους διανοούμενους και καλλιτέχνες. Ο θαυμασμός όμως δεν σταματούσε εκεί. Συνεχιζόταν σ’ ένα διπλανό χώρο, από όπου ξαφνικά μεταφερόσουν στη γοητευτική ατμόσφαιρα της Αιγύπτου. Χαλιά στο πάτωμα, έπιπλα ανατολικής τέχνης με τα βαριά τους σκαλίσματα, αντικείμενα χρηστικά ή διακοσμητικά, μπακίρια, ναργιλέδες, μαξιλάρια στο πάτωμα γύρω από το στρογγυλό σινί. Οι αναμνήσεις των νεανικών χρόνων τον ακολουθούσαν παντού. Οι φωτογραφίες του Παπαδήμου είναι όμορφες για τους μεγάλους, που αναπολούν αυτό που δεν υπάρχει πια, ενδιαφέρουσες για τους νεότερους, που αγνοούν βασικά στοιχεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, χρήσιμες για τους ειδικούς (αρχιτέκτονες, λαογράφους, ενδυματολόγους), οι οποίοι βρίσκουν βοήθεια στην επιστημονική τους μελέτη, μέσα από την πολλαπλή φωτογράφηση των θεμάτων του, από διαφορετική κάθε φορά γωνία, και τις απεικονιζόμενες λεπτομέρειες.
from anemourion https://ift.tt/2v8YvZW
via IFTTT