Ο Παύλος Χαϊκάλης, στην εξομολογητική του συνέντευξη θυμάται με νοσταλγία τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια στην Πάτρα.
Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο pelop.gr, προχώρησε ο Παύλος Χαϊκάλης ξεκαθαρίζοντας τα όσα έχουν ακουστεί αυτό το διάστημα γύρω από το όνομά του.
Ο καλλιτέχνης δηλώνει θύμα πολιτικής συμπαιγνίας, ως αντίποινα για το γεγονός ότι όπως λέει «έριξε μια Κυβέρνηση», ενώ για την υπόθεσή του, αποκαλύπτει ότι έχει υποβάλλει μηνύσεις σε γυναίκες που τον κατήγγειλαν, κίνηση που μπορεί να φέρει ανατροπές. Παράλληλα αποκαλύπτει το επόμενο επαγγελματικό του βήμα, που θα έχει σχέση με την αστρολογία και θα εστιάζει στη βοήθεια των γυναικών, που προσπαθούν να τεκνοποιήσουν.
-Κύριε Χαϊκάλη, που αποδίδετε όλη αυτή τη μετωπική επίθεση που δέχεστε;
«Εγώ πληρώνω πολιτικά παιχνίδια! Και το λέω, γιατί μην ξεχνάτε ότι έχω ρίξει μια Κυβέρνηση, γιατί έχω μια φωνή που έχει εναντιωθεί σε πράξεις εξουσίας που έγιναν εις βάρος ενός ολόκληρου κόσμου και που επιπλέον έχουν παιχτεί πολλά παραπολιτικά παιχνίδια με στόχο εμένα. Έτσι, όπως και να το κάνουμε, είχα γίνει δυσάρεστος για κάποιους. Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα δεν έχει λογική: Άλλα λες, άλλα καταλαβαίνουνε, άλλα γράφουνε, βομβαρδίζομαι συνέχεια από τα ΜΜΕ, συν όλα τα social media κ.ά. χωρίς να μπορώ να πω αυτά που θέλω να πω. Πας να πεις μια κουβέντα και παρερμηνεύεται, αυτομάτως λοιπόν όλο αυτό το πράγμα οδηγεί σε ένα αδιέξοδο.»
-Θεωρείτε, ότι καταστρώθηκε λοιπόν από πολιτικούς κύκλους, ένα σχέδιο εξόντωσής σας;
«Ναι, μιλάμε για ένα σχέδιο και καλλιτεχνικής και φυσικής εξόντωσης μου! Δεν μπορώ να καταλάβω ποιο είναι το σκεπτικό κάποιων ανθρώπων πάνω σε αυτό το θέμα. Πώς γίνεται ο καταγγέλλων να έχει a priori δίκιο; Όχι, δεν έχει a priori δίκιο! Ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας. Εντάξει, υπάρχει ένα κοινό και κάποια Media που θέλουν να παρερμηνεύουν πράγματα. Εντάξει, δικαίωμά τους. Τι να κάνουμε;»
– Νιώθετε αδικημένος από τα ΜΜΕ;
«Μπορεί να μου εξηγήσει κανείς, από ποια δημοσιογραφική δεοντολογία εκπορεύεται αυτή η τακτική, να κτυπούν κάποιον επί ενάμιση μήνα και ειδικά τον Χαϊκάλη, επειδή πάει να δουλέψει; Κατηγορούμαι για κάτι; Είμαι εγκληματίας; Ακόμα και αν είχα κάνει φυλακή και είχα αποφυλακισθεί, δεν θα μπορούσα να δουλέψω για να ζήσω; Ένας άνθρωπος που ζητάει αποκατάσταση της ζωής του μετά από φυλακή, μπορεί να δουλέψει. Εγώ γιατί όχι; Γιατί τέτοιο μένος; Γιατί τέτοιο μίσος, να μην επιστρέψω στο θέατρο;»
-Θα τους κάνετε τη χάρη λοιπόν να σταματήσετε το θέατρο;
«Ναι, θα τους κάνω τη χάρη! Όχι γιατί το λένε αυτοί, αλλά γιατί το θέλω εγώ! Γιατί δεν γουστάρω! Φεύγω γιατί θέλω να παραμείνω άνθρωπος! Θέλω να πάω στη φύση και θέλω να κοιτάω ανθρώπους στα μάτια. Γιατί μπορώ να τους κοιτάω! Αυτό είναι το θέμα! Λοιπόν, αν θέλουν κάποιοι και παίρνουν μία έκφραση και την κάνουν πιπίλα στο στόμα, απάντησα και εγώ με έναν δικό μου τρόπο στα τεκταινόμενα. Δεν αντέχεται πια, όλη αυτή η κατάσταση! Δεν θέλω να συνεχίσω στο θέατρο! Θέλω να παραμείνω άνθρωπος! Αυτός είναι ο λόγος.»
-Αν σας γινόταν πρόταση από κάποιο πατρινό θέατρο, να συμμετείχατε σε κάποια παράσταση, θα επανεξετάζατε την απόφασή σας για αποχώρηση;
«Θα μπορούσα να το δω ευνοϊκά, αφού θα ήταν μια πρόταση από την πόλη στην οποία γεννήθηκα και μεγάλωσα. Ναι, θα ήταν κάτι που θα μπορούσα να το συζητήσω, αφού θα έχει σχέση με την πόλη που αγάπησα»
-Τι ακριβώς έγινε με τις παραστάσεις σας στην Κύπρο;
«Στη Κύπρο, η αντιμετώπιση του κόσμου ήταν ζεστή στον δρόμο. Στις παραστάσεις δεν το καταφέραμε, αλλά υπήρχε εξήγηση: Όταν βλέπεις ότι πάμε να κάνουμε μια παράσταση και αντιμετωπίζουμε μια γλωσσοφαγιά και έναν πρωτοφανή πόλεμο ενάμιση μήνα πριν. Όταν μετά πηγαίνουμε στο νησί και αντιμετωπίζουμε προβλήματα με την Ελένη Φιλίνη, η οποία είναι άρρωστη στο κρεβάτι, με τον Γιάννη Φλωρινιώτη που είναι στο νοσοκομείο με σοβαρό αναπνευστικό πρόβλημα, με δύο κρούσματα κορωνοϊού από τεχνικούς στο θέατρο και με σκληρά περιοριστικά μέτρα κατά του κορωνοϊού να βρίσκονται σε ισχύ στην Κύπρο, πως γίνεται μετά από όλα αυτά, να λένε ότι "το κοινό γύρισε την πλάτη στον Χαϊκάλη"; Ε, όλο αυτό δεν αντιμετωπίζεται! Εδώ μιλάμε για κακία πια! Είναι διαστρέβλωση της αλήθειας. Εδώ γίνεται ένας χαμός! Το ψέμα έχει κυριαρχήσει παντού!»
-Σε ποια πρόσωπα έχετε κάνει μήνυση ακριβώς;
«Έχουν βγει και έχουν αναφέρει σε ΜΜΕ διάφορες ανακρίβειες και σας το διευκρινίζω σε εσάς για πρώτη φορά: Δεν έχω κάνει μήνυση στα δύο κορίτσια με το τηλέφωνο, γιατί δεν μπορεί αυτό το πράγμα να αντικρουστεί στο δικαστήριο. Έχω κάνει μήνυση στις άλλες δύο κυρίες. Και θα περιμένουμε την εξέλιξη των πράγματων.»
-Μπορεί να δούμε ανατροπές στην πολύκροτη υπόθεση δηλαδή;
«Τα στοιχεία είναι όλα υπέρ μου αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν στοιχεία που έχω καταθέσει στο Σωματείο μου, περιμένω την απόφαση του και τη δίκη που θα γίνει. Γιατί εγώ δεν κρύφτηκα πίσω από το δάκτυλό μου. Δεν είπα "έχει παραγραφεί κάτι", για μια καταγγελία δηλαδή που έγινε 36 χρόνια μετά, σώνει και καλά. Πήγαν να κάνουν καταγγελίες εκ του ασφαλούς μετά από τόσα χρόνια. Τις καλώ εγώ λοιπόν τις κυρίες, να αποδείξουν τα λεγόμενά τους. Ναι λοιπόν, μπορεί να έχουμε και ανατροπές…»
-Νοσταλγείτε την Πάτρα;
«Πάρα πολύ! Αλλά οι συνθήκες δεν ευνοούν να κατεβαίνω συχνά. Θυμάμαι τα σχολικά χρόνια, τους φίλους μου, το ρυμοτομικό σχέδιο της πόλης που είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει. Την έχω περπατήσει όσο κανένας άλλος την Πάτρα. Θυμάμαι τα σινεμά της, τα Υψηλά Αλώνια, τα εστιατόρια, τα μπαράκια που πηγαίναμε μικροί. Εγώ μεγάλωσα στην οδό Μεσολογγίου, θυμάμαι που παίζαμε μπάλα στο δρόμο με άνεση, γιατί δεν πέρναγε τότε αυτοκίνητο. Θυμάμαι το χτίσιμο της εκκλησίας του Αποστόλου Παύλου, στο οποίο είχε συμβάλει όλη η οικογένειά μου τότε. Ήμουν πιτσιρίκι και έμενα στο σπίτι του παπα- Γιώργη Παπασταύρου και έχω βάλει κι εγώ ένα χεράκι. Έχει και το όνομά μου, όπως καταλαβαίνετε έχω ιδιαίτερη σχέση και συγκίνηση με αυτό το ναό. Γενικότερα, η Πάτρα είναι μία πόλη που λατρεύω, γιατί κουβαλάει έναν άλλο αέρα στην τέχνη της και στην αρχιτεκτονική της, πιο βενετσιάνικο, έχει ιταλικές επιρροές.
-Καρναβάλι θυμάστε στην Πάτρα;
«Έχω ζήσει ανεπανάληπτες Απόκριες σαν παιδί, τότε που έμπαιναν μασκαρεμένοι στα σπίτια. Τους φιλεύαμε, δεν ήξερες ποιος ήταν, αστειευόμασταν, ήταν ένα πανηγύρι! Τώρα έχει αλλάξει το πνεύμα.»
-Μου λέγανε συμμαθητές σας, ότι ήσασταν πηγαίο ταλέντο από μικρός, τους κάνατε μιμήσεις, παντομίμες, φαινόταν ότι είχατε κλίση στο θέατρο…
«Ναι, ναι… (γελάει) Πήγαινα στο 2ο Δημοτικό και στο 3ο Γυμνάσιο. Ήταν πολύ ωραία χρόνια. Είχαμε πολύ ωραίους καθηγητές, μας έδωσαν πολύτιμα εφόδια σε δύσκολες εποχές και νομίζω ότι το 3ο ήταν από τα σχολεία με τις υψηλότερες σχολικές επιδόσεις, ειδικά στη μαθηματική εταιρεία.»
-Μετανιώσατε έστω και μια στιγμή που γίνατε ηθοποιός;
«Όχι βέβαια, σε καμία περίπτωση. Ξεκίνησα να γίνω ηθοποιός, γιατί δεν είχα γελάσει σαν παιδί και ήθελα να κάνω τους άλλους να γελάνε. Τώρα κλείνω την καριέρα μου, κάνοντας εμένα να κλαίω… Δεν πειράζει, έτσι είναι η ζωή… (συγκινείται) Μου αρκεί, που έχω κάνει πέντε ανθρώπους να γελάσουν!»
-Ωστόσο εκείνοι που σας αποθέωναν στη σκηνή, σήμερα σας καταδικάζουν χωρίς δίκη…
«Μην ξεχνάτε ότι ζούμε στη χώρα του «Ωσαννά» και του «Σταυρωθείτο». Οπότε όλα αυτά είναι φυσιολογικά… Δεν κρατάω κακία σε κανέναν! Πίκρα έχω μόνο, όχι μίσος. Καταλαβαίνω ότι εξυπηρετούνε κάποια συμφέροντα ή καταστάσεις οι οποίες δεν έχουν νόημα. Αναγκάζομαι να αμυνθώ, να φωνάξω, να υπερασπίσω τον εαυτό μου, είμαι σε μια ένταση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχω κάποια κακία μέσα μου. Σκέφτομαι τον συνάνθρωπό μου, έχω έναν δικό μου τρόπο να σκέφτομαι τα πράγματα. Κι αν έχω κάνει λάθη, δεν υπάρχει κανείς που είναι αλάνθαστος. Αλλά κακία δεν κρατάω σε κανέναν!»
-Δεν μετανιώσατε, ούτε που ασχοληθήκατε με την πολιτική;
«Θα σας πω κάτι: Είναι ένα μάθημα ζωής, που σε άλλες περιπτώσεις θα πλήρωνα για να το μάθω! Όχι, δεν μετάνιωσα που ενεπλάκην με την πολιτική. Έμαθα πάρα- πάρα πολλά, συνειδητοποίησα πάρα – πάρα πολλά, έχω επίγνωση πολλών πραγμάτων τώρα και αυτό με έχει βοηθήσει στο να καλυτερέψω σαν άνθρωπος. Το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό το κομμάτι της πολιτικής, παρόλο που η πίκρα που μου έδωσε είναι πολλαπλάσια από το θέατρο. Αλλά ήταν τόση η γνώση που αποκόμισα, που στέκομαι με προσοχή μπροστά σε αυτό μάθημα ζωής»
-Βιοποριστικό πρόβλημα, δεν προκύπτει τώρα για εσάς;
«Τεράστιο! Αλλά θα το παλέψω, γιατί στη ζωή μου έχω μάθει από πείνα. Θα το παλέψω, γιατί έχω μάθει να κρατάω την ανθρωπιά μου και όχι να σκύβω το κεφάλι και να κάνω πράγματα που δεν μου αρέσουν»
-Θα ασχοληθείτε με κάποιο άλλο βιοποριστικό μέσο;
«Θα ασχοληθώ με το χόμπι μου, που είναι η αστρολογία, σε ένα συμβουλευτικό επίπεδο, γιατί έχω αρκετές γνώσεις θα έλεγα. Κι θα σας αποκαλύψω, ότι ετοιμάζω πράγματα μέσα από το διαδίκτυο και σε συνεργασία με μία εταιρεία, που θα βοηθήσουμε τις γυναίκες μέσω της αστρολογίας, στο θέμα των γεννήσεων, αποφυγής προβλημάτων εξωσωματικής και με τέτοια σχετικά θέματα. Θα ασχοληθώ με αυτό το κομμάτι, το οποίο έχει τεράστιο ενδιαφέρον, έχω πολύ υλικό να δουλέψω και νομίζω θα βοηθήσω τις γυναίκες από άλλη σκοπιά. Μπας και καταλάβουν, ότι δεν είμαι αυτός τον οποίο θέλουν κάποιοι να δείξουν ότι είμαι…»
Εκ βαθέων εξομολόγηση του Παύλου Χαϊκάλη στην «Π»: «Είμαι θύμα πολιτικών παιχνιδιών!»
-Πόσο πικραμένος νιώθετε;
«Αισθάνομαι μια πίκρα μέσα μου, γιατί δεν μπορώ να παρουσιάσω τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. Γιατί είναι τα σημεία των καιρών έτσι. Εγώ χάνω το δίκιο μου πολλές φορές, όταν μιλάω για τους άλλους. Με πνίγει το δίκιο των άλλων, που δεν μπορούν να μιλήσουν. Δεν μπορείς να κατηγορείς συνάδελφό μου, δεν μπορεί να παίζει κάποιος με το ψωμί συναδέλφου μου, δεν μπορεί να παίζει με ανθρώπους, που αυτή τη στιγμή είτε είναι αδύναμοι, είτε δεν έχουν τη διάθεση να βγουν να φωνάξουν. Όταν μου κουνάνε το δάχτυλο άνθρωποι που έχουν στείλει ανθρώπους στο καναβάτσο, τους έχουν κόψει από δουλειές, τους έχουν απειλήσει, τους έχουν κόψει μεροκάματα, έχουν συκοφαντήσει κόσμο κ.α. δεν αισθάνομαι καλά… Η μεγαλύτερη πίκρα μου είναι ότι χάνουμε την ανθρωπιά μας. Ότι έχουμε γίνει σαν κοινωνία, μια γεννήτρια μίσους, έχθρας και βόθρου! Παράγουν λύματα αυτή τη στιγμή. Αν δεν το έχουν καταλάβει, έχουν πρόβλημα…»
-Εσείς θέλετε να σταματήσετε το θέατρο. Μήπως όμως το ίδιο το θέατρο δεν θέλει να σταματήσετε;
«Όχι-όχι, δε νομίζω! Έχει τόσο πολύ καλούς ηθοποιούς το θέατρο, άξιους συναδέλφους, νέα παιδιά που τους δίνεται η ευκαιρία τώρα που φεύγουν οι παλιοί να μπουν στο χώρο και να κάνουν πράγματα. Ας είναι καλά τα νέα τα παιδιά να προχωρήσουν. Τους εύχομαι να έχουν καλή πορεία και δύναμη και στομάχι να αντέχουν. Από εκεί και πέρα, αφήστε με εμένα, δεν είναι εκεί το ζήτημα… Δεν θα χάσει το θέατρο κάτι σημαντικό, αποχωρώντας εγώ…»
from Όλες οι ειδήσεις https://ift.tt/3JHwv0Y
via IFTTT