Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι κατάλαβε από πολύ νωρίς ποιος θα έπρεπε να είναι ο ρόλος του στον πόλεμο της Ουκρανίας
Ο ανταποκριτής των Times, Simon Shuster, βρέθηκε στο αρχηγείο του Ουκρανού προέδρου, μίλησε δεκάδες φορές με τον ίδιο και συνεργάτες του και έζησε από κοντά «τη ζωή του Ζελένσκι».
Με ένα πρωτοσέλιδο - που ταιριάζει σε σταρ - το βρετανικό έντυπο περιγράφει πώς ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι μέσα σε τρία χρόνια «μεταμορφώθηκε» από ηθοποιός, που «τρέχει» για την ουκρανική προεδρία, σε ένα παγκόσμιο σύμβολο της ουκρανικής αντίστασης απέναντι στη ρωσική εισβολή.
«Kαταλαβαίνεις πως σε παρακολουθούν»
Από τις πρώτες ώρες της εισβολής, υπήρξαν επανειλημμένες κρούσεις στον Ζελένσκι να εγκαταλείψει τη χώρα - με τη συνδρομή των βρετανικών και των αμερικανικών δυνάμεων - ωστόσο εκείνος αρνείται σθεναρά.
«Χρειάζομαι όπλα και όχι έξοδο διαφυγής», φέρεται να απαντούσε στα σχέδια για τον σχηματισμός μιας «κυβέρνησης εξορίας» στα ανατολικά της Πολωνίας.
Τη δεύτερη νύχτα της εισβολής - ενώ οι ουκρανικές δυνάμεις πολεμούσαν τους Ρώσους στους κοντινούς δρόμους - ο Πρόεδρος, μάλιστα, αποφασίζει να βγει στην αυλή και να γυρίσει ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα στο τηλέφωνό του:
«Είμαστε όλοι εδώ», σημείωνε μετά από μια ονομαστική αναφορά στους αξιωματούχους που βρίσκονταν στο πλευρό του. Ήταν ντυμένοι με τα πράσινα μπλουζάκια και μπουφάν του στρατού - που θα γίνονταν πια οι στολές τους σε καιρό πολέμου. «Υπερασπιζόμαστε την ανεξαρτησία μας, τη χώρα μας».
Ο Ζελένσκι είχε ήδη καταλάβει το ρόλο του σε αυτόν τον πόλεμο: Τα μάτια του λαού του - και όχι μόνο - ήταν στραμμένα πάνω του. «Καταλαβαίνεις ότι σε παρακολουθούν», λέει.
«Είσαι ένα σύμβολο. Πρέπει να ενεργείς με τον τρόπο που πρέπει να ενεργεί ένας αρχηγός κράτους».
Οι απόπειρες δολοφονίας
Στο ίδιο αφιέρωμα, ο Ζελένσκι αποκαλύπτει πως οι ρωσικές δυνάμεις βρέθηκαν πολύ κοντά στο να τον συλλάβουν ή να τον σκοτώσουν κατά τις πρώτες ώρες της εισβολής.
«Τα πυρά τους ακούστηκαν μέσα στους τοίχους του γραφείου του. Οι εικόνες νεκρών αμάχων τον στοιχειώνουν. Το ίδιο τον στοιχειώνουν και οι καθημερινές εκκλήσεις από τα στρατεύματά του, με εκατοντάδες ανδρών να παραμένουν παγιδευμένοι κάτω από τη γη, χωρίς φαγητό, νερό και πυρομαχικά".
Ο Ζελένσκι περιγράφει ομάδες δολοφόνων των ρωσικών ειδικών δυνάμεων να πετούν με αλεξίπτωτα στο Κίεβο με εντολή να δολοφονήσουν ή να συλλάβουν αυτόν και την οικογένειά του. Εκείνο το βράδυ έκαναν δύο απόπειρες να εισβάλουν στο προεδρικό συγκρότημα, ενώ ήταν ακόμα κλεισμένος μέσα με τη σύζυγό του, την κόρη και τον γιο του - 17 και 9 ετών αντίστοιχα.
Αιφνιδιασμένος - παρά τις προειδοποιήσεις εβδομάδων από την Ουάσιγκτον ότι η Ρωσία σχεδίαζε πόλεμο ευρείας κλίμακας - ο Ζελένσκι και οι φρουροί του αναγκάστηκαν να αμυνθούν μαζί, μπλοκάροντας τις πόρτες και τα παράθυρα με ό,τι έβρισκαν, ενώ έδιναν αυτόματα όπλα και θωράκιση σε όποιον θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει.
Σύντομα έγινε σαφές ότι τα προεδρικά γραφεία δεν ήταν το ασφαλέστερο μέρος. Ο στρατός ενημέρωσε τον Ζελένσκι ότι ρωσικές ομάδες κρούσης είχαν πέσει με αλεξίπτωτο στο Κίεβο για να σκοτώσουν ή να συλλάβουν αυτόν και την οικογένειά του: «Πριν από εκείνο το βράδυ, είχαμε δει μόνο τέτοια πράγματα στις ταινίες», λέει ο Άντριι Γιέρμακ, ο επικεφαλής του προσωπικού του Προέδρου.
Καθώς τα ουκρανικά στρατεύματα πολεμούσαν τους Ρώσους στους δρόμους, η προεδρική φρουρά προσπάθησε να σφραγίσει το συγκρότημα με ό,τι έβρισκε. Μια πύλη στην πίσω είσοδο ήταν αποκλεισμένη με σανίδες από κόντρα πλακέ, που έμοιαζαν περισσότερο με ένα ανάχωμα από σκουπίδια παρά με οχύρωση.
Τι φοβίζει τον Ζελένσκι
«Ο κόσμος βλέπει αυτόν τον πόλεμο στο Instagram, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όταν τον βαρεθούν, θα κάνουν απλά scroll down», σημειώνει ο Ζελένσκι.
«Είναι η ανθρώπινη φύση. Η φρίκη έχει έναν τρόπο να μας κάνει να κλείνουμε τα μάτια μας».
«Είναι πολλά συναισθήματα», προσθέτει, ενώ υπογραμμίζει πως αισθάνεται την προσοχή του κόσμου να εξασθενεί, και αυτό τον προβληματίζει σχεδόν όσο και οι ρωσικές βόμβες.
Τις περισσότερες νύχτες, όταν ελέγχει τις υποχρεώσεις του, ο κατάλογος των καθηκόντων του έχει να κάνει λιγότερο με τον ίδιο τον πόλεμο και περισσότερο με τον τρόπο που αυτός γίνεται αντιληπτός. Η αποστολή του είναι να κάνει τον ελεύθερο κόσμο να βιώσει αυτόν τον πόλεμο όπως τον βιώνει η Ουκρανία: ως ζήτημα επιβίωσης.
«Φαίνεται να τα καταφέρνει», σημειώνουν όχι άδικα οι Times.
«Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη έχουν σπεύσει να τον βοηθήσουν, παρέχοντας περισσότερα όπλα στην Ουκρανία από όσα έχουν δώσει σε οποιαδήποτε άλλη χώρα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Χιλιάδες δημοσιογράφοι έχουν έρθει στο Κίεβο, γεμίζοντας τα εισερχόμενα του email του με αιτήματα για συνεντεύξεις».
from Dnews: Τελευταία νέα και ειδήσεις https://ift.tt/n0ijLGT
via IFTTT