Περιβαλλοντικοί ακτιβιστές καταγγέλλουν μια ακόμη οικοκτονία (Eco-cide) στην Ουκρανία ως διεθνές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας με επιθέσεις σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις που μολύνουν τα υπόγεια ύδατα και τους αεραγωγούς και με σκόπιμους βομβαρδισμούς καταφυγίων άγριας ζωής και άλλων σημαντικών οικοσυστημάτων. Τα αποτελέσματα και αυτού όπως και κάθε πολέμου είναι καταστροφικά για το περιβάλλον.
Τα τελευταία χρόνια αναπαράχθηκε ένα αφήγημα σύμφωνα με το οποίο η κλιματική κρίση αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια και χρήζει στρατιωτικών επενδύσεων. Ωστόσο, ακόμη και σε καιρό ειρήνης, οι στρατοί καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες «βρώμικης» ενέργειας. Σύμφωνα με το Conflict and Environment Observatory (CEOBS), η διατήρηση της στρατιωτικής ετοιμότητας σημαίνει εκπαίδευση, η οποία καταναλώνει πόρους. Τα στρατιωτικά οχήματα, τα αεροσκάφη, τα κτίρια και οι υποδομές απαιτούν ενέργεια, κυρίως πετρέλαιο και ορυκτά καύσιμα. Οι στρατιωτικές εκτάσεις υπολογίζεται ότι καλύπτουν 1-6% της παγκόσμιας επιφάνειας της γης και σε πολλές περιπτώσεις καλύπτουν οικολογικά σημαντικές περιοχές.
Ειδικοί εκτιμούν ότι οι εκπομπές CO2 των μεγαλύτερων στρατιωτικών δυνάμεων ξεπερνούν τις εκπομπές πολλών χωρών του κόσμου μαζί. Για παράδειγμα, αν ο στρατός των ΗΠΑ ήταν μια χώρα, θα χρεωνόταν την 47η υψηλότερη συνολική εκπομπή ρύπων παγκοσμίως. Οι μέθοδοι σύγχρονου πολέμου βλάπτουν άμεσα την άγρια ζωή και τη βιοποικιλότητα (μια σύγκρουση σε μια περιοχή μπορεί να επιφέρει τη θανάτωση έως και του 90% των μεγάλων ζώων), ενώ μολύνουν το έδαφος και τον αέρα, καθιστώντας περιοχές μη ασφαλείς για την διαβίωση των ανθρώπων.
Σύμφωνα με τους Scientists for Global Responsibility (SGR), οι στρατοί του κόσμου μαζί με τις βιομηχανίες που τους εξοπλίζουν προκαλούν το 6% όλων των παγκόσμιων εκπομπών. Δυστυχώς, λόγω του «μεγάλου κενού» στη συμφωνία του Παρισιού, οι κυβερνήσεις δεν υποχρεούνται να παρέχουν πλήρη στοιχεία για τα αέρια του θερμοκηπίου που εκπέμπονται από τις ένοπλες δυνάμεις τους. Για παράδειγμα, το Βρετανικό Υπουργείο Άμυνας ισχυρίζεται ότι το συνολικό ετήσιο αποτύπωμα άνθρακα του βρετανικού στρατού είναι 3 εκατομμύρια τόνοι CO2, αλλά το SGR εκτιμά ότι ο πραγματικός αριθμός είναι 11 εκατομμύρια τόνοι, όσο περίπου εκπέμπουν 6 εκατομμύρια αυτοκίνητα ετησίως!
Στα 566.000 κτίρια του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ πιστώνεται το 40% της χρήσης ορυκτών καυσίμων, ενώ χώρες με τεράστιους στρατούς όπως η Κίνα, η Σαουδική Αραβία, η Ρωσία και το Ισραήλ δεν αναφέρουν καν τις συνολικές εκπομπές τους. Και καθώς οι χώρες σε όλο τον κόσμο επενδύουν στους στρατούς τους- μόνο κατά τον πρώτο χρόνο της πανδημίας οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν se σχεδόν 2 τρισεκατομμύρια δολάρια-η χρήση ορυκτών καυσίμων αυξάνεται με ή χωρίς συγκρούσεις.
Ο πόλεμος επηρεάζει την τρύπα του όζοντος
Από τότε που ο Πρόεδρος Μπάιντεν ανέλαβε τα καθήκοντά του, η πρώτη Airpower Summary-US Airforces Central που περιγράφει τις αεροπορικές επιχειρήσεις στην περιοχή ευθύνης της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ, δόθηκε στη δημοσιότητα από το Πεντάγωνο τον περασμένο Νοέμβριο. Ο τέως Πρόεδρος Τραμπ από τον Φεβρουάριο του 2020 είχε σταματήσει να δημοσιεύει αυτές τις εκθέσεις καλύπτοντας με μυστικότητα τους συνεχείς βομβαρδισμούς των ΗΠΑ. Σύμφωνα με την έκθεση, τα τελευταία 20 χρόνια, οι αεροπορικές δυνάμεις των ΗΠΑ και των συμμάχων έχουν εκτοξεύσει περισσότερες από 337.000 βόμβες και πυραύλους σε άλλες χώρες, αριθμός που σημαίνει 46 ρίψεις κατά μέσο την ημέρα επί 20 χρόνια!
Αυτό μεταφράζεται σε κατανάλωση 4,28 γαλονιών βενζίνης ανά μίλι, με κάθε έκρηξη να απελευθερώνει πρόσθετες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και να καταστρέφει φυσικές καταβόθρες άνθρακα (έδαφος, βλάστηση και δέντρα). Ενδεικτικά το αμερικανικό στρατηγικό βομβαρδιστικό αεροσκάφος stealth B-2, το οποίο κουβαλά περισσότερα από 25.600 γαλόνια καυσίμου εκπέμπει περισσότερους από 250 μετρικούς τόνους αερίων θερμοκηπίου σε εμβέλεια 6.000 ναυτικών μιλίων. Το εναέριο δεξαμενόπλοιο ανεφοδιασμού KC-135R καταναλώνει περίπου 4,9 γαλόνια ανά μίλι. Τον Ιανουάριο του 2017, δύο αμερικανικά βομβαρδιστικά B-2B και 15 εναέρια δεξαμενόπλοια ανεφοδιασμού ταξίδεψαν περισσότερα από 12.000 μίλια από την αεροπορική βάση Whiteman για να βομβαρδίσουν ύποπτους στόχους του ISIS. Χωρίς να υπολογίζονται οι εκπομπές των δεξαμενόπλοιων, τα B-2 εξέπεμψαν περίπου 1.000 μετρικούς τόνους αερίων του θερμοκηπίου. Σύμφωνα δε, με το Ινστιτούτο Watson, ο ευρύτερος «Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας» των ΗΠΑ έχει απελευθερώσει 1,2 δισεκατομμύρια τόνους αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα!
Επίσης, τα στρατιωτικά οχήματα καταναλώνοντας πετρέλαιο παράγουν πολλές εκατοντάδες χιλιάδες τόνους διοξειδίου και μονοξειδίου του άνθρακα, οξειδίων του αζώτου, υδρογονάνθρακες και διοξείδιο του θείου. Η ατμοσφαιρική ρύπανση από στρατιωτικά οχήματα και όπλα έχει επηρεάσει αρνητικά τη δημόσια υγεία μεταξύ των αμάχων και των αμερικανών στρατιωτών στις εμπόλεμες ζώνες του Αφγανιστάν, του Ιράκ και του Πακιστάν. Η πηγές νερού στις εμπόλεμες ζώνες έχει επίσης μολυνθεί από το πετρέλαιο των στρατιωτικών οχημάτων, από απεμπλουτισμένο ουράνιο και από πυρομαχικά.
Ο πόλεμος πιέζει ιδιαίτερα τους εγκλωβισμένους μέσα σε ζώνες συγκρούσεων που πρέπει να διαβιώσουν σε μη ασφαλές έδαφος και να καταναλώσουν αμφιβόλου ασφάλειας νερό και αέρα, όπως π.χ. οι κάτοικοι και oi στρατιώτες στο Αφγανιστάν, οι οποίοι εκτίθενται εκτός από τις βόμβες, και στον καπνό από τους υπαίθριους λάκκους καύσης που χρησιμοποιούνται από τον στρατό για τη διάθεση των απορριμμάτων. Οι αναθυμιάσεις από αυτούς τους λάκκους έχουν αυξήσει τα ποσοστά σπάνιων καρκίνων σε βετεράνους και σε ντόπιους.
Είθισται το σύστημα διαχείρισης των απορριμμάτων να καταρρέει κατά τη διάρκεια πολεμικών συγκρούσεων και δεν είναι ασυνήθιστο να καίγονται οικιακά σκουπίδια ή να απορρίπτονται μαζί με ανθρώπινα απόβλητα σε χώρους μη υγειονομικής ταφής, όπως συμβαίνει στην Υεμένη. Η κακή διαχείριση aporrimm;atvn, εκτός από την πρόκληση νόσων αυξάνει τις πυρκαγιές και τις εκπομπές μεθανίου που συμβάλλουν στην παγκόσμια υπερθέρμανση.
Παράνομος ανταγωνισμός για φυσικούς πόρους
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και οι σχετικές περιβαλλοντικές πιέσεις μπορεί να εμφανιστούν σε όλες τις φάσεις του κύκλου των συγκρούσεων, από την έκρηξη και τη διαιώνιση της βίας έως την υπονόμευση των ειρηνευτικών ενεργειών. Για περισσότερες από έξι δεκαετίες, οι ένοπλες συγκρούσεις έχουν πλήξει τα 2/3 των εστιών βιοποικιλότητας στον κόσμο, με παράνομη υλοτόμηση, σκόπιμη πυρκαγιά δασών για την εκκαθάριση της γης και εξόρυξη πολύτιμων ορυκτών με εξαιρετικά τοξικές μεθόδους.
Για παράδειγμα, οι ένοπλες συγκρούσεις στο Κονγκό οφείλονται εν μέρει στον αγώνα για τον έλεγχο των τεράστιων φυσικών πόρων της χώρας, συμπεριλαμβανομένου του χρυσού, των διαμαντιών και της ξυλείας. Στην Κολομβία, ομάδες ανταρτών έχουν εμπλακεί σε παράνομη εξόρυξη που γέμισε υδράργυρο τους υδάτινους πόρους. Στην Υεμένη, η Σαουδική Αραβία βομβαρδίζει συνεχώς υποδομές όπως μονάδες αφαλάτωσης, φράγματα και δεξαμενές, δυσχεραίνοντας την πρόσβαση στο νερό.
Όμως, όποιο και να είναι το κίνητρο το αποτέλεσμα είναι η καταστροφή του περιβάλλοντος. Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, ο αμερικανικός στρατός ψέκασε με εκατομμύρια λίτρα χημικών ζιζανιοκτόνων, με πιο διαδεδομένο το Agent Orange, τεράστιες εκτάσεις του νότιου Βιετνάμ για να καταστρέψει τη φυσική κάλυψη των ανταρτών Βιετκόνγκ. Περισσότερα από 5 εκατομμύρια στρέμματα δάσους και 500.000 στρέμματα γεωργικής γης καταστράφηκαν.
Αντίστοιχα, η σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή των ελωδών περιοχών του Ιράκ ήταν μια μεγάλη οικολογική και ανθρώπινη καταστροφή για τους Άραβες της κάτω Μεσοποταμίας που τους στέρησε, εκτός από φαγητό και νερό κι έναν αιωνόβιο πολιτισμό. Μια δραματική ιστορία έχει και το Εθνικό Πάρκο Gorongosa στη Μοζαμβίκη. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της χώρας το πάρκο καταστράφηκε και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε εντελώς το 1983. Στο τέλος του πολέμου, περισσότερο από το 90 % της άγριας ζωής του πάρκου είχε χαθεί.
Οι ειδικοί εκτιμούν πως και χρόνια μετά από έναν πόλεμο, το περιβάλλον και η άγρια ζωή κινδυνεύει. Οι νάρκες ξηράς μπορούν να συνεχίσουν να εκρήγνυνται και να σκοτώνουν την άγρια ζωή, ενώ ταυτόχρονα να κρατούν τις κοινότητες σε φόβο και φτώχεια και να περιορίζουν την ανάπτυξη.
Οι οικολόγοι εναντιώνονται όλο και περισσότερο στον πόλεμο για να αποτρέψουν την κατάρρευση των φυσικών οικοσυστημάτων. Άλλοι υποστηρικτές της ειρήνης επιμένουν ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος πυροδοτεί περισσότερους πολέμους, καθώς στερεί από τους ανθρώπους και την κοινότητα βασικούς πόρους ζωής. Η ίδια η κλιματική κρίση έχει χαρακτηριστεί ως απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια, αλλά ο τερματισμός του πολέμου και η διασφάλιση της ειρήνης είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τον πλανήτη.
Πηγές: https://ceobs.org/how-does-war-damage-the-environment/
from Dnews: Τελευταία νέα και ειδήσεις https://ift.tt/dReNytg
via IFTTT