Αν και συνταξιούχος, ο αναγνωρισμένος Ιρλανδός γναθοχειρουργός Frank Brady, είναι ο πρώτος ξένος επιστήμονας που εκπόνησε διατριβή για τον Ασκληπιάδη με την καθοδήγηση Έλληνα καθηγητή.
«Το κίνητρό μου να αποκτήσω δύο ξεχωριστούς μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών όταν πια είχα συνταξιοδοτηθεί, μετά από σχεδόν 40 χρόνια πολυάσχολης χειρουργικής πρακτικής, μπορεί να φαντάζει κάπως περίπλοκο, αλλά στην πραγματικότητα είναι μάλλον απλό. Πάντα με ενδιέφερε η ιστορία της ιατρικής, αλλά ποτέ δεν είχα αρκετό χρόνο για να της αφιερωθώ ουσιαστικά», μου λέει από την Ιρλανδία ο κορυφαίος στοματικός και γναθοπροσωπικός χειρουργός, Φρανκ Μπρέιντι (Frank Brady), περιγράφοντάς μου ταυτόχρονα την μέχρι τώρα πορεία του.
Ο Φρανκ Μπρέιντι είναι μια εξέχουσα προσωπικότητα στο πεδίο της στοματικής και γναθοπροσωπικής χειρουργικής στην Ιρλανδία, και μάλιστα, του αποδίδεται καθοριστικός ρόλος στην καθιέρωση της ειδικότητας αυτής στην χώρα του. Αφού ολοκλήρωσε τις διπλές του σπουδές στην Oδοντιατρική και την Iατρική στο University College Dublin, συνέχισε την εκπαίδευσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις ΗΠΑ, αναλαμβάνοντας και μια θέση Αναπληρωτή Καθηγητή Στοματο-γναθοπροσωπικής Χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή και στην Οδοντιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες.
«Μετά από 5 χρόνια σε αυτές τις θέσεις, επέστρεψα στην πατρίδα μου, την Ιρλανδία, όπου ίδρυσα και διηύθυνα την πρώτη Εθνική Μονάδα Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής», συμπληρώνει ο ίδιος.
Ο Φρανκ Μπρέιντι είναι Μέλος του Βασιλικού Κολλεγίου Χειρουργών τόσο στην Ιρλανδία όσο και στην Βρετανία και πρώην Κοσμήτορας της Οδοντιατρικής Σχολής στο Βασιλικό Κολλέγιο Χειρουργών στην Ιρλανδία. Διαθέτει περισσότερα από 35 χρόνια κλινικής εμπειρίας στη διορθωτική γναθοχειρουργική, γνωστή και ως ορθογναθική χειρουργική, και εξακολουθεί σήμερα να δηλώνει, αν και συνταξιούχος, το ίδιο παθιασμένος, όσο ήταν όταν απέκτησε την πρώτη του ειδικότητα!
Με το ίδιο πάθος ολοκλήρωσε και κατέθεσε πρόσφατα στο αποθετήριο του Πανεπιστημίου του Δουβλίνου και τη διατριβή του με τίτλο: «Asclepiades of Bithynia's Medical Molecular Theory and his Contribution to Evolving Understandings of Mental Illness» (Η Ιατρική Μοριακή Θεωρία του Ασκληπιάδη του Βιθυνού και η Συμβολή του στην Εξελισσόμενη Κατανόηση της Ψυχικής Ασθένειας), για να αποκτήσει ακόμη ένα διδακτορικό δίπλωμα στην Ιατρική (Doctor in Medicine, DM).
Η συνάντηση με τον Ασκληπιάδη από τη Βιθυνία
Ο Φρανκ Μπρέιντι δεν είχε ακούσει ποτέ για τον Ασκληπιάδη: «Σχεδίαζα να ερευνήσω την προέλευση της τραχειοστομίας και έπεσα πάνω σε μια δημοσίευση για έναν Έλληνα γιατρό που ασκούσε το επάγγελμα στη Ρώμη πριν από 2000 χρόνια, ο οποίος θεωρείται ότι ήταν ο πρώτος γιατρός που έσωσε τη ζωή ενός ατόμου κάνοντας μια τέτοια επέμβαση. Αυτός ο Έλληνας γιατρός ήταν ο Ασκληπιάδης μας!»
Όπως λέει ο ίδιος, το ένα έφερε το άλλο, και καθώς άρχισε να μελετά πιο βαθιά τη ζωή και την εποχή του Ασκληπιάδη, έπεσε πάνω στον Αναπληρωτή Καθηγητή Γενετικής Χρήστο Γιαπιτζάκη, που είναι, ως Δρ. Γενετιστής, Οδοντίατρος και Βιολόγος, ο Υπεύθυνος της Μονάδας Στοματοπροσωπικής Γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, και ο οποίος είχε ήδη δημοσιεύσει πολλά επιστημονικά άρθρα για τον Ασκληπιάδη τον Βιθυνό και ουσιαστικά ήταν ο πρώτος επιστήμονας παγκοσμίως που τον είχε αναδείξει ως πατέρα της Μοριακής Ιατρικής.
«Αυτό που αντιλήφθηκα ήταν ότι οι περισσότερες από τις επιστημονικές δημοσιεύσεις για τον Ασκληπιάδη προέρχονταν από φιλοσόφους και ιστορικούς, και όχι από κλινικούς ιατρούς. Είδα ένα 'άνοιγμα' εκεί. Όπως πιθανώς γνωρίζετε, ο συνάδελφος Καθηγητής Χρήστος Γιαπιτζάκης στη συνέχεια έγινε Εξωτερικός Επιβλέπων της διδακτορικής διατριβής μου στο Πανεπιστήμιο Trinity», λέει ο Φρανκ Μπρέιντι.
«Πριν από μια πενταετία, με προσέγγισε ο Δρ. Φρανκ Μπρέιντι και μου είπε πως είχε εντυπωσιαστεί από την προσωπικότητα του Ασκληπιάδη και από όσα είχα γράψει στις σχετικές δημοσιεύσεις μου, και μου εξέφρασε την επιθυμία να κάνει ένα MD (Doctor in Medicine) πάνω σε αυτόν και μάλιστα στην Αθήνα με μένα επιβλέποντα. Του εξήγησα ότι αυτό δεν γινόταν και του πρότεινα να τον καθοδηγήσω ως εξωτερικός κριτής. Του έστειλα ό,τι βιβλιογραφία είχα, του έδωσα και κάποιες κατευθυντήριες γραμμές και ξεκίνησε με επιβλέποντα τον Καθηγητή Ψυχιατρικής Μπρένταν Κέλλυ στο Δουβλίνο. Κάθε τόσο όταν έβρισκε αρχαία ελληνικά και λατινικά κείμενα και δυσκολευόταν, ζητούσε τη βοήθειά μου για να προχωρήσει. Και κάπως έτσι ολοκλήρωσε τη διατριβή του», λέει ο Καθηγητής Γιαπιτζάκης.
Όπως τονίζει ο ίδιος, ο Ασκληπιάδης από τη Βιθυνία (124–40 π.Χ.) ήταν μια πολύ μεγάλη μορφή που άσκησε και δίδαξε την ελληνική ιατρική στη Ρώμη, αλλά πολύ αδικημένη, σχεδόν περιθωριοποιημένη.
Επηρεασμένος από την φιλοσοφία του Επίκουρου που περιέγραφε την ατομική σύσταση του κόσμου, την τυχαιότητα και την εξέλιξη, ο Ασκληπιάδης αμφισβήτησε την Ιπποκρατική διδασκαλία των τεσσάρων χυμών και την πίστη στην καλοπροαίρετη φύση και έγινε ο πρώτος ιατρός στην ιστορία που θεώρησε ότι τα νοσήματα προκαλούνται από την αλλοίωση της δομής ή της θέσης των μορίων των ασθενών.
«Ήταν ο πρώτος που διαχώρισε τα νοσήματα σε οξεία και χρόνια και ασκούσε την κλινική πράξη με ήπιες φυσιοκρατικές μεθόδους, προσεγγίζοντας τις σωματικές και ψυχικές ασθένειες ορθολογικά και με ανθρωπισμό και, από πολλές απόψεις, ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Ως αποτέλεσμα της πολλαπλής συνεισφοράς του και της συνολικής του προσέγγισης στην ανθρώπινη φροντίδα, ο Ασκληπιάδης θεωρείται πλέον ο πατέρας της σύγχρονης Μοριακής Ιατρικής και πρωτοπόρος στη σύγχρονη φυσικοθεραπεία και στην αντιμετώπιση των ψυχικών νόσων», εξηγεί ο Καθηγητής Γιαπιτζάκης.
Ο ίδιος συμπληρώνει πως τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται αυξημένο ενδιαφέρον για τον Ασκληπιάδη και το έργο του, ιδιαίτερα για τη συνεισφορά και τις πρακτικές του στην κλινική ιατρική, πολλές από τις οποίες προηγήθηκαν αρκετούς αιώνες των σύγχρονων ιατρικών προσεγγίσεων.
Αδικημένος αλλά πολύ προχωρημένος για την εποχή του
Ο Ασκληπιάδης έφτασε στη Ρώμη όταν ήταν περίπου 30 ετών και ήδη έμπειρος γιατρός. Αρχικά δίδαξε ρητορική και φιλοσοφία, πριν ξεκινήσει αυτό που αποδείχτηκε αργότερα μια εξαιρετικά επιτυχημένη ιατρική πρακτική. Ωστόσο, αντιμετώπισε ένα σημαντικό κλίμα καχυποψίας και εχθρότητας απέναντι στους Έλληνες ιατρούς, καθώς οι προηγούμενοι Έλληνες ιατροί εκεί δεν είχαν καλή φήμη. Ωστόσο, η ευγενική προσωπικότητα, η ήπια θεραπευτική προσέγγιση και ο ανθρωπισμός του τον έκαναν διάσημο και είναι γενικά αποδεκτό ότι ο Ασκληπιάδης ήταν η πρώτη αυθεντία στην ελληνική θεωρητική και πρακτική ιατρική, που καθιερώθηκε στη Ρώμη.
Ο Ασκληπιάδης διατύπωσε τη θεωρία ότι το ανθρώπινο σώμα, όπως και κάθε άλλη ύλη, αποτελείται θεωρητικά από σωματίδια αποτελούμενα από άτομα, τα οποία ονόμαζε «όγκους» (σήμερα τα ονομάζουμε μόρια), και υποστήριξε ότι αυτοί οι όγκοι μπορούν να διαιρεθούν σε μικρότερα θραύσματα, ενώ έχουν επιπλέον τη δυνατότητα να συσσωματώνονται σε διάφορα σχήματα και μεγέθη. Σύμφωνα με τον Ασκληπιάδη, η υγεία διατηρείται όταν αυτά τα μόρια έχουν σωστή δομή και όταν η κίνησή τους είναι ελεύθερη και ισορροπημένη διερχόμενα ανάμεσα από πόρους μέσα στους κενούς χώρους του ανθρώπινου σώματος.
«Αυτή η προσέγγιση των παθολογικών φαινομένων ήταν θεμελιώδης για τη διάγνωση και τη θεραπεία. Τα φάρμακα του Ασκληπιάδη ήταν ουσιαστικά μηχανιστικά, με κύριο στόχο την αποκατάσταση της αρμονίας μεταξύ της κίνησης των όγκων και του μεγέθους των ανοιγμάτων των πόρων μέσα στα κενά», επισημαίνει ο Έλληνας Καθηγητής.
«Ως γιατρός, ο Ασκληπιάδης διακρινόταν για τη συμπόνια που έδειχνε στους ασθενείς του, απέφευγε τις δραστικές θεραπείες που ήταν της μόδας μεταξύ των συγχρόνων του, ενώ, όπως προαναφέρθηκε, ήταν ο πρώτος που διέκρινε τις ασθένειες σε οξείες και χρόνιες. Σε οξεία ιατρικά περιστατικά, ο Ασκληπιάδης υποστήριζε ότι ο γιατρός πρέπει να ενεργεί γρήγορα και να θεραπεύει με ήπιο και προσεκτικό τρόπο, ενώ ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης ανίατων χρόνιων παθήσεων είναι να κάνει πιο ανθρώπινη και ευχάριστη την διαβίωση του ασθενούς», αναφέρει ο Δρ Μπρέιντι.
Συνολικά, οι θεραπευτικές πρακτικές του Ασκληπιάδη ήταν συχνά εκπληκτικά σύγχρονες στην προσέγγισή τους για τις σωματικές και ψυχικές ασθένειες.
«Η ζωή και το έργο του αξίζουν μεγαλύτερης προσοχής από ό,τι έχουν λάβει μέχρι σήμερα. Πολλές από τις ιδέες που εξέφρασε πριν από 2000 χρόνια περίπου τυγχάνουν αναστοχασμού καθώς βρίσκουν εφαρμογή σήμερα. Η πρωτοποριακή μελέτη του Δρα Μπρέιντι για τον σπουδαίο ιατρό και πρόγονό μας αξίζει να βρει και Έλληνες μιμητές. Ήδη στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ διεξάγεται μια σχετική διδακτορική έρευνα, υπό την καθοδήγηση της Καθηγήτριας Επιστημολογίας, Ιστορίας και Ηθικής της Ιατρικής, Μαριάννας Καραμάνου και με την δική μου συμβολή», προσθέτει ο Καθηγητής Γιαπιτζάκης.
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/h7cxZAi
via IFTTT