Στο πέρασμα του χρόνου, οι σκιές τους στέκουν ακόμη όρθιες
Οι Θερμοπύλες δεν είναι απλώς ένα γεωγραφικό σημείο της ελληνικής γης. Είναι σύμβολο αυταπάρνησης, θάρρους και πατριωτικής αυτοθυσίας. Εκεί, στον στενό διάδρομο μεταξύ βουνού και θάλασσας, γράφτηκε μία από τις πιο συγκλονιστικές σελίδες της παγκόσμιας Ιστορίας.
Το έτος είναι το 480 π.Χ. Η Περσική αυτοκρατορία του Ξέρξη, πολυάριθμη και αλαζονική, κινείται εναντίον των ελεύθερων ελληνικών πόλεων. Στο στενό των Θερμοπυλών, 300 Σπαρτιάτες υπό τον βασιλιά Λεωνίδα, μαζί με περίπου 7.000 Έλληνες συμμάχους, στέκονται εμπόδιο στον ασύλληπτα μεγάλο περσικό στρατό. Για τρεις ημέρες, οι Έλληνες αμύνονται με αποφασιστικότητα που κόβει την ανάσα.
Ο Λεωνίδας και οι 300
Ο Λεωνίδας, βασιλιάς της Σπάρτης, γνωρίζει πως η αποστολή του είναι καταδικασμένη. Όμως η επιλογή του δεν αφορά τη νίκη· αφορά την τιμή, την ανδρεία και το μήνυμα που στέλνει στους συμπολίτες και στους απογόνους. Μαζί του, οι 300 οπλίτες της προσωπικής του φρουράς δίνουν τη ζωή τους για να κερδίσει η Ελλάδα χρόνο. Οι λέξεις «Μολών Λαβέ» αντηχούν ακόμα στους αιώνες.
Οι Θεσπιείς – Οι λησμονημένοι ήρωες
Στο πλευρό των Σπαρτιατών στέκονται και οι 700 Θεσπιείς, υπό τον Δημόφιλο. Αν και θα μπορούσαν να αποχωρήσουν, επιλέγουν να μείνουν και να πεθάνουν μαζί με τους Σπαρτιάτες. Αυτοί οι «ξεχασμένοι» ήρωες, δίχως το σπαρτιατικό μεγαλείο, δείχνουν την ίδια αυταπάρνηση και αξίζουν ισάξια τιμή.
Οι Θηβαίοι, οι Φωκείς και η ελληνική ενότητα
Συμμετοχή είχαν και 400 Θηβαίοι, 1000 Φωκείς, καθώς και άλλες δυνάμεις από όλη την Ελλάδα, επιβεβαιώνοντας ότι οι Θερμοπύλες δεν ήταν μονάχα ένα σπαρτιατικό κατόρθωμα, αλλά ένα πανελλήνιο ορόσημο. Έστω και αν κάποιες πόλεις δίστασαν ή υποχώρησαν, η στάση των υπερασπιστών του στενού αποτέλεσε τον ηθικό οδηγό για όλον τον ελληνικό αγώνα.
Ο Εφιάλτης: Το αντίβαρο της προδοσίας
Καμία ιστορία ηρωισμού δεν είναι πλήρης χωρίς την ύπαρξη του προδότη. Ο Εφιάλτης, ντόπιος κάτοικος, αποκαλύπτει στον Ξέρξη το μονοπάτι της Ανοπαίας, οδηγώντας τους Πέρσες πίσω από τις ελληνικές γραμμές. Η προδοσία του έμελλε να στιγματιστεί αιώνια, όχι μόνο με λόγια, αλλά και με την ίδια τη λέξη "εφιάλτης", που γεννήθηκε από την πράξη του.
Η κληρονομιά των Θερμοπυλών
Η μάχη των Θερμοπυλών δεν κερδήθηκε στρατιωτικά. Κερδήθηκε όμως ηθικά, πολιτικά και ιστορικά. Χάρη στην καθυστέρηση του περσικού στρατού, οι υπόλοιπες ελληνικές πόλεις οργανώθηκαν και αργότερα νίκησαν στις Σαλαμίνα και τις Πλαταιές.
Οι Ήρωες των Θερμοπυλών δεν πολέμησαν απλώς για γη. Πολέμησαν για το ήθος, για την ελευθερία, για την ταυτότητα ενός λαού. Κι εκεί, στη σιωπή του περάσματος, οι ψίθυροι των πεσόντων ακόμα μιλούν σ’ αυτούς που ξέρουν να ακούν:
"Ξένε, ανάγγειλε στους Λακεδαιμονίους ότι εδώ κείμεθα πειθαρχούντες τοις ρήμασιν αυτοίς."