Με δάκρυα στα μάτια η μητέρα της Κυριακής Γρίβα αναφέρθηκε στη σχέση της κόρης της με τον δολοφόνο.
«Είμαι η μαμά της Κυριακής Γρίβα που δολοφονήθηκε στο αστυνομικό τμήμα από τον πρώην σύντροφο της, αυτό το τέρας». Με τα λόγια αυτά συστήθηκε στους δικαστές η Δέσποινα Καλέα, μητέρα της Κυριακής.
«Έτσι συστήνομαι από την 1η Απριλίου και μένουν όλοι με το στόμα ανοιχτό», είπε ξεκινώντας την κατάθεσή της λίγο πριν απευθυνθεί στον κατηγορούμενο, δείχνοντας του τη φωτογραφία από το μνήμα της. Εκεί που είναι θαμμένη η Κυριακή, δολοφονημένη από τον άνδρα που αγαπούσε. Στο μνήμα της είναι ο μοναδικός τόπος που η τραγική μάνα μπορεί να πάει για τη βρει.
«Το βλέπεις Θανάση; Κράτησε τη, Θανάση … Μην με φοβάσαι εμένα …;Εκεί είναι τώρα η θεραπεύτρια σου που είπε ο συνήγορος σου. Εκεί είναι τώρα. Εκεί κατάφερες να την πας. Δεν έκανε ρούπι από το πλευρό σου. Ήταν η μόνη που σε αγάπησε πραγματικά, αλλά εσύ δεν την αγάπησες και της το ανταπέδωσες με πέντε μαχαιριές στο αστυνομικό τμήμα!», είπε στον κατηγορούμενο η μαυροφορεμένη μητέρα.
«Αυτή είναι μια φωτογραφία για το που βρίσκεται σήμερα το παιδί μου. Θέλω να τη δώσω στα χέρια του δικηγόρου του ή στο Θανάση να δει που είναι. Τις αναγνωρίζεις τις φωτογραφίες; Βλέπεις που είναι; Σεβαστείτε με. Δεν είμαι σε καλή ψυχολογική κατάσταση. Αυτός ο τόπος είναι ο τόπος που πηγαίνω κάθε φορά που νιώθω την ανάγκη να αγκαλιάσω το παιδί μου. Εσείς όταν θέλετε, θα πάρετε τηλέφωνο να τους μιλήσετε, θα τα αγκαλιάσετε, θα τα φιλήσετε. Αλλά εγώ δεν ξέρω τι να σας πω… Να δικαιωθεί η ψυχή του παιδιού μου…».
Η δικαίωση της μνήμης της Κυριακής είναι το δώρο της μητέρας της
Αυτό άλλωστε είναι το μόνο δώρο που θέλει να της κάνει η μητέρα της, καθώς πλησιάζει η γιορτή της. «Τη Δευτέρα γιορτάζει και θέλω να της κάνω ένα δώρο, αυτός της στέρησε το δικαίωμα να γιορτάζει, να χαίρεται.. να είναι ευτυχισμένη να την αγκαλιάζω, πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εδώ εγώ, ο μπαμπά της, η κόρη μου η μικρή…».
«Να καεί στην κόλαση..»
Με δάκρυα στα μάτια η μητέρα της Κυριακής αναφέρθηκε στη σχέση που είχε η κόρη της, την οποία αποκαλούσε νινί, με «το δολοφόνο, το φονιά, το τέρας» που την κακοποιούσε, όπως είπε , μετά τους πρώτους έξι μήνες .
«Εύχομαι να καεί στην κόλαση με όλη μου την ψυχή…Να μην βρεις τόπο να σταθείς. Το νινί μου είναι στον παράδεισο εκεί που δεν θα πας ποτέ . Είναι στον παράδεισο και σε περιμένει να σου δώσει το χέρι της για άλλη μια φορά . Μετάνιωσε κάθαρμα … ζήτα συγγνώμη ….».
Η σωματική κακοποίηση της Κυριακής από τον κατηγορούμενο
Η μάρτυρας χαρακτήρισε κτητικό και χειριστικό τον κατηγορούμενο που «πάντα χειροδικούσε, σε κάθε διένεξη». Όπως τότε που η Κυριακή είχε δει έναν συμμαθητή της από το σχολείο. «Το πρώτο εξάμηνο της σχέσης τους περπατούσαν στο δρόμο και τους συνάντησε ένας συμμαθητής της και της μίλησε. Αυτό δεν άρεσε σε αυτό το τέρας και τη χτύπησε, της έδωσε δύο χαστούκια. Μιλήσαμε με βιντεοκλήση, μου το είπε ως κάτι κολακευτικό, ότι τη ζηλεύει άρα την αγαπάει. «Είσαι αποκλειστικά δικιά μου, δεν θα σε πάρει κανένας».
Πρόεδρος: Σταδιακά πέρασε και σε άλλες πράξεις;
Μάρτυρας: Κλιμακώθηκε η κακοποίηση σταδιακά με αποτέλεσμα εκείνη να μην έχει χρήματα, να της παίρνει τις κάρτες. Δεν εργαζόταν ποτέ, πάντα η Κυριακή. Ο μόνος του σκοπός ήταν πώς θα πάρει χρήματα χωρίς να δουλέψει, από πχ επιδόματα
Η μητέρα της Κυριακής ρωτήθηκε για τη στιγμή που πληροφορήθηκε τη δολοφονία του παιδιού της.
Μάρτυρας: Το έμαθα μέσα από την τηλεόραση και με πήρε ο πατέρας της τηλέφωνο. Την 1η Απριλίου που σταμάτησε η ζωή μου, μόλις είχα γυρίσει από το σχολείο που άφησα το παιδί και άνοιξα την τηλεόραση και ξεκίνησα τις δουλειές μου. Άκουσα ότι έχει γίνει κάποιο έγκλημα αλλά δεν είχαν πει ονόματα και δεν το συνδύασα. Με πήρε ο πρώην άντρας μου κατευθείαν και μου είπε «είδες τί έγινε;» Και μου λέει έτσι και έτσι και το μόνο που θυμάμαι είναι ένα ντουπ και ήρθε και μάζεψε ο σύζυγος μου.
Πρόεδρος: Πότε επικοινωνήσατε τελευταία φορά;
Μάρτυρας: Την προηγούμενη μέρα πήγα στο καινούργιο σπίτι της. Κάναμε σχέδια, πως θα φτιάξουμε το σπίτι, τα έπιπλα… θα έμενε μόνη της, το είχε πάρει απόφαση.
Πρόεδρος: Τη ρωτήσατε πως πήρε την απόφαση;
Μάρτυρας: Μου είπε ότι δεν μπορεί άλλο, έχω φτάσει στα όρια μου, δεν μπορώ άλλο να είμαι η καλή, θέλω να ξεφύγω. Είχε κουραστεί από τη σχέση της.
Πρόεδρος: Βλέπουμε στις φωτογραφίες ένα συμπαθητικό αγόρι…
Μάρτυρας: Αυτό το βλέπετε ως συμπαθητικό;
Πρόεδρος: Έτσι θα το χαρακτήριζα εγώ. Βλέποντας μόνο από τη φωτογραφία που μας προσκομίσατε από κάποια Χριστούγεννα. Δεν βλέπεις τίποτα νοσηρό ή άρρωστο. Βλέπεις φυσιολογικούς ανθρώπους νεαρής ηλικίας να χαίρονται.. ωστόσο ερευνούμε ένα έγκλημα για το πώς αυτός ο άνθρωπος έφτασε στο σημείο να σκοτώσει το παιδί σας. Πότε καταλάβατε ότι υπάρχει ζήτημα; Τι βλέπατε;
Μάρτυρας: Αυτό που φαίνεται δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Στις φωτογραφίες βγαίνουμε με χαμόγελο είναι η ψυχή μας είναι μαύρη. Σε καμία περίπτωση δεν έδειχνε να είναι ψυχιατρικά ή ψυχολογικά διαταραγμένος. Ήμουν πάντα κοντά στα παιδιά μου. Θέλησα να είμαι όσο πιο καταδεκτική μητέρα για να είμαι κοντά τους σαν φίλη κάνοντας κάποιες υποχωρήσεις…
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/xI3vJuX
via IFTTT