7,1% των πολιτών πιστεύουν ότι η συνολική κατάσταση στην Ελλάδα έχει επιδεινωθεί την τελευταία εξαετία κατά τη διάρκεια διακυβέρνησης της ΝΔ. 71,6% του συνόλου επιθυμεί μετά τις επόμενες εκλογές να προκύψει μία άλλη κυβέρνηση για τη μορφή της οποίας όμως και για το αν αυτή θα είναι κυβέρνηση συνεργασίας ή αυτοδύναμη καταγράφεται διχασμός.
Το δυσμενές πολιτικό κλίμα που αποτυπώνουν οι δημοσκοπικοί δείκτες των τελευταίων μηνών είναι το αποτέλεσμα της φθοράς και της έντονης αμφισβήτησης των κυβερνητικών πεπραγμένων από τη μία πλευρά και της ταυτόχρονης αντιπολιτευτικής αδυναμίας να εισπράξει αυτή τη φθορά και να τη μετασχηματίσει σε μία εναλλακτική κυβερνητική αντιπρόταση. Πρόκειται για μία εικόνα επίμονη και απαράλλακτη εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα που εξελίσσεται γραμμικά χωρίς να είναι ορατή τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον η ανατροπή της.
Συνιστά μάλλον παράδοξο το γεγονός ότι αυτή η εικόνα του πολιτικού συστήματος καταγράφεται εν μέσω κανονικότητας κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που η χώρα δεν υφίσταται κάποιου είδους μείζονα κρίση οικονομική και πολιτική, υπάρχει σταθερή κυβέρνηση με ορίζοντα τετραετίας, ευδοκιμεί ο αντιπολιτευτικός πλουραλισμός, οι μακροοικονομικοί δείκτες είναι μάλλον βελτιωμένοι σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν η δυσπιστία όμως των πολιτών απέναντι στους θεσμούς διογκώνεται και η μελλοντική κυβερνητική προοπτική τίθεται σε αμφισβήτηση. Ενδεικτικά περιγράφουν το τοπίο οι παρακάτω δείκτες: 57,1% των πολιτών πιστεύουν ότι η συνολική κατάσταση στην Ελλάδα έχει επιδεινωθεί την τελευταία εξαετία κατά τη διάρκεια διακυβέρνησης της ΝΔ. 71,6% του συνόλου επιθυμεί μετά τις επόμενες εκλογές να προκύψει μία άλλη κυβέρνηση για τη μορφή της οποίας όμως και για το αν αυτή θα είναι κυβέρνηση συνεργασίας ή αυτοδύναμη καταγράφεται διχασμός με το 44,8% να τάσσεται υπέρ του συμμαχικού σχήματος και το 49,8% υπέρ ενός αυτοδύναμου ακόμη κι αν για να προκύψει χρειαστούν επαναλαμβανόμενος εκλογικές διαδικασίες. Την ίδια στιγμή το 67.4% θεωρεί ότι η διαφθορά στη χώρα τα τελευταία χρόνια έχει διογκωθεί με το 73,8% του συνόλου να επιρρίπτει την ευθύνη στην κυβέρνηση για απόπειρα συγκάλυψης των υποθέσεων διαφθοράς που έχουν προκύψει.
Την ίδια στιγμή η ΝΔ παραμένει σταθερά πρώτη στο σύνολο των δημοσκοπήσεων με ευκρινή και στις περισσότερες περιπτώσεις διψήφια διαφορά από το δεύτερο κόμμα ενώ ο Κ. Μητσοτάκης αποτυπώνεται ως η μοναδική επί της ουσίας ρεαλιστική λύση για τη θέση του πρωθυπουργού.
Οι παραπάνω αντιφατικές διαπιστώσεις μπορούν να έχουν την ερμηνεία τους στις μεγάλες έως και χαοτικές διαφορές που εμφανίζονται στα στρώματα του πληθυσμού αναφορικά με την εισοδηματική, μορφωτική, πολιτισμική και εν τέλη ταξική του τοποθέτηση στο κοινωνικό εποικοδόμημα, σε αυτό που η σοσιαλδημοκρατική παράδοση περιγράφει ως διεύρυνση των ανισοτήτων την οποία όμως η ίδια δεν μπορεί ούτε να την εκφράσει ούτε να τη γεφυρώσει. Η χώρα μοιάζει να έχει χάσει τον ομογενοποιημένο χαρακτήρα της και να εξελίσσεται σε μία κοινωνία πολλαπλών ταχυτήτων με το 1/3 του πληθυσμού να βρίσκεται στη θέση του προπορευόμενου βαγονιού και τα υπόλοιπα 2/3 να ακολουθούν ασθμαίνοντας, αποκλεισμένα σε μεγάλο βαθμό από τις τεχνολογικές, οικονομικές και πολιτισμικές εξελίξεις που μεταβάλλουν τον ανταγωνισμό και επαναπροσδιορίζουν το οικονομικό εργασιακό και πολιτικό περιβάλλον. Αυτό το έλλειμμα αντιπροσώπευσης είναι καθήκον της αντιπολίτευσης να το προσδιορίσει και άμεσα να το επαναδραστηριοποιήσει δίνοντάς του προοπτική, διέξοδο και κομματική έκφραση.
(Ο Αντώνης Παπαργύρης είναι διευθυντής ερευνών της GPO- Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Στο Καρφί»)
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/AjFUYVl
via IFTTT