«Ανεμογκάστρι» η όχι, γυροφέρνουν εκεί ψηλά κάτι σύννεφα ροδοκόκκινα…μπαμπακάτα, να τα βλέπουν οι ζωγράφοι να τρελλαίνονται και να τα βάζουν… φόντο και…κορνίζα σε επιφανείς ,σπουδαίες καλλιτεχνικές εμπνεύσεις.
Ενας καιρός «χάσε …κόσμε!».Ενας «γραιγολεβάντης» διαολεμένος να σε παίρνει και να σε σηκώνει!.Ερχεται βροχή,έρχεται μπόρα κι’ο Ιορδάνης ο Τζαρίδης,μαζεμένος κι’αραχτός εκειδά στον καφενέ ,ανάμεσα Τζελέπη και «Κρεμμυδαρού» αγαντεύει μέσα απ’το τζάμι τα καράβια που μπαινοβγαίνουν στο λιμάνι.
-Αι «γυναίκαι» βλάμηδες είναι ,πότε..λάδι πότε …ξύδι!.Και..τριπλή ρε μάγκες να τις παίξεις ,θα τις χάσεις!.Ολα τα θέλουν ,όλο θέλουν ,τον ουρανό να του …κατεβάσεις,αυτές θα σου γυρέψουν και..τ’αστέρια.Τα λέω ρε σεις αυτά,εγώ ο Μίμης ο Στρέντζουλας,που περπάταγα ρε την Παλαμηδίου και άνοιγαν και ψιλοβάραγαν ,κοπανούσαν,ρε σεις , τα παραθυρόφυλλα και πίσω απ’τις γρίλιες με θέρμη κρυφοκοίταζαν τα κοριτσόπουλα. Ταύτα, διότι περνούσε ο Μιμάκος ,ομορφόπαιδο,σε ρέτης ,μπάνικος και ξηγημένος. Αι «γυναίκαι» ρε,λιγουλάκι ρε να μην τους κάνεις τα χατήρια ,ίσα να σε…σκάσουν ,να σε ρίξουν ,ρε μάγκες στην …ξέρα ,στον…ασβέστη!.Ξέρω εγώ τι σας λέω.Τώρα πώς και γιατί λαχαίνει και μας βάζουνε στο λούκι,πολύ το…μυστήριο κι’όποιος έχει την εξήγηση,να την πεί ,να την καταθέσει ρε,εδώ και τώρα,στα ίσια και στα γρήγορα.Αλλιώς νά’ρθει με τον …κηδεμόνα του!. Σακουλεύεστε;
-Σιγά ρε Μίμη ,σιγά ρε μόρτη,πολλά τα λόγια σου και μας τα λές ανοιχτά και με φόρα.Οι γυναίκες ρε μας φταίνε η το στραβό το μυαλό μας και η αντροφιγούρα μας; Που κάνουμε ρε αδερφέ του κεφαλιού μας,ό,τι γουστάρουμε και λάθη και στραβά και αντρομαγκιές κι’ άλλα περίεργα και άσχημα και που στο τέλος έχουμε την απαίτηση,τις θέλουμε ντε και καλά να συμφωνάνε; Γιατί ρε ,επειδή είναι θηλυκά; Που,άμα τα πιούμε ,αμα τη…βρούμε ,ψάχνουμε τη γυναίκα και τη βλέπουμε μονάχα σαν ..κορμί; Αυτά εχω να πω εγώ ο Μίλτος ο Ντάβικας, εκ Πειραικής ,περί το θέμα και να ..γραφούν στα πρακτικά!.
-Παλληκάρια,πολλά μωρέ τα λέτε και πολύ βιάζεστε…αβόζο-αβόζο και …γιαβάς-γιαβάς.Με το μπαρντόν.Σας ακούω ώρα τώρα να λέτε και να …μολογάτε! για τις γυναίκες.Να πω κι’εγώ ρε λεβέντεςσαν μεγαλύτερος τη γνώμη μου,να μιλήσω;
Εκ Σμύρνης η καταγωγή του Ιορδάνη-δεύτερη γενιά-αναλογίζεται 75χρονη ζωή στον Πειραιά και τού’ρχονται στο μυαλό θύμησες από σωρό διηγήσεις των Σμυρνιών γονιών του και συγγενών του που στο ‘22 καταδιωκόμενοι, ήρθαν και άραξαν στο Περιβολάκι της Δραπετσώνας κοντά στον Αη-Φανούρη,ταλαιπωρημένοι και σχεδόν απροσανατόλιστοι,μα νοικοκυραίοι και περήφανοι.
Στα 75 του πλέον ο Ιορδάνης,μερακλής και κοσμογυριστής ,παρακολουθεί και με ενδιαφέρον άκούει τη συζήτηση στο διπλανό τραπέζι από την αντροπαρέα. Κουβέντα-τι άλλο- για τα τερτίπια των σημερινών γυναικών.Χαρακτηρισμοί,κουτσομπόλεμα,παινέματα ,απαξιώσεις,απο στροφές,κουταμάρες,αρλούμπες και λοιπές…αηδίες…να περνάει η ώρα.
Δεν άντεξε μ’αυτά που άκουγε και μπήκε στην κουβέντα:
-Βρέ μπακατάσηδες,τι είναι τούτα που μολογάτε μωρέ;Η γυναίκα της σήμερον, ίδια είναι για ,με την παλιά γυναίκα!.Τα είδα 75 χρόνια τώρα στη ζωή μου,τα …γεύτηκα και τα θυμάμαι από τους γονιούς μου όσα μου έλεγαν για τις Σμυρνιές και τι παρανόματα τους είχαν κολλή σει.Να σας τα πώ λεβέντες μου να ..χαμπαριάσετε!;.
-Να μας τα πείς μπάρμπα Ιορδάνη,να μας τα πείς,γιατί όχι.Να μας τα πείς εσύ που είσαι και εκπαιδευτικός ,μορφωμένος,παλιός και όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρεις.
-Ακούτε,ακούτε το λοιπόν καλά κι’αφήστε παράμερα θεωρίες και…σχο λιανά.Οσοι χρόνοι κι’αν περάσουν η γυναίκα είναι και θα παραμένει πά ντα ίδια κι’απαράλλακτη.Με τα…ριζώματα,τα τερτίπια,τις ιδιοτροπίες της,τις παράξενιές ,τις απαιτήσεις,τα κόλπα και τις…επιθυμιές της.Από παλιά τη γνώμη μας για τη μάνα και την αδελφή την ξεχω ρίζαμε. Οχι όμως και για την …φιλενάδα,τη..γιαμπουκλού που την είχαμε του…πε ταματού!.
Αυτά-τα ίδια ,σας λέγω από καιρούς πολλούς ,παλιότερους πίστευαν και οι τοτινοί στη Μικρασία και για τούτο τους είχαν βγάλει-τις ξεχώρι ζαν με παρανόματα..Ειδικά για τις Σμυρνιές,εκεί να δείτε,είχαν να λένε. Αίντε μωρέ το λοιπόν να σας…κατεβάσω τώρα εκείνον τον …κατάλογο:
-Φροντίδα ,βάση ιδιαίτερη λοιπόν έδινε η Σμυρνιά στην ομορφιά και την ατομι κή της περιποίηση.Μιά ζωή στην …δαντέλλα,τα φορέματα,τα ωραία καπέλλα-καπελλίνες,τα χρυσαφικά και τα κοσμήματα.Και ο χα ρακτηρισμός της,ανάλογα με την συμπεριφορά και τηνπροσωπικότητά της.
Αυτή που ζούσε σε βάρος των άλλων έλεγαν«Αμακαντζού», «Χαραμο φάισσα» κι’ «Αρπάχτρα».Την πολύ θρησκευόμενη «Αγιούσα», «Ψευτο παπαδιά» και «Κολυβοδακίτισα». Αυτή που είχε ταξιδέψει στους Αγίους Τόπους «Χαντζήδαινα».Την ασεβή και αντίχριστη «Θεομάχα», «Ασαί ντιστη».Την γενναιόδωρη και φιλάνθρωπο «Μερχαμετλούδα», «Χαρί στρα», «Γαλαντόμα», «Κιμπάρισσα».Την ευσιγκίνητη,κλαίουσα και πα ρηγορήτρα «Ξεκουσέφτρα».Αυτή που είχε φωτεινό πρόσωπο σαν πορ σελάνη την έλεγαν «Βερεμιάρα» και «Ζαμπούνισσα».Την φιλάσθενη
αρρωστιάρα «Ντελικάτη», «Ζουριάρα», «Ασπροκαλιασμένη».Την ψη λή καμαρωτή και περιποιημένη «Μπογλού», «Πασόρα» και «Τουρνε μένη».Την όμορφη «Αγγελικάτη».Την στρουμπουλή «Μπαμπαντζάνα» και «Λαμπούρδα».Την πολύ ψηλή «Αδραχτοπόδαρη».Την αδύνατη και μικροκαμωμένη «Λιμιγγέρισσα», «Γλαντιά» και «Αχαμνή». Αυτή που είχε ωραία μάτια την ονόμαζαν «Περδικομάτα», «Αστερομάτα», «Σχι ζαμυγδαλάτη».Κι’αυτή που είχε μικρά «Σουμερλούδα» και «Τσιμπλού δα».Σαν «Βεργετόστομη» έλεγαν εκείνη που είχε ωραίο στόμα και γλυ κειά φωνή στη μιλιά και το τραγούδι. «Σουρμαδού» και «Φκιασιδού» έλεγαν την περιποιημένη. «Ασιστάριστη» και «Λιχρίτισσα» την απερι ποίητη. «Τζελεμπίνα» την αρχοντογυναίκα και «Τσακίστρα» την ναζιάρα. «Καψοκαρδούσα» και «Ποθορεχτκιά λέγονταν η ελκυστική γυναίκα. «Ντερμπεντέρισσα» η ανέμελη. «Μερακλού» και «Κεφλού» η εύθυμη του γλεντιού. «Μπεσαλού» η έμπιστη. «Τζιτζικώλα» η άθλια. «Τσίφτισσα» η…αλεπουδιάρα,η πονηρή και έξυπνη.
-Αυτά λεβέντες μου είναι λίγα από ‘κείνα τα παρανόματα που είχαν βγά λει οι Σμυρνιοί για τις γυναίκες.Αυτά λίγο-πολύ θυμούμαι.Τώρα όσον αφορά το σήμερα ,υπάρχουν πολλά ,διάφορα και…υπόλοιπα που γενι κώτερα αφορούν τον ψυχισμό των γυναικών. Ενα ψυχισμό που από πολύ παλιότερα-αιώνες ,δεν έχει αλλάξει και πολύ.Μυστήριο ήταν η γυναίκα και μυστήριο παραμένει.
Η γυναίκα έχει τον δικό της Θεό.Η ίδια κρατά τα κλειδιά της φυλα κής του μυαλού της.Κι’όποτε θέλει την …ανοίγει,όποτε θέλει την … κλείνει.Οι παραέξω δεν καταλαβαίνουν ,ούτε ποτέ θα την καταλά βουν.Ακόμα και άθρωποι κοντινοί της, κατάδικοί της!,σχετικά ,κατά συμβιβασμό η… κατ’ανοχήν δικοί της.Το πολυτιμώτερο αγαθό γι’ αυτήν είναι η ελευθερία …η περιπλάνηση,πραγματική η με το…μυαλό της.Είναι το ιδανικό της!.Σαν ανθρώπινη υπόσταση είναι πλάσμα και είδος περίεργο,σπάνιο,μοναδικό.Τη γυναίκα ο Θεός την έφτιαξε μια φορά και μοναδική. Οχι δεύτερη.Υστερα…έσπασε το…καλούπι!.Η γυ ναίκα είναι από τη φύση της φτιαγμένη να δίνει ζωή,να εμπνέει ,να συ νεγείρει και να συναρπάζει.Είναι …σερνικανάφτρα!,σαν τη φωτιά!. Πας κοντά και καίγεσαι ,μακρυά κρυώνεις.
»… Ας μην βιάζονται λοιπόν κάποιοι να εξηγήσουν συμπεριφορές της. Ας μην την κατακρίνουν, όταν στην ασφυκτική δίνη του μυαλού της, γυρεύοντας διέξοδο ,τα γυρίζει όλα…ανάποδα,δραπετεύοντας προσω ρινά η μόνιμα ,κυνηγώντας επιθυμίες,όνειρα η …εναλλακτικά άλλες ομορφοκαταστάσεις ζωής ,πολλές φορές,ακόμα και αντισυμβατικές. Η τυπικότητα ακόμα και η …μυξοηθική πολλές φορές γι’αυτήν είναι … παραμύθι.Δεν τη νοιάζει.Δεν την ενδιαφέρει.Αρκεί να βρίσκει δρόμο αποφόρτισης όπως εκείνη και μόνον εκείνη τον νοιώθει,τον ξέρει και τον…καταλαβαίνει.Η γυναίκα έχει κότσια,είναι ον αντρεσσάριστο που συνήθως υπερβαίνει τα εσκαμμένα,πηγαίνοντας ενάντια στο τυπικό της ζωής των πολλών.Είναι να μη βάλει… σκοπό.Αμα βάλει;
-Παλληκάρια μου ,η γυναίκα είναι…μυστήριο τραίνο.Είναι φάρμακο που πρέπει κανείς να το πάρει στη…σωστή δόση!.Αν το πάρεις…πα ραπάνω…τρελλαίνεσαι κι’αν παρακάτω…χάνεσαι!.
-Τζιγιέρι μου,να’χεις το νού σου και τα μάτια σου ανοιχτά,να προσέχεις που πατάς και πού…αγκαλιάζεις!.Απο τη μιά στιγμή στην άλλη η γυναίκα από ευλογία γίνεται…κατάρα!.
-Αυτά μού’λεγε πάντα η μακαρίτισσα η μάνα μου,αυτά έζησα 75 χρόνια τώρα, έτσι τα είδα και σας τα λέγω, εγώ ο Ιορδάνης ο Τζερίδης ,γενιά της Σμύρνης …καλοζωισμένος, μπερμπάντης ,και …γυναικολάτρης στον Περαία,στην Πειραική, στην Κρεμμυδαρού,γύρω απ’το λιμάνι ως Πέραμα και Κουλουρη, σ’ολόκληρη την πόλη και παραπέρα,όπου είδα πολλά,άκουσα πολλά,πέρασα «του λιναριού τα…πάθη!»,έπαθα κι’έμαθα!
-Πάντως ρε παλληκάρια,για να πούμε και την καλή κουβέντα ,τη …μαύρη αλήθεια, μην λέμε και πολλά για τις γυναίκες. Μήν τις κατακρίνουμε και τις μαλώνουμε.Ετσι η αλλιώς,χωρίς γυναί κα δεν κάνουμε. Όλα τα άλλα είναι …φούμαρα…αρλούμπες.Ε τσι νά’χουμε να …λέμε!.Αιώνες τώρα εκατομμύρια ασχολήθηκαν με το αίνιγμα γυναίκα και δεν το έλυσαν. Της γυναίκας «κα τά πως της…λαλάς,θα χορέψει!».
-Αίντε τώρα ,πέρασε και η ώρα, αίντε με το καλό σπίτια σας,στις γυναίκες σας!.Τα υπόλοιπα είναι …σοφιστείες!.Πάρτε το..χαμπάρι.Ξηγηθήκαμε;
ΘΕΜΑ:
ΜΠΑΜΠΗΣ Κ. ΜΩΚΟΣ