ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΤΗ ΕΥΑΝΔΡΩ ΕΛΑΤΕΙΑ
Του Παναγιώτης Δημάκη, υπεύθυνου ιστορικού αρχείου
Δήμου Αμφίκλειας-Ελάτειας
Φωτο 1. Οι Έλληνες Εύζωνοι, παιδιά κυρίως τής Ελληνικής υπαίθρου, ανίκητοι, εφορμούν με τήν λόγχη και συντρίβουν, με τα ερπυστριοφόρα τσαρούχια των, τούς εχθρούς τού Γένους, στήν Ήπειρο, Μακεδονία και Θράκη, γράφοντας, νέες ένδοξες σελίδες, πολεμικής δόξης.
 |
| Φωτο 2 |
Ενθουσιώδης και έμπλεος, υπερηφάνου εθνικού φρονήματος, φωτο 2, ο ανταποκριτής τής εγκρίτου Αθηναϊκής εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ, τον Οκτώβριο τού 1913, τηλεγραφεί, θριαμβευτικήν και δοξαστικήν ανταπόκρισιν, με φλογερό και πάλλοντα λόγο, από τήν μικρή περίκλειστη κωμόπολη, τής κοιλάδας τού Κηφισού, τήν Ελάτεια, πού τής αποδίδει, τον μοναδικό, ευρηματικό τίτλο, τής ευάνδρου, επικαλούμενος και τήν αρχαία, προγονική δόξα, τών τουρκομάχων τών Βασιλικών-Ελατείας, αλλά και αλλού, κατόπιν τών νικηφόρων, σφοδρών μαχών, στήν Ήπειρο και Μακεδονία, όπου οι ανίκητοι Εύζωνες, ακόμη και οι παλιννοστήσαντες, μετανάστες επέστρεψαν τότε, θριάμβευσαν και έστησαν, τρόπαια λαμπρά, τα επότισαν με το αίμα των, διάσπαρτα σε βουνά και κάμπους, για να ορίζουν, τα απελευθερωμένα εδάφη, είς τον αιώνα. Συγχρόνως, μάς παραδίδει ένα υπόδειγμα, πανηγυρικού λόγου, στις Εθνικές Επετείους, πού να υπενθυμίζει, τις θυσίες τών πατέρων μας, πού πρέπει να μήν λησμονούνται, αφού είναι οι ιδεατοί βωμοί, τής προγονικής μνήμης. Μεγάλη αξία, έχουν και οι αριθμοί πεσόντων και τραυματιών, τών πολέμων αυτών, πού αναφέρονται στο άρθρο, με τήν σπάνια καταγραφή, τών ονομάτων, πεσόντων και από τήν περιφέρεια, τού Δήμου Ελατείας, όπου με δεδομένη τήν δυσκολία αρχειοθέτησις των, αποτελούν σημαντικό ιστορικό τεκμήριο, αφού τα ονόματα είναι και σήμερα υπαρκτά.
...Δραχμάνιον
Δόξα και τιμή τή ευάνδρω Ελατεία. Δραχμάνιον (Λοκρίδος). 8βριος (τού ανταποκριτού μας).
Ο Δήμος Ελατείας, ού το όνομα, θα λάβη σεβαστήν εν τή ιστορία θέσιν, ένεκεν τών μεγάλων θυσιών και τής ανδρείας, τών τέκνων του, ποτίσας τα Μακεδονικά και Ηπειρωτικά εδάφη, διά τού τιμίου αίματος των, εκεί όπου ο μυκηθμός τών τηλεβόλων και ο συνεχής κρότος τών μυδραλιοβόλων, φωτο 1, καθιστώσι τον θάνατον γλυκύν, υπέφερε, τήν στέρησιν, τών προσφιλεστάτων του αντικειμένων, αγογγύστως, γνωρίζων κάλλιστα, ότι εφονεύθησαν, αφού πρώτον εργάσθησαν, με όλην τήν δύναμιν των και τήν ακαταδάμαστον ανδρείαν των, υπέρ τής μεγαλύνσεως και ευρύνσεως τών ορίων τής Ελλάδος. Τα τέκνα τής Ελατείας , άνευ υπερβολών , απ’ αρχής, τών δύο πολέμων, εφάνησαν ηρωικά, ακμαία, αποφασιστικότατα. Εντεύθεν όθεν, εξάγεται και ο μέγας αριθμός, τών φονευθέντων και τραυματισθέντων. Διότι είναι γνωστόν ότι εκ τού Δήμου Ελατείας, είνε οπλίται, περί τούς 320, εφονεύθησαν δε και ετραυματίσθησαν, περί τους 132. Απέναντι λοιπόν, τού ολικού αριθμού, τών οπλιτών, ο αριθμός τών φονευθέντων και τραυματισθέντων, είνε όντως μέγας και καταπληκτικός, τούτο δε είναι τρανωτάτη απόδειξις, ότι οι άνδρες τής Ελατείας εφάνησαν, ήρωες και άξιοι απόγονοι, τών εν Βασιλικοίς Τουρκομάχων. Ο κατάλογος τών φονευθέντων και τραυματισθέντων, είς αμφοτέρους, τούς ιερούς ημών πολέμους, είνε ο εξής:
Δόξα και τιμή τή ευάνδρω Ελατεία. Δραχμάνιον (Λοκρίδος). 8βριος (τού ανταποκριτού μας).
Ο Δήμος Ελατείας, ού το όνομα, θα λάβη σεβαστήν εν τή ιστορία θέσιν, ένεκεν τών μεγάλων θυσιών και τής ανδρείας, τών τέκνων του, ποτίσας τα Μακεδονικά και Ηπειρωτικά εδάφη, διά τού τιμίου αίματος των, εκεί όπου ο μυκηθμός τών τηλεβόλων και ο συνεχής κρότος τών μυδραλιοβόλων, φωτο 1, καθιστώσι τον θάνατον γλυκύν, υπέφερε, τήν στέρησιν, τών προσφιλεστάτων του αντικειμένων, αγογγύστως, γνωρίζων κάλλιστα, ότι εφονεύθησαν, αφού πρώτον εργάσθησαν, με όλην τήν δύναμιν των και τήν ακαταδάμαστον ανδρείαν των, υπέρ τής μεγαλύνσεως και ευρύνσεως τών ορίων τής Ελλάδος. Τα τέκνα τής Ελατείας , άνευ υπερβολών , απ’ αρχής, τών δύο πολέμων, εφάνησαν ηρωικά, ακμαία, αποφασιστικότατα. Εντεύθεν όθεν, εξάγεται και ο μέγας αριθμός, τών φονευθέντων και τραυματισθέντων. Διότι είναι γνωστόν ότι εκ τού Δήμου Ελατείας, είνε οπλίται, περί τούς 320, εφονεύθησαν δε και ετραυματίσθησαν, περί τους 132. Απέναντι λοιπόν, τού ολικού αριθμού, τών οπλιτών, ο αριθμός τών φονευθέντων και τραυματισθέντων, είνε όντως μέγας και καταπληκτικός, τούτο δε είναι τρανωτάτη απόδειξις, ότι οι άνδρες τής Ελατείας εφάνησαν, ήρωες και άξιοι απόγονοι, τών εν Βασιλικοίς Τουρκομάχων. Ο κατάλογος τών φονευθέντων και τραυματισθέντων, είς αμφοτέρους, τούς ιερούς ημών πολέμους, είνε ο εξής:
Φονευθέντες. Λ. Δ. Παπαλουκάς λοχαγός, Ν.Δενδρουλάκης, Γρ. Σταύρου. Π. Καμάρας, Άρ. Ηλιόπουλος, Γ. Λουκαδάκος, Δ. Kατσούλας, Θρ. Παπανικολάου, Δ. Π. Δουβάρας, Η. Καρδάρας. Τραυματισθέντες περί τούς 40 εκ τού Δραχμανίου· εκ δε τών χωρίων οί εξής, Φονευθέντες Δ. Α. Κατσαντώνης, Δ. Μπαλλης, Τ. Μπόγδος, Ζήσιμος Λαπατσάνης, Ι. Τότνας, Σ. Σωτηρίου, Γ.Α. Κατσίφας, Γ. Τσαμαδός Α. Ι. Τριανταφύλλου Α. Mαργώνης, Α. Καραμήτρος, Π. Λύτρας, Γ. Τσάμης, Α. Ζαχαρόπουλος, A. Παλαμίδας, Γ. Κουτσοκέρας, Α. Ανδρούτσος, έτραυματίσθησαν περί τούς 65, ήτοι έν όλω φονευθεντες και τραυματισθέντες είνε περί τούς 132. Eυχόμεθα, είς μέν τούς ηρωικώς πεσόντας, όπως το χώμα, το οποίον επότισαν, διά τού τιμίου αίματός των, είνε ελαφρύ, είς δε τούς πληγέντας γονείς και συγγενείς, όπως ο Πανάγαθος Θεός, έλθη παρήγορος.
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ 16 Μαρτίου 1929 (σ. 5) Κοινωνικά.Τήν παρελθούσαν Τρίτην απέθανε και εκηδεύθη σεμνοπρεπώς εν Ελατεία Λοκρίδος θρηνούμενος υπό πάντων ο ιατρός Γεώργιος Χέβας. Ο μεταστάς, νεώτατος ακόμη- 28ετής τήν ηλικίαν – έχαιρε γενικής και άκρας υπολήψεως, αγαπώμενος υπό πάντων, δια τα σπάνια προτερήματά του και τον αδαμάντινον χαρακτήρα του. Τους απαρηγορήτους οικείους του και τον κ. Χρίστον Χέβαν, ιατρόν, συλλυπούμεθα ευχόμενοι τήν εξ ύψους παραμυθίαν. Λουκάς Τσολάκος.
Τήν μικρή, αλλά συντεταγμένη, κοινωνία, τής Ελατείας, τού Μεσοπολέμου, συνετάραξε ο θάνατος τού " Γιατράκου " όπως αποκαλούσαν οι συμπατριώτες μας τότε, τον νεαρό επιστήμονα, Γεώργιο Χ. Χέβα, γυιό τού επίσης ιατρού και Δημάρχου Χ. Γ. Χέβα. Ο νεαρός γιατρός, δεν επρόλαβε, να υπηρετήσει και να περιθάλψει, τούς συμπολίτες του, όπως είχε ονειρευτεί και απήλθε, βυθίζοντας σε θλίψη τούς συμπολίτες του. Η οικογένεια Χέβα, ήλθε στήν Ελάτεια, από το Μεραλί, μετά τήν ίδρυση τού Δήμου, αφού στο Δημοτολόγιο εμφανίζεται το 1850, με τήν καταχώρηση τής γεννήσεως, τού Λουκά Χ. Χέβα τού Ιωάννου και αργότερα, τού Χριστοδούλου Χέβα τού Γεωργίου, το 1868.
Η Ελάτεια τού Μεσοπολέμου, ήταν μία ανεπτυγμένη περιφερειακή Πόλη, με Σχέδιον Πόλεως, ηλεκτρoφωτισμό, δρόμους, αμαξιτούς, υπηρεσίες και υποδομές, κατάχλωρη και υδρόχαρη, με πληθυσμό αστικό και αγροτικό, πού ευημερούσε σχετικά και μπορούσε. να διατηρεί ένα collegium ιατρικό, αποτελούμενο από τούς ιατρούς Γεώργιο Δημακίδη, Χριστ. Χέβα, Ιω. Χριστοδούλου, Ιω. Τουρναβίτη, Νικ. Χρέμο, Κ. Νικόπουλο, Ζημιανίδη, ενώ είχε προστεθεί και ο νεαρός Γεωργ. Χ. Χέβας, πού έφυγε νωρίς. Η εφημερίδα " Ρουμελιώτης " τής εποχής και τής περιοχής, πού εξέδιδε ο δημοσιογράφος, Νικ. Λαχανοκάρδης, πού διατηρούσε ιδιαίτερες σχέσεις, με τήν Ελάτεια, κάλυπτε τα τοπικά γεγονότα, με τοπικούς ανταποκριτές, τον Νικ. Ι. Σταμόπουλο (Γερονικολάκη), Νικ. Πανταζόπουλο και Λ. Τσολάκο. Όλοι αυτοί και ο νεαρός γιατρός, ανήκαν στη χρυσή νεολαία τής εποχής αυτής, δραστήριοι ιδρυτές τών Συλλόγων, δημιουργοί εκδηλώσεων, δενδροφυτεύσεων κ.λ.π.
Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου
from Φθιωτικός Τυμφρηστός http://bit.ly/2I3Ri2c
via IFTTT