Ο ολετήρας των εθνικών θεμάτων μας επέλεξε να επιστρέψει με διάθεση περίσσιας τρομολαγνίας και μνημειώδους θράσους. Ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Σημίτης μας ενημέρωσε ότι θεωρεί εξαιρετικά πιθανό ένα επεισόδιο με την Τουρκία, το οποίο μάλιστα θα έχει χαρακτηριστικά «Ιμίων».
Αλήθεια, ποιος ήταν Πρωθυπουργός και βαρύνεται με τη διαχείριση της κρίσης των Ιμίων το 1996; Ποια κυβέρνηση στρουθοκαμήλιζε αρνούμενη να εξετάσει τα αίτια της πτώσης του ελικοπτέρου, με το οποίο θυσιάστηκαν οι ήρωες Καραθανάσης, Γιαλωψός και Βλαχάκος; Μήπως δεν ήταν η κρίση των Ιμίων, η έμπρακτη αποτύπωση της τουρκικής θεωρίας των «γκρίζων ζωνών», με την ουσιαστική ουδετεροποίηση των δύο βραχονησίδων την οποία βιώνουμε έως σήμερα; Είναι τελικά ελληνικά τα Ίμια, κ. Σημίτη και τι κάνατε για τα υπερασπιστείτε; Σε αυτά οφείλετε να μας απαντήσετε, όχι τόσο για τους δύο βράχους στην εσχατιά του Αιγαίου μιας και δε νομίζω να σας συγκινούν, αλλά για το συνολικό σήμα κατευνασμού το οποίο τότε εκπέμψατε και σήμερα βιώνουμε τα απόνερά του σε όλα τα επίπεδα.
Θα αντέτεινε κάποιος ότι «λάθη γίνονται» και από αυτά μαθαίνουμε. Ωστόσο, φαίνεται ότι αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση του πρώην Πρωθυπουργού, ο οποίος επέλεξε το δρόμο της κινδυνολογίας σε μια περίοδο, κατά την οποία Ελλάδα και Κύπρος πραγματοποιούν εξαιρετικά προσεκτικές κινήσεις αποφυγής ενός θερμού επεισοδίου με την Τουρκία. Θα ήταν πολύ καλύτερο να αναλύσει τα δικά του πεπραγμένα και να κάνει την αυτοκριτική του.
Δεν ευθύνεται για τη διαιώνιση του προβλήματος της ονομασίας της Βόρειας Μακεδονίας, όταν τα κράτη αναγνώριζαν το βόρειο γείτονά μας με το τότε συνταγματικό όνομά του κατά δεκάδες; Δεν έχει κάτι να ψελλίσει για το γεγονός ότι στο Κυπριακό δεν είχαμε μια συγκροτημένη διαπραγματευτική γραμμή, όπως τα τελευταία χρόνια συνέβη με άξονα την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και την απαγκίστρωση από το καθεστώς των εγγυήσεων; Δε θα σχολιάσει ότι επί διακυβέρνησής του η χώρα μετατράπηκε σε εξαρτημένο πελάτη των γερμανικών οπλικών συστημάτων (τομέας που κατ’ εξοχήν συνιστά μείζονος σημασίας διπλωματικό εργαλείο), με τους εγχώριους μεταπράτες να λαμβάνουν αδρές μίζες;
Η εξωτερική πολιτική των ευχαριστιών και των υποκλίσεων προς τους Αμερικανούς και των απολογιών προς τους Γερμανούς έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Η Ελλάδα έχει πλέον ένα διευρυμένο ρόλο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, παρά τις αντίξοες συνθήκες των τελευταίων ετών. Εξάλλου, όταν υπήρχαν οι προϋποθέσεις πριν 20 χρόνια να διαδραματίσει έναν ηγετικό ρόλο ιδίως στα Δυτικά Βαλκάνια, επέλεξε να τον απεμπολήσει με κυβερνητικά στελέχη εκείνης της περιόδου να προτιμούν το δρόμο της ιδιωτείας και της αύξησης των τραπεζικών λογαριασμών τους. Έτσι δεν είναι, κ. Σημίτη;
*Ο κ. Σαρακιώτης είναι Δικηγόρος – Βουλευτής Φθιώτιδας ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
newpost.gr
newpost.gr
ΘΕΜΑ:
ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ