Στο Δ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας συζητήθηκαν χθες οι αιτήσεις, αφενός του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) και άλλων περιφερειακών εργοδοτικών Ενώσεων και, αφετέρου, της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ), του υπουργείου Εργασίας και Σωματείων για το επίδομα των τριετιών.
Η έκδοση της σχετικής απόφασης αναμένεται με την είσοδο του νέου έτους.
Στο ΣτΕ είχαν προσφύγει τον περασμένο Απρίλιο ο ΣΕΒ και άλλοι έξι περιφερειακοί σύνδεσμοι-Ενώσεις (ΣΒΑΠ, ΣΒΘΚΕ, ΣΒΣΕ, ΣΕΒΠΔΕ, ΣΘΕΒ, ΠΑΣΕΒΙΠΕ), όπως και ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, και ζητούσαν να ακυρωθεί η εγκύκλιος που εξέδωσε το υπουργείο Εργασίας στις 18 Φεβρουαρίου 2019, με την οποία παρέχονταν οδηγίες για την εφαρμογή του νέου κατώτατου μισθού των 650 ευρώ και του ημερομισθίου για τους υπαλλήλους και τους εργατοτεχνίτες όλης της χώρας (με ισχύ από 1η Φεβρουαρίου 2019).
Μέσω των επιδομάτων των 3ετιών οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα που αμείβονται με τον κατώτατο και είχαν προϋπηρεσία πριν τον Φεβρουάριο του 2012 μπορούν να κερδίσουν έως και 195 ευρώ επιπλέον το μήνα, κατοχυρώνοντας έτσι μισθό έως 845 ευρώ το μήνα.
Όλα τα βλέμματα έχουν πλέον στραφεί στο ΣτΕ που πρέπει να αποφανθεί αν η επίμαχη εγκύκλιος, η οποία εκδόθηκε στις 18 του περασμένου Φεβρουαρίου είναι σύννομη και ισχυρή ή πρέπει να ακυρωθεί όπως ζητά ο ΣΕΒ.
Υπενθυμίζεται πως τις προσαυξήσεις των τριετιών, που φτάνουν έως και το 30% του κατώτατου μισθού, δηλαδή έως και τα 195 ευρώ δικαιούνται μόνο οι υπάλληλοι και οι εργατοτεχνίτες που είχαν θεμελιώσει δικαίωμα προϋπηρεσίας έως τις 14 Φεβρουαρίου 2012.
Όσοι συμπληρώνουν τριετίες προϋπηρεσίας μετά τις 14 Φεβρουαρίου του 2012, δεν δικαιούνται γι' αυτόν τον χρόνο προσαύξηση, αφού με νόμο του 2012 (ν. 4093/2012) η εξέλιξη των 3ετιών «πάγωσε» μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από 10%. Όσοι, όμως, είχαν έως το 2012 συμπληρώσει προϋπηρεσία, δικαιούνται προσαύξηση 10% για κάθε τριετία και έως τρεις τριετίες, συνολικά δηλαδή 30% για 9 έτη και άνω.
Με αφορμή τις τριετίες στον ιδιωτικό τομέα ο εργατολόγος και συνεργάτης του Dikaiologitka News, Γιάννης Καρούζος αναφέρει ότι:
Το ΣτΕ, στη σημερινή εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης κατά της εγκυκλίου Αχτσιόγλου, η οποία ρυθμίζει το μείζον ζήτημα των 3ετιών για τους εργαζόμενους που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, θα επιληφθεί ενός προβλήματος που δημιουργήθηκε για δύο λόγους:
Αφενός, της ασάφειας του νόμου 4172/2013 αναφορικά με την ακριβή έννοια του νομοθετημένου κατώτατου μισθού και του νομοθετημένου κατώτατου ημερομισθίου, με δεδομένο ότι το 2014 το επίμαχο άρθρο 103 του ως άνω Νόμου τροποποιήθηκε για να συμπληρωθεί η έννοια του κατώτατου μισθού με τη φράση : «και ως τέτοιος νοείται μια μοναδική αξία (ποσό) αναφοράς» (εννοώντας άραγε ότι δεν περιλαμβάνει τις τριετίες;) και
Της άτολμης επακολουθήσασας πρωτοβουλίας του Υπουργείου Εργασίας το 2019, να επιλύσει το μείζον αυτό θέμα με την έκδοση μιας εγκυκλίου αντί της νομοθετικής διάταξης, η οποία θα αποσαφήνιζε πλήρως το όλο πρόβλημα.
Τυχόν ευδοκίμηση της αίτησης ακύρωσης θα μπορούσε να επιφέρει την ακυρότητα της εγκυκλίου με αναδρομικό αποτέλεσμα, από τότε που η εγκύκλιος αυτή δημοσιεύτηκε, δηλαδή από τις 18 Φεβρουαρίου του 2019. Σε καμία περίπτωση όμως δε θεωρώ ότι το απευκταίο αυτό αποτέλεσμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναδρομική αναζήτηση των ποσών των τριετιών που στο μεταξύ καταβλήθηκαν στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.
Αυτό, πέραν του έντονου κοινωνικού προβλήματος που θα δημιουργούσε (αναδρομική μείωση μισθών έως και κατά 30%) και της επιβάρυνσης των επιχειρήσεων με περαιτέρω γραφειοκρατικά βάρη (συμπλήρωση νέων ΑΠΔ, αντιδικίες με τους εργαζόμενους), θα ήταν και νομικά άτοπο, αφού σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί πλάνη των εργοδοτών στην καταβολή των 3ετιών, όταν μάλιστα αυτή γινόταν και γίνεται χωρίς καμία επιφύλαξη των δικαιωμάτων τους.
