ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ | 1899 ΛΙΜΝΗ ΕΥΒΟΙΑΣ - 1944 ΑΛΣΟΣ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΡΑΜΠΟΥΣ | Η ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης Λέλα Καραγιάννη, γεννήθηκε στη Λίμνη της Ευβοίας το 1899. Ήταν κόρη του Αθανασίου Μηνόπουλου και της Σοφίας Μπούμπουλη. Παντρεύτηκε στην Αθήνα τον Νικόλαο Καραγιάννη, φαρμακέμπορο, από τη Σμύρνη, με τον οποίο απέκτησε 7 παιδιά. Την Ιωάννα, την Ηλέκτρα, τον Γιώργο, τον Βύρωνα, τον Νέλσωνα, τη Νεφέλη και την Ελένη.

Πριν από την Κατοχή, η Λέλα ήταν μια απλή νοικοκυρά και ασχολιόταν με το νοικοκυριό της. Ήταν μία ζεστή γυναίκα αφοσιωμένη στην οικογένεια της και την ανατροφή των παιδιών της. Γνωστή για τη φιλανθρωπική της δράση, αγαπούσε πολύ τους φτωχούς και ενδιαφερόταν για τη μοίρα τους. Η πιο μεγάλη της ευχαρίστηση ήταν η προσπάθεια να βοηθήσει όσους φτωχούς είχαν ανάγκες μη φειδόμενη κόπων και χρημάτων.

Πέρα από το ανθρωπιστικό της έργο, εκείνο που τη χαρακτήριζε ήταν η βαθιά αγάπη για την πατρίδα της. Χαρακτηριστικό αυτού είναι, ότι όταν ο ελληνικός Στρατός πολεμούσε εναντίον των δύο γιγάντων υπερασπιζόμενος τα πάτρια εδάφη, αυτή λυπόταν που τα παιδιά της δεν ήταν μεγάλα για να τα στείλει να πολεμήσουν για την πατρίδα τους.

Δυστυχώς η υπεροπλία των εχθρών, αλλά και το πολυάριθμο ανθρώπινο υλικό τους, έφεραν την πατρίδα μας υποδουλωμένη παρά τον τιτάνιο αγώνα της, αγώνα που όλα τα έθνη ύμνησαν.

Από τις πρώτες ημέρες της Κατοχής η Λ.Κ. δεν άντεξε την πατρίδα της σκλαβωμένη. Η φωνή της υποδουλωμένης πατρίδας, που ζητούσε βοήθεια γι' απελευθέρωση έγινε αφορμή ν' αρχίσει η Λ.Κ. τον αντιστασιακό αγώνα κατά των κατακτητών. Πρώτοι συνεργάτες της ήταν ο σύζυγος και τα παιδιά της και ακολούθησε η ένταξη συγγενών και φίλων. Έτσι άρχισε να παρουσιάζεται στη σκλαβωμένη πατρίδα μας η πρώτη αντιστασιακή οργάνωση με έργο την περίθαλψη, τη φυγάδευση συμμάχων και Ελλήνων στρατιωτικών, την πληροφόρηση και τη δολιοφθορά. Η Λ.Κ. σαν καλός επιτελικός αξιωματικός, δεν έπαψε να καταστρώνει σχέδια -παράλληλα με το ρόλο της μητέρας και νοικοκυράς- και να οραματίζεται τρόπους που θα μπορούσαν να είναι ωφέλιμοι στον αντιστασιακό αγώνα.

Ήρθε σ' επαφή με το συμμαχικό στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, συνδέθηκε με πολλούς αξιωματικούς Ιταλούς αντιφασίστες, Γερμανούς και Αυστριακούς αντιναζί, οι οποίοι βοήθησαν πολύ στον τομέα πληροφοριών την Οργάνωση ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ-ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ. Το όνομα της Οργανώσεως ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ το πήρε από το οικογενειακό όνομα της μητέρας της για να έρχεται σ' επαφή ευκολότερα με τους συνεργάτες της.

Συνεργάστηκε με όλες τις ιδρυόμενες οργανώσεις των πόλεων και βοήθησε τις ομάδες των βουνών με αποστολές Ελλήνων εθελοντών πολεμιστών για την απελευθέρωση της πατρίδας μας. Συνεργάστηκε, επίσης, με προσωπικότητες της Εκκλησίας, της Πολιτείας και πολλούς άλλους.

Η σιωπηλή στρατιά, όπως αποκαλούσαν τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης άρχισε να γιγαντώνεται και τα έργα της ανησυχούσαν τους κατακτητές.

Από ένα μήνυμα του Συμμαχικού Στρατηγείου και από προδοσία, δυστυχώς, ενός ανθέλληνα, συνελήφθη την 23η Οκτωβρίου 1941 η ηγέτις της Αντίστασης Λ.Κ. και κυριολεκτικά σύρθηκε στο Στρατοδικείο.

Οι άνθρωποι της οργανώσεως και η συνωμοτική της επιδεξιότητα βοήθησαν την κατάσταση και επειδή δεν βρέθηκαν ενοχοποιητικά στοιχεία, την απάλλαξαν από την κατηγορία και την ελευθέρωσαν ύστερα από κράτηση 8 μηνών.
Η αδάμαστη ψυχή της ηρωίδας δεν λύγισε, άρχισε πάλι να καθοδηγεί τον αγώνα με πολλούς κινδύνους αλλά και επιτυχίες. Με πληροφορίες της που μεταβίβαζε με ασύρματο στο Συμμαχικό Στρατηγείο, βυθίστηκαν πολλά πλοία και ανατινάχτηκε το αεροδρόμιο του Τατοΐου.

Πολλές δολιοφθορές έγιναν σε καράβια που φόρτωναν σε λιμάνια και ακόμη ανατινάξεις αεροπλάνων στο Αεροδρόμιο του Χασανίου από αγωνιστές της οργανώσεως. Οι άθλοι της οργανώσεως της είναι αμέτρητοι και χρειάζονται τόμοι για να εξιστορηθούν. Τη φλόγα και το θάρρος που τη διακατείχαν είχε τη δύναμη να τα μεταφέρει και στο οικογενειακό της περιβάλλον, αλλά και τις ψυχές όλων των γενναίων συνεργατών της.

Για τη Λέλα Καραγιάννη δεν υπήρχε τίποτα το ακατόρθωτο, τα πάντα μπορούσαν να γίνουν. Έτσι η δράση της δικαίως θεωρείται ως το μεγαλύτερο επίτευγμα γυναίκας και μητέρας επτά παιδιών στην παγκόσμια Ιστορία.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε το περιστατικό της δεύτερης σύλληψης της, στις 11 Ιουλίου 1944.

Η Λ.Κ. λόγω κοπώσεως εισήλθε στο Νοσοκομείο του Ε.Ε.Σ. Οι συνεργάτες της αντελήφθησαν ότι κάτι δεν πάει καλά με τις μυστικές υπηρεσίες των κατακτητών και μάλιστα ο αρχηγός της Αστυνομίας Άγγελος Έβερτ, από τους κυριότερους συνεργάτες της, της πρότεινε να την αποκρύψει με ευθύνη του, αλλά εκείνη δεν δέχτηκε. Δεν άργησε, όμως, η ώρα της συλλήψεως της και η έγκλεισή της στα μπουντρούμια της Μέρλιν. Το ανθρωπόμορφο τέρας, ο αδίστακτος ανακριτής Μπέκε από την πρώτη κιόλας στιγμή, άρχισε τα απάνθρωπα βασανιστήρια, πιστεύοντας ό,τι η ηρωίδα θα λυγίσει και θα του πει ότι ήθελε. Δεν μπορούσε ο αιμοδιψής αυτός κακούργος ν' αντιληφθεί ότι στη γυναίκα αυτή κρυβόταν ένας ακατάβλητος γίγαντας, μια μεγάλη δύναμη που αντί οποιασδήποτε απαντήσεως τον θωρούσε με απέχθεια. Λυσσώδης ο αποτρόπαιος Μπέκε που δεν μπορούσε να τη λυγίσει, εξάντλησε όλη την αγριότητα της μαύρης ψυχής του στο κορμί της ηρωίδας αρχηγού, αλλά τίποτε δεν κατόρθωσε.

Η αδάμαστη και γενναία της ψυχή αντιστάθηκε και απέδειξε, ότι οι γενναίοι δεν λιποψυχούν, πολεμούν και ανθίστανται. Τα δύο της αγόρια τα είχαν συλλάβει μια μέρα νωρίτερα απ' αυτήν και τα υπέβαλαν σε μαρτυρικά βασανιστήρια. Τον τρίτο γιο της τον είχε φυγαδεύσει από καιρό στο βουνό για να υπηρετήσει σαν σύνδεσμος των ενόπλων ομάδων και του Συμμαχικού Στρατηγείου.

Στον ίδιο περίπου χρόνο συνελήφθησαν και τα 3 κορίτσια της. Ο δήμιος Μπέκε έβαλε σ' εφαρμογή άλλο σατανικότερο σχέδιο για ν' αναγκάσει τη μητέρα να ομολογήσει. Τυράννησε τα δύο της αγόρια βάρβαρα. Του ενός, μάλιστα, του Βύρωνα, από τα βασανιστήρια στην τροχαλία, του δημιουργήθηκαν εξαρθρώσεις σε σημείο που να μην ελέγχει χέρια και πόδια. Ανάλογα μαρτύρια υπέστη και το μικρότερο αγόρι, ο Νέλσων.
Στην απελπιστική κατάσταση που είχε φέρει τα παιδιά, εφάρμοσε το σατανικό του σχέδιο. Τα έφερε σε αντιπαράσταση με την αιμόφυρτη από τα βασανιστήρια μητέρα. Η σκηνή αυτή ήταν τραγική, αλλά και σκηνή που υπογράμμιζε ολόκληρο το μεγαλείο της μάνας, της μάνας της πατριώτισσας, της μάνας της αντρειωμένης, της μάνας της ηρωικής.

Βλέποντας η μητέρα την τραγική κατάσταση των παιδιών της, του γλυκύτερου δημιουργήματος της στη ζωή, έσφιξε μέσα της τον πόνο, δεν έδειξε λιποψυχία, αλλά γύρισε και κοίταξε με περιφρόνηση το δήμιο και δεν έδωσε καμιά απάντηση σε ερώτηση του Μπέκε, ο οποίος είχε την κάνη του περιστρόφου του καρφωμένη στο κεφάλι του Νέλσωνα.

Ο Μπέκε επέμενε να τον πληροφορήσει για επώνυμους συνεργάτες της. Εκείνη παρέμενε αμίλητη. Απειλούσε την ηρωίδα ο απάνθρωπος Μπέκε με άμεση εκτέλεση των παιδιών της αν δεν του απαντήσει.

Εδώ στην ολιγόλογη απάντηση της στον αδίστακτο και αιμοχαρή Μπέκε διακρίνεται ολόκληρο το μεγαλείο και η θυσία της μάνας:

«Τα παιδιά μου εγώ τα γέννησα, είμαι η μητέρα τους, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι τώρα ανήκουν στην πατρίδα τους και μην περιμένεις να σου πω τίποτα. Σου λέω, όμως, ότι τα παιδιά μου δεν γνωρίζουν τίποτα για όλα αυτά».

Ο τύραννος Μπέκε απομάκρυνε το περίστροφο από το κεφάλι του Νέλσωνα και με ύφος γεμάτο μίσος της είπε: «Τους χρειάζομαι ακόμη τους γιους σου» και της δήλωσε: «Αν δεν ομολογήσεις θα τους στείλω στο απόσπασμα μαζί σου».

Ύστερα από αυτή τη σκηνή, μετέφεραν την ηρωίδα στις φυλακές Χαϊδαρίου στην απομόνωση, όπως επίσης και τα παιδιά της σε άλλους αντίστοιχους χώρους.

Ξημέρωμα 8ης Σεπτεμβρίου 1944 ημέρα Παρασκευή. Όταν η ροδόχροη αυγή ξεπρόβαλε από, τον Υμηττό και έστελνε τις πρώτες ηλιαχτίδες στην Αθήνα, η ένδοξη μορφή της ηρωίδας αρχηγού της Αντιστάσεως Λ.Κ. έμελλε ν' αφήσει την τελευταία πνοή της επικεφαλής 72 Ελλήνων αγωνιστών πατριωτών, στο ρέμα κοντά στο βυζαντινό εκκκλησάκι στο Δαφνί. Δεν λύγισε μπρος στο απόσπασμα, βροντοφώναξε στους ετοιμοθάνατους «ελάτε να δείξουμε στους Ούνους πώς πεθαίνουν οι Έλληνες, όταν αγωνίζονται για τη λευτεριά της πατρίδος τους» και άρχισαν όλοι μαζί να ψάλουν τον Εθνικό Ύμνο.

Σ' αυτό το σκηνικό βρήκε ο θάνατος την άξια Ελληνίδα, την ηρωική αρχηγό, την ακατάβλητη μητέρα, λίγες μόλις ημέρες προτού η απελευθέρωση για την οποία τόσα έδωσε θ' αγκάλιαζε την ταλαιπωρημένη μας πατρίδα.

Τιμήθηκε με πολλά παράσημα από την Πολιτεία, την Ακαδημία, Πατριαρχεία και συμμαχικές κυβερνήσεις. Η συγκινητικότερη, όμως, διάκριση έγινε από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας Santro Pertini, ο οποίος προσήλθε αυτοπροσώπως προ της προτομής της και αθορύβως και με δάκρυα στα μάτια, της απένειμε το μεγαλύτερο παράσημο της Ιταλικής Δημοκρατίας.

Απόσπασμα της ομιλίας του Ιταλού Προέδρου ενώπιον του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, που αναφέρεται στη Λέλα Καραγιάννη, παραθέτουμε κατωτέρω:

«Η ηρωική Ελληνίδα Λέλα Καραγιάννη —που τη μνήμη της εν ονόματι του ιταλικού λαού, θέλησα να τιμήσω με την ύψιστη διάκριση της Ιταλικής Δημοκρατίας— προτού αντιμετωπίσει με σθένος το εκτελεστικό απόσπασμα μαζί με 73 άλλους Έλληνες πατριώτες, έσωσε πολλούς Ιταλούς αξιωματικούς και φαντάρους από τα ναζιστικά αντίποινα, από ένα σίγουρο φρικτό θάνατο. Έτσι, αυτή η γυναίκα, η δυνατή και περήφανη, είχε καταλάβει την αληθινή ψυχή του Ιταλού στρατιώτη που η φασιστική βία τον είχε φέρει στην ελληνική γη».


from ανεμουριον https://ift.tt/3eGiPnj
via IFTTT

Δημοσίευση σχολίου

To kaliterilamia.gr σέβεται το δικαίωμα όλων των χρηστών να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους ωστόσο διατηρεί το δικαίωμα, να μην δημοσιεύει συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια. Έτσι όποια σχόλια, περιέχουν ακατάλληλα προς το κοινό χαρακτηριστικά θα αποσύρονται από τον ιστότοπο.

Νεότερη Παλαιότερη