Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ Λ. ΛΑΜΠΡΟΥ
Ο Λεβέαδος ήταν γιος του Λυκάονα βασιλιά της Αρκαδίας και εγγονός του Πελασγού. Ο Λυκάονας, όπως και ο πατέρας του Πελασγός ήσαν πολύ Θεοσεβείς και συχνά τους επισκέπτονταν οι Θεοί. Απέκτησε από πολλές γυναίκες πενήντα γιούς. Οι γιοι του κάποτε Θέλησαν πράγματι να διαπιστώσουν οι ίδιοι, εάν οι ξένοι που συχνά επισκέπτονταν τον πατέρα τους ήσαν Θεοί. Σκότωσαν ένα παιδί και ανακάτεψαν τις σάρκες του με τα κρέατα από το θυσιασμένο ζώο που θα το χρησιμοποιούσαν για το συμπόσιο. Οι θεοί που αμέσως κατάλαβαν την ασεβή αυτή πράξη τους, έστειλαν μία μεγάλη καταιγίδα η οποία κεραυνοβόλησε όλους τους γιους του Λυκάονα. πλην του Λεβέαδου και του Ελευθήρ που δεν συμμετείχαν στην ασεβέστατη αυτή πράξη.
Μία άλλη εκδοχή του μύθου θεωρεί ότι ο πατέρας του Λεβέαδου, Λυκάονας, πρόσφερε στο Δία την σάρκα κάποιου δολοφονημένου παιδιού για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι την διορατικότητα του θεού. Η αντίδραση του Δία υπήρξε άμεση και τιμώρησε με θάνατο τον Αυκαόνα.
Ο Λεβέαδος που σώθηκε από την εκδίκηση του Δία έφυγε από την Αρκαδία και πήγε στην Βοιωτία όπου και ίδρυσε την πόλη της Λιβαδειάς και των Ελεύθερων. Η παλιά συμμαχία ανάμεσα στην Αρκαδία και στους κατοίκους των δύο πόλεων, Λιβαδειάς και Ελεύθερων έχει τις ρίζες της στους παλιούς αυτούς μύθους.
«Λιβαδειά - Ορμητήριο Θεών, Νυμφών και Ηρώων» Αθήνα, Εκδόσεις Κουλτούρα, 2007
from ανεμουριον https://ift.tt/2QBOTOA
via IFTTT