Εδώ στο κοκκινόχωμα με το έρμο πεύκο / Στο πέτρινο βουνό που το μουλάρι βοσκάει την ανηφόρα / Και το θυμάρι πετάει την κάφτρα του στο πρώτο τίναγμα της άνοιξης / Μια μοίρα δοκιμάζω μαγικά στραμένη / Μέσα στον κόσμο του πολέμου και της αναρχίας / Προς τη Μεγάλη Ενότητα που συνοψίζουν / Σε τούτη την αφετηρία της πατρικής μου γης / Λίγοι φελλοί κατράμι σάπια ροκανίδια / Μια τράτα που τραβούν λοξοί ψαράδες
Ένα νησί θεονήστικο από συννεφιά
***
Με ανθρώπους που πασκίζουν θ' απομείνω / Άνθρωπος μικρής τροχιάς με δύσκολο ριζικό / Που στρέψανε το ρέμα του και το ποτάμι Στάθη / Και το Στοιχειό τού ποταμού πετάχτηκε στην άκρη
Άνθρωπος μικρής τροχιάς με δύσκολο ριζικό / Μέσα στο ξένο κατασκεύασμα τής ιστορίας / Με σπίτι για το σώμα του αλλά δίχως σπίτι / Ένας που μέγαρα είχεν άλλοτες και μαρμαρένιες προκυμαίες / Με πλήθη που κατέβαιναν από νωρίς αδειάζοντας την πόλη / Να προβοδίσουν μετ' ελπίδος λέει και ολοφυρμών / Οι μεν εταίρους οι δε υιέας. / Και τούτοι παράβγαιναν ως την Αίγινα / Σαν καρποφόρα που τα γέλασαν καλοκαιριά / Μεγίστη ελπίδι των μελλόντων προς τα υπάρχοντα / Το τέλος τους γράφτηκε αργότερα στις Συρακούσες / Το άλογο που τους κράταγε φίδια καλλιγωμένο / Δρασκέλησε μιά νύχτα τ' ουρανού τις πλάκες / Και από Οίας λαμπρότητος ες οίαν τελευτήν / Κατάντησαν
Σωπαίνω
***
Άγριες ανεμώνες και κοχύλια / Ψάρια με το θάνατο στα χείλια
Το μεγάλο πράσινο σμαράγδι / Θα το πιάσουμε στο παραγάδι
Στο βυθό που αράζουνε συντρίμια / Τα καβούρια στρώνουνε κιλίμια
***
Η οχιά ψηλά στον ουρανό / Μπαίνει στον πρώτο κεραυνό
Με το σεργιάνι τής οχιάς / Στη γλώσσα μπαίνει τής φωτιάς
Κι η οχιά σφιχτά κουλουριασμένη / Στο δίσκο τού ήλιου μέσα μπαίνει
ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ
ΑΝΤΙ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β'
ΤΕΥΧΟΣ 823 - 824
2004
from ανεμουριον https://ift.tt/36cuXJE
via IFTTT