Ρέα (=αυτή που ρέει), η Τιτανίδα, κόρη του Ουρανού και της Γαίας

Η Ρέα, ήταν Τιτανίδα, κόρη του Ουρανού και της Γαίας. Tην συναντάμε επίσης ως Κυβέλη, Μήτηρ θεών. Σύμβολα της το Λιοντάρι, στέμμα, πιατίνια και κωνοφόρο δέντρο. Ο Σύζυγος της ήταν ο Τιτάνας Κρόνος και οι γονείς της ο Ουρανός και η Γαία.Τα αδέλφια οι 
  • Τιτάνες: Κρείος (ή Κριός), Κοίος, Κρόνος, Υπερίων, Ιαπετός, Μνημοσύνη, Ωκεανός, Φοίβη, Τηθύς, Θεία (ή Ευρυφάεσσα) και Θέμις
  • Εκατόγχειρες: Βριάρεως ( ή Αιγαίων), Κόπος και Γύγης
  • Κύκλωπες: Άργης, Βρόντης και Στερόπης
  • Άλλα αδέλφια: Γίγαντες, Μελιάδες Νύμφες και οι Ερινύες (Αληκτώ, Μέγαιρα, Τισιφόνη)
  • Ετεροθαλή αδέλφια: Θεά Αφροδίτη, Τυφώνας, Πύθων και Ουρανός (κατά τον Ησίοδο)
Η πρωτότοκη κόρη τους, Εστία, η οποία έγινε η θεότητα του οίκου (της οικίας). Κάθε πρώτη θυσία που γινόταν στο σπίτι, γίνονταν για εκείνη. Για να σταματήσει της αψιμαχίες πρόσφερε τον θρόνο της στον ανιψιό της, Διόνυσο .

Η δεύτερή τους κόρη, η Δήμητρα, ήταν η θεότητα της καλλιέργειας, του θερισμού και της γονιμότητας.

Η τρίτη τους κόρη, η Ήρα, υπήρξε η διάδοχος της Ρέας μετά την Τιτανομαχία (βασίλισσα των Ολύμπιων θεών), και η θεά της γονιμότητας, του γάμου και των γυναικών. Δέχονταν θυσίες από τις νιόπαντρες και τις εγκύους γυναίκες.

Το τέταρτό τους τέκνο, ο Άδης , δεν εντάσσεται συνήθως στους ολύμπιους θεούς. Έγινε, όμως, ο θεός του κάτω κόσμου, και εγκατέστησε το βασίλειό του στα έγκατα της Γης.

Ο Ποσειδώνας, ήταν ο θεός του υγρού στοιχείου. Είχε το παλάτι του στο βάθος του Ωκεανού, με τη γυναίκα του, τη νηρηίδα Αμφιτρίτη.

Ο βασιλιάς των θεών και τελευταίο παιδί της Ρέας και του Κρόνου, ο Δίας, ήταν ο θεός του Κεραυνού και του ουρανού. Έριχνε τα αστροπελέκια του από τον ουρανό, τα οποία του ετοίμαζε ο σιδηρουργός υιός του.

Τα παιδιά της τα κατάπιε ο σύζυγός της, από τον φόβο του μήπως διεκδικηθεί ο θρόνος του από αυτά, ώσπου ο Δίας τα απελευθέρωσε αφού ενηλικιώθηκε. 

Ο Κρόνος οδηγημένος από μια δυσοίωνη προφητεία, κατάπινε τα παιδιά του μόλις έβγαιναν από το σώμα της Ρέας. 

Ήσιόδ. Θεογ. 459-460: Kαι τούς μέν κατέπινε μέγος Κρόνος, ώς τις έκαστος II νηδύος έξ Ιερής μητρός πρός γούναθ ’ Ικοπο. Λουκ. θυσ. 529.5: ώς ό μέν Κρόνος έπειδή τάχιστα έξέτεμε τόν πατέρα τόν Ουρανόν, έβασίλευέ τε έν αύτφ καί τά τέκνα κστήσθιεν ώσπερ ό 'Αργείος Θυέστης. Η οκωητική διάθεση στη διήγηση του Λουκιανού δεν ξενίζει, αξίζει μάλλον να τονιστεί η απουσία κάθε υπονοούμενου για μυητικές τελετές πίσω από τη βρεφοφαγία. Πβ. Grimal, Λεξικό, ο. 378.

Αξιοσημείωτο είναι πως και ο πατέρας του Ουρανός εξαφάνιζε τα παιδιά του μέσα στη Γη. 

Ήσιόδ. θεογ. 154-159: 'Οσσσι γάρ Γαίης τε καϊ Ούρανοο έξεγένοντο, II δεινότατοι παίδων, σφετέρφ δ ‘ ήχθοντο τοκήι II έξ άρχής- καί τών μέν όπως τις πρώτα γένοιτο, II πάντας άποκρύπτασκε, καί ές φόος ούκ άνίεσκε, II Γαίης έν κευθμώνι, κακφ δ ‘ έτέρπετο έργψ II Ούρανός. Πβ. Grimal, Λεξικό, σ. 519.

Έδωσε το καθαρτικό στον Κρόνο για να βοηθήσει τον τελευταίο της υιό να ελευθερώσει τα αδέλφια του.

Η Κρονιακή βρεφοφαγία κατείχε κεντρική θέση στην ησιόδεια και στην ορφική θεογονία

Τέλος, ήταν θεότητα της γονιμότητας πριν την διαδεχθεί η Ήρα.



Πληροφορίες αντλήθηκαν από την πηγή






from Αρχαία Ελλάς https://ift.tt/3eur1rg
via IFTTT

Δημοσίευση σχολίου

To kaliterilamia.gr σέβεται το δικαίωμα όλων των χρηστών να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους ωστόσο διατηρεί το δικαίωμα, να μην δημοσιεύει συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια. Έτσι όποια σχόλια, περιέχουν ακατάλληλα προς το κοινό χαρακτηριστικά θα αποσύρονται από τον ιστότοπο.

Νεότερη Παλαιότερη