Στην Σταδίου σε μια στοά σε έναν όροφο είχε ραφείο με βοηθό την γυναίκα του.
Κομμουνιστής με την βούλα δηλαδή με φυλακίσεις και εξορίες και πολύ γνωστός
στην πιάτσα των υφασματεμπόρων της Αιόλου ως η χρυσή βελόνα και γι αυτό
τον πρότειναν.
Χρυσοχέρης...κοστούμι από αυτόν μίλαγε ...έτσι έλεγαν.
Μονίμως με την μεζούρα γύρω από τον λαιμό αχτένιστα μαλλιά έβγαινε
στον κουλουρά στην είσοδο της στοάς να αγοράσει κουλούρι με τυρί.
Λιτοδίαιτος μαθημένος όπως έλεγε από τα ξερονήσια που "παραθέριζε".
Δούλευε από το πρωϊ μέχρι το βράδυ και πολλές φορές κοιμότανε σε ένα ράντζο
στο ραφείο.
Στην πόρτα έγραφε ΡΑΦΕΙΟΝ....
Ευγενέστατος άνθρωπος ...ποτέ δεν μίλαγε πολιτικά...
Και τώρα μερικά ευτράπελα...
Μεταξύ των πελατών του και γνωστοί ποιλιτικοί της εποχής και μάλιστα
Κυβερνητικοί.
Ο λόγος που τον προτιμούσαν ήταν για την τέχνη του....
Όταν πλησίαζε μετασχηματισμός ή μετά από τις εκλογές η σύνθεση της νέας
Κυβέρνησης έβλεπες άνθρωποι των πολιτικών να μπαινοβγαίνουν στο ραφείο
με πακέτα που είχαν υφάσματα και φυσικά και τους ίδιους που πήγαιναν
για πρόβες.
Γνώριζαν τα φρονήματά του αλλά όταν έπρεπε να ορκιστούν
βουλευτές ή υπουργοί είχαν έτοιμο το κοστούμι φρεσκοραμένο που φύσαγε.
Ξενυχτούσε ο ράφτης και το ετοίμαζε και μάλιστα για την δεύτερη πρόβα
θα πήγαινε ο ίδιος στο πολιτικό γραφείο του εθνοπατέρα που ήταν φυσικά
γύρω από το Σύνταγμα.
Τον πειράζανε στην στοά οι έμποροι "...και στον καβάλο δεξιοί είναι οι πελάτες σου;"
Και αυτός γελούσε .....
from Πίσω στα παλιά https://ift.tt/32BtpHP
via IFTTT