Εικόνα arxaia-ellinika ©
Η Άδα ήταν κόρη του Εκατόμνου, ιδρυτή της Εκατομνιδικής δυναστείας των Σατραπών της Καρίας.
Ο πατέρας της, ο μεγαλύτερος αδελφός Μαύσσωλος, η αδελφή της Αρτεμισία (η οποία είχε παντρευτεί τον Μαύσσωλο) και ο αδελφός – σύζυγός Ιδριεύς υπήρξαν μέλη της δυναστείας, επί σχεδόν μισό αιώνα μέχρι τον θάνατο του Ιδριέα το 344 π.Χ. Ο Μαύσσωλος είχε επεκτείνει σε σημαντικό βαθμό την επιρροή της Καρίας, η Αρτεμισία διατήρησε την εν λόγω επιρροή και ο Ιδριεύς ενίσχυσε το κύρος της. Ωστόσο, όταν ο Μαύσσωλος μεταβίβασε την εξουσία στην Άδα, ο νεότερος αδελφός του, Πιξόδαρος, αισθάνθηκε προσβεβλημένος.
Χρυσός κότινος ο οποίος βρέθηκε σε τάφο και πιθανόν ανήκει στην Άδα_μουσείο Αλικαρνασσού.
Κατόπιν τούτου, οι υποστηρικτές των δύο μελών της βασιλικής οικογένειας συγκρούσθηκαν και το 340 π.Χ, η Άδα εκδιώχθηκε από την πρωτεύουσα Αλικαρνασσό (σύγχρονο Μποντρούμ) και την σατραπεία ανέλαβε ο Πιξόδαρος. Ωστόσο, η Άδα διέθετε υποστηρικτές στην ενδοχώρα και έτσι διατήρησε την κατοχή του φρουρίου της Αλίνδας (Αλεξάνδρεια της Καρίας, ή Αλεξάνδρεια στην Λάτμο, ή Αλεξάνδρεια η Καρική). Η δυναστεία έπεσε σε ανυποληψία και όταν ο Πιξόδαρος πέθανε το 334 π.Χ, ο βασιλέας Δαρείος ΙΙΙ ο Κοδομανός διόρισε τον Πέρση Οροντοβάτη ως σατράπη.
Ο Οροντοβάτης ήταν παντρεμένος με την κόρη του Πιξόδαρου, αλλά είναι άγνωστο πότε συνέβη αυτό. Είναι πιθανό ο γάμος να τελέστηκε πριν το 334 π.Χ διότι αν ο Πιξόδαρος είχε πεθάνει χωρίς να έχει παντρευτεί η κόρη του, ο Δαρείος θα μπορούσε να επιλύσει τα προβλήματα για την αποδυναμωμένη σατραπεία αναγνωρίζοντας την Άδα ως διάδοχο. Το γεγονός ότι δεν το έπραξε, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Οροντοβάτης ήταν ήδη μέλος της οικογένειας, αποκτώντας δικαίωμα διαδοχής. Ωστόσο, η θέση του ήταν ακόμη αδύναμη και δεν μπορούσε να στείλει στρατεύματα ως ενίσχυση του Περσικού στρατού που αντιμετώπιζε τον Μακεδόνα στρατηγό Παρμενίωνα το 335-336 π.Χ.
Ανάγλυφο από την Τεγέα που αναπαριστά τον Ιδριέα και την Άδα να πλαισιώνουν τον Δία Λάβραυνδο
Την άνοιξη του 334 π.Χ, ο Παρμενίων έλαβε ενισχύσεις από τον Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος εν τω μεταξύ, νίκησε γρήγορα τους Πέρσες στον Γρανικό και βάδισε νότια, όπου κατέλαβε τις Σάρδεις και την Μίλητο.
Προχωρώντας στην Καρία, συμμάχησε με την Άδα, η οποία σε αντάλλαγμα παρέδωσε την Αλίνδα και αφού υιοθέτησε τον νεαρό Μακεδόνα, αυτός ανανέωσε την θητεία της ως σατράπη. Δυστυχώς έπρεπε να καταλάβει την πρωτεύουσα Αλικαρνασσό, κάτι το οποίο δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση. Τα τείχη είχαν κατασκευαστεί από τον Μαύσσωλο και είχαν σχεδιασθεί να αποκρούουν επιθέσεις των σύγχρονων καταπελτών της εποχής. Εκτός αυτού, ο Οροντοβάντης απασχολούσε Έλληνες μισθοφόρους, που διοικούνταν από έναν ικανό στρατηγό, τον Μέμνωνα τον Ρόδιο. Ο Αλέξανδρος αφού κατέλαβε τον οικισμό της Αλικαρνασσού, άφησε ένα απόσπασμα να συνεχίσει την πολιορκία της Ακρόπολης, η οποία παραδόθηκε μετά από ένα χρόνο. Ο Μέμνων πέθανε από φυσικό θάνατο, ενώ η τύχη του Οροντοβάντη δεν καταγράφεται.
Η Άδα φαίνεται να παρέμεινε σατράπις της Καρίας έως το 326 π.Χ. Ορισμένοι Τούρκοι αρχαιολόγοι ισχυρίζονται ότι ανακάλυψαν τον τάφο και τα οστά μεταφέρθηκαν στο αρχαιολογικό μουσείο της Αλικαρνασσού, που εδράζει στην Ακρόπολη της πόλης.
Πηγή: chilonas
from Αρχαία Ελληνικά https://ift.tt/3jQxkZU
via IFTTT