Τάκης Ανθήλης: Ο ''ξεχασμένος'' σπουδαίος ποιητής από την Ανθήλη Φθιώτιδας


Τάκης Ανθήλης - Ποιητής. Φιλολογικό ψευδώνυμο τού Δημήτρη Πλιάτσικα. Γεννήθηκε στα 1916, στην Ανθήλη της Φθιώτιδας. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στην Αθήνα. Διορίστηκε στο υπουργείο Παιδείας και έγινε τμηματάρχης του. Ο Τάκης Ανθήλης συνεργάστηκε με ποιήματα, σε έγκυρα αθηναϊκά περιοδικά. Σε βιβλίο κυκλοφόρησε στα 1945, την πρώτη του ποιητική συλλογή «Ο ταξιδευτής». Η δεύτερη ποιητική συλλογή «Δρόμοι στο φως», ακολούθησε στα 1946, η «Θυσία στην άνοιξη», στα 1947, οι «Δέκα εντολές», στα 1958 και «Λαβύρινθος», στα 1966. Η ποίηση τού Τάκη Ανθήλη είναι διαποτισμένη από μια βαθιά, τρυφερή νοσταλγία. Οι εκφραστικοί του τρόποι είναι λιτοί, απλοί και υποβλητικά χαμηλόφωνοι. Μια λεπτή ευαισθησία αναδίνεται από τα ποιήματα του:

Έξω βρέχει, βρέχει λυπημένα. / Οι γαρδένιες κλαίνε κι' οι γαρυφαλιές / Τα νερά σιγοθρηνούνε και θλιμένα / τις χλωμές μουσκεύουνε ψυχές.

Tώρα που η σιγανή βροχή
της παλιάς μας γειτονιάς
δακρύζει θλιμμένα
στα κλειστά μας τζάμια
και μουσκεύει κρυφά τις καρδιές μας.
Τώρα που η μοναξιά μας
ανήμπορη μπροστά στο τίποτα
δεν έχει άλλους δρόμους φυγής
έρχεσαι εσύ
φορτωμένη χιλιόχρωμα λουλούδια
και γεμίζεις άνοιξη
τον μικρό μας κήπο...

Της αγάπης

Μη βιαστείς να περάσεις
αυτόν τον πανάρχαιο χώρο της αγάπης.
Περπάτησε δίπλα μου
πάνω στα βήματά μου
φρόντισε να νιώσεις την ανάσα μου
κύλησε στο αίμα μου αργά
και φόρεσε τη μικρή
λυπημένη μάσκα μου.
Περπάτησε μαζί μου
και τραγούδησε
ίσως έτσι δεν τελειώσουν ποτέ
οι δρόμοι του ταξιδιού μας.
Στις άδειες παλάμες
της μοναξιάς μας,
δεν υπάρχει πια χώρος
για δάκρυα
Κι έτσι φορτωμένοι
την πίκρα του ατέλειωτου χρόνου
ανάμεσα στα πυκνά βάτα της αγάπης μας
θα μείνουμε
αιώνια δεμένα 
δυο άλικα ρόδα
φυλαγμένα από καιρό
στη γαλήνη των βιβλίων.
(Λαβύρινθοι)

Γέμισε άνοιξη...΅'΅

Tώρα που η σιγανή βροχή
της παλιάς μας γειτονιάς
δακρύζει θλιμμέν
στα κλειστά μας τζάμια
και μουσκεύει κρυφά τις καρδιές μας.
Τώρα που η μοναξιά μας
ανήμπορη μπροστά στο τίποτα 
δεν έχει άλλους δρόμους φυγής
έρχεσαι εσύ
φορτωμένη χιλιόχρωμα λουλούδια
και γεμίζεις άνοιξη
τον μικρό μας κήπο...

Καλή μνήμη

Σε θυμάμαι
τώρα που τα φύλλα του φθινοπώρου
γράφουν με τα διάφανα δάχτυλα τους
πάνω στους άδειους δρόμους
που πέρασες
τη χλωμή σου απουσία.
Νοιώθω και πάλι
ν' ανεμίζει η μαύρη σου μπούκλα
και το βαρύ άρωμα
να ξεχύνεται μ' ορμή
απ' τη μικρή κρυστάλλινη φυλακή του
και να λούζει ξανά τα γυμνά μου στήθια.
Σε θυμάμαι τώρα
που το λιμάνι ζει
τη χειμωνιάτικη μοναξιά του,
μεσ’ απ' τους γυμνούς ώμους της άνοιξης
ν' αφήνεις στα ματωμένα φτερά
των αποδημητικών πουλιών
μερικά καυτά δάκρυα
για το νησί των λωτοφάγων.
Καλή μνήμη
που σε φύλαξα στοργικά
στην πλατειά μου τσέπη,
όνειρο και ταξίδι
που δεν τελειώνει ποτές,
ας είναι τώρα που το δειλινό
απλώνει στα θολά μας μάτια
τις αιμάτινες κορδέλλες του
να μη φτάσουν ποτές
τα πουλιά της πατρίδας της
στη χώρα τής λήθης.

Τα σπίτια

Τα σπίτια
το ένα κοντά στ' άλλο
μεγάλα ή μικρά
με τέλεια αρχιτεκτονική
ή χωριάτικο ρυθμό απλά
άσπρα ή πολύχρωμα
με τα αινιγματικά μεγάλα
ή μικρά μάτια τους
με τα κεραμίδια
ή την τσιμεντένια στέγη τους
με την επιδερμίδα τους
έτοιμη να δεχτεί
όλους τους κεραυνούς και τις καταιγίδες
τα σπίτια του χωριού μου
της πόλης ή όλου τού κόσμου
ποτέ μου δεν τα είδα
απ’ έξω προς τα μέσα
αλλά πάντα από μέσα προς τα έξω.

Χειμωνιάτικα δάκρυα

Νιώθω τα μαλλιά σου νοτισμένα
απ’ το λεπτό νερόχιονο του Γενάρη.
Βαδίζουμε πλάϊ με κλειστές τις καρδιές.
Κοντά σου δεν υπάρχει καιρός
και οι μαργαρίτες μου
έχουν σκορπίσει τα λευκά τους πέταλα
στο διάφανο φόρεμα σου.
Πόση πίκρα
σ’ αυτό το μουντό δειλινό
όταν τα δάκρυα της νύχτας
γίνονται δύο μικρές
ζεστές σταγόνες
και πέφτουν αργά λυπημένα
στο σκονισμένο πεζοδρόμι της Αθήνας.
Πόσο θάθελα ν’ αγγίξω
το βαθύ τους πόνο,
να νιώσω στις άδειες μου παλάμες
τη νερένια τους παρουσία
και ν’ ακούσω και πάλι
σιγά βουρκωμένα:
«Πως δεν είναι
απ’ την πίκρα τη δική σου,
μόνο απ’ το βορεινό άνεμο
χειμωνιάτικα δάκρυα».

ΓΡΑΦΕΙ Ο Δ. Π. ΚΩΣΤΕΛΕΝΟΣ

πηγές: ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ / ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΚΩΣΤΕΛΕΝΟΣ - ΑΘΗΝΑ : ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ, 1977, anemourion.blogspot.com

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr

Δημοσίευση σχολίου

To kaliterilamia.gr σέβεται το δικαίωμα όλων των χρηστών να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους ωστόσο διατηρεί το δικαίωμα, να μην δημοσιεύει συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια. Έτσι όποια σχόλια, περιέχουν ακατάλληλα προς το κοινό χαρακτηριστικά θα αποσύρονται από τον ιστότοπο.

Νεότερη Παλαιότερη