Πάμε κατευθείαν στο θέμα: μπροστά μας έχουμε μια μορφή που δεν ζητά «φώτα»· τα κουβαλάει ήδη μέσα της. Η Μαρμάρινη Σφίγγα από την Υπάτη, ένα δημιούργημα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορικής περιόδου, στέκει εδώ και αιώνες σαν ζωντανό υπόμνημα του μυστικού κόσμου που άλλοτε πίστευαν πως ανασαίνει κάτω από τη γη.
Μυθικό ον, σύμβολο των ξένων γυναικών αλλά και χθόνιος δαίμων, η Σφίγγα δεν ήταν ποτέ μια απλή διακοσμητική φιγούρα. Ήταν μήνυμα. Ήταν σφραγίδα. Ήταν προειδοποίηση αλλά και προστασία. Με το σώμα ζώου και το βλέμμα που καρφώνει τον χρόνο, υπενθύμιζε ότι ο κόσμος των ανθρώπων αγγίζει τον κόσμο των πνευμάτων πιο συχνά απ’ όσο νομίζουμε.
Βρέθηκε στην Υπάτη, τόπο με βαθιά παράδοση, όπου μύθος και ιστορία μπλέκονται σαν αρχαίο υφαντό. Σήμερα, η επιβλητική αυτή μορφή φιλοξενείται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λαμίας, διαθέσιμη σε όποιον θέλει να σταθεί μπροστά της και να νιώσει το παρελθόν να τον κοιτά πίσω με εκείνο το παγερό, διαπεραστικό βλέμμα.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Η Σφίγγα μιλά μέσα από την ίδια της τη σιωπή: μια διαχρονική υπενθύμιση ότι κάποτε οι άνθρωποι ήξεραν να σέβονται το μυστήριο του κόσμου – κι αυτό το μυστήριο συνεχίζει να στέκει μπροστά μας, σμιλεμένο στο μάρμαρο.