«Ο άνεμος γυρίζει τα βλέμματά του
στην αντηλιά…
Αύριο θα μελετήσει
τη σκιά
πάνω στα πέταλα
των κρίνων
να δώση
τη συγγνώμη του».
(Απόσπασμα από το ποίημα ΤΑΜΑ)
και το τρυφερότατο της συλλογής ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΟΥ ΚΡΙΝΟΥ
Τι έγιναν τα βάγια
Σε ποιο κλαδάκι μυγδαλιάς
πουλάκι μου
δακρύζεις;
(Απόσπασμα από το ποίημα Η ΡΟΔΑ της συλλογής ΗΡΩΟΝ)
«Αλέθει ο μύλος
γυρίζει ο λόγος,
εξηγεί τον άνεμο
ένα - ένα το αστεράκι»
(Απόσπασμα από το ποίημα Ο ΜΥΛΟΣ του ΗΡΩΟΥ)
Ακόμα τα ποιήματα της Λούλας Βάλβη φωτίζουν και κάποιες στιγμές πετυχημένης πρωτοτυπίας:
«Η λεωφόρος είναι απερίγραπτα
σιωπηλή
Συνελήφθη το ένδοξο κάλλος»
(Απόσπασμα από το ποίημα ΚΑΛΛΟΣ του ΗΡΩΟΥ)
και
«Δεν έχει πυξίδα ο στεναγμός»
καί
«Αχ! και να ορμούσε ο ήλιος
νάρχονταν τρεις ακρογιαλιές
με φίσκα τα πανέρια».
Επίσης εικόνες και μεταφορές υποβλητικές συχνά συναντιώνται στα ποιήματα της και αποτελούν και αυτές μια βεβαίωση της γνήσιας ευαισθησίας και κάποιας ποιητικής πρωτοτυπίας της ποιήτριας:
Τη νύχτα ακούω
το αλύχτισμα
δεν λένε να ησυχάσουν
Ψίθυροι πάνε κι’ έρχονται
δεν κοιμάται ψυχή λουλουδιού
Από τότε φωνάζω βοήθεια
Δ. Π. ΚΩΣΤΕΛΕΝΟΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Κ. ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ ΑΘΗΝΑ 1976
from ανεμουριον https://ift.tt/32XBS6l
via IFTTT