 |
| ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΜΙΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΑΞΙΔΕΥΕ ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ, ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΣΕ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΑΓΩΓΟΥΣΕ ΓΕΝΙΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΕΣ ΠΑΙΔΙΩΝ |
Τι λαχτάρα κάθε πρωί να ακούσουμε στο ραδιόφωνο το «Καλημέρα σας παιδιά», που αντηχεί ακόμη στα αυτιά μας, ευπρόσδεκτο πάντα και ευφρόσυνο, από την αλησμόνητη Θεία Λένα των παιδικών μας χρόνων, την Αντιγόνη Μεταξά Και τι θλίψη, όταν το «Τώρα πέρασε η ώρα, φεύγουμε κι εμείς παιδιά, κι αύριο την ίδια ώρα θα τα πούμε με χαρά» σήμαινε τι τέλος της εκπομπής. Φωνή-σύμβολο μιας εποχής. Η Θεία Λένα έφτιαχνε κόσμους. Ίσως βοηθούσε το ραδιόφωνο σε αυτό, αλλά, κυρίως, συνέτεινε η φωνή της. Οικεία, τρυφερή, στέγαζε τα παιδικά όνειρα, πλάθοντας μια άλλη μητέρα εφεδρική, προστατευτική, παρούσα, σύμβολο και τιμητή των κακών πράξεων αλλά χωρίς στείρους διδακτισμούς και πληκτικές νουθεσίες. Οαση οι εκπομπές της και ταυτόχρονα πυρήνας από τον οποίο ξεπήδησαν αργότερα πολλά ταλέντα. Η Αντιγόνη Μεταξά ήταν αληθινή, ειλικρινής. Η αγάπη της ήταν ανιδιοτελής. Και αυτό τα παιδιά το καταλάβαιναν πολύ καλά. Ανάβλυζε από τη φωνή της, το εξέπεμπε η παρουσία της. Δεν είναι τυχαίο που από τότε έως σήμερα (με μόνη εξαίρεση τη σειρά της Λιλιπούπολης του Τρίτου Προγράμματος) δεν βρέθηκε κάποια άλλη εκπομπή να δημιουργήσει το δικό της θρύλο. Ο τίτλος της εκπομπής «Συντροφιά με τη Θεία Λένα» τα έλεγε όλα.
 |
| ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΛΗΔΑ ΚΡΟΝΤΗΡΑ, ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΕΠΑΞΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ |
Η Αντιγόνη Μεταξά ήταν συντροφιά αναντικατάστατη. Φιλική και συνάμα αποστασιοποιημένη τόσο ώστε να μπορεί να επιβάλλεται. Πώς γεννήθηκε το Θεία Λένα αφηγείται η κόρη της, Λήδα Κροντηρά: «Μια μέρα τη φώναξε ο Βουλπιώτης, ο οποίος ήταν γερμανοθρεμμένος και της λέει. “Δεν θέλω πια να είστε η Αντιγόνη Μεταξά. Στη Γερμανία υπάρχει για τα παιδιά η Θεία Βέρθα, ώστε τα παιδιά να ξέρουν ότι έχουν να κάνουν με μια θεία. Τι θα πει Αντιγόνη Μεταξά; Απολύτως τίποτα”. Η μητέρα γύρισε στο σπίτι πολύ στενοχωρημένη. Το Θεία Βέρθα δεν της άρεσε καθόλου- της θύμιζε όνομα γερμανικού κανονιού! Τότε, ο πατέρας είχε μια ιδέα: “Το όνομά μου είναι Κωνσταντίνος, γιατί να μη γίνεις εσύ Ελένη; Και για πιο ελληνικό, Λένα;”». Έτσι γεννήθηκε η Θεία Λένα κι έμεινε για πάντα κοντά μας, μέσα μας. Εμβληματική φυσιογνωμία η Αντιγόνη Μεταξά, φεύγει από τη ζωή το 1971 σε ηλικία 66 ετών. Χρόνια γόνιμα και δημιουργικά, ταγμένα στην αγωγή και ψυχαγωγία του παιδιού. Κόρη του λυκειάρχη Γεωργίου Μεταξά, σπούδασε Παιδαγωγική στο Παρίσι, ύστερα υποκριτική τέχνη στην Ελλάδα (στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου), εργάστηκε ως πρωταγωνίστρια στο Θέατρο Τέχνης του Σπύρου Μελά και κατόπιν στο θίασο Βεάκη. Το 1933 ίδρυσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα μόνιμο παιδικό θεατρικό οργανισμό, το Θέατρο του Παιδιού, που λειτούργησε συνεχώς ως τα χρόνια της Κατοχής, οπότε και έκλεισε με διαταγή των Ιταλών. Η καριέρα της στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών άρχισε το 1936 ως τακτικής συνεργάτιδος και συνεχίστηκε από το 1942 ως το 1966 ως προϊσταμένης της «Ωρας του Παιδιού», δημιουργώντας πλήθος εκπομπών για όλες τις ηλικίες, από νηπιακή μέχρι εφηβική.
 |
|
ΑΦΙΕΡΩΣΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΛΗ ΤΗΣ ΤΗ ΖΩΗ. ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΒΑΛΛΑΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΕ ΑΝΥΠΟΚΡΙΤΗ ΑΓΑΠΗ. ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΑΝΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ.
|
Παράλληλα, διοργάνωνε τακτικούς εράνους για τα άπορα παιδιά, διαγωνισμούς, εκθέσεις ζωγραφικής στις αίθουσες του Ραδιοφωνικού Σταθμού και στο μέγαρο του Ζαππείου, μαθήματα παιδικού σχεδίου (με τη συνεργασία του ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου), μουσικής κ.ο.κ. Από το ’66 συνεργάστηκε με την ΥΕΝΕΔ. Στην αρχή με τον Ραδιοφωνικό Σταθμό και από το 1967 με την τηλεόραση, παρουσιάζοντας και το πρώτο παιδικό τηλεοπτικό πρόγραμμα, το οποίο συνέχισε η κόρη της Λήδα Κροντηρά. Παράλληλα, ασχολήθηκε με την έκδοση παιδικών βιβλίων. Από τους 55 δικούς της τίτλους αναφέρουμε: «Η εγκυκλοπαίδεια του παιδιού» (6 τόμοι), «Ελάτε να ταξιδέψουμε» (5 τόμοι), «Το θέατρο του παιδιού» (2) τόμοι, «Ο κήπος της Θείας Λένας» (3 τόμοι), «Τα παραμύθια της Θείας Λένας», «Η εγκυκλοπαίδεια της Ελληνικής Μυθολογίας» (3 τόμοι) σε συνεργασία με τον σύζυγό της Κώστα Κροντηρά κ.ό. Όλα γλαφυρά, γραμμένα με μεγάλη ευσυνειδησία, γνώση και συνέπεια, εναρμονισμένα πλήρως με ό,τι ονομάζουμε παιδική αγωγή και ψυχαγωγία. Πρόσκληση για ταξίδια στο παρελθόν, στο μύθο και στην ιστορία, προσφέροντας πληροφορίες, οξύνοντας τη φαντασία, εμπλουτίζοντας όχι μόνο την τόσο φτωχή τότε παιδική βιβλιοθήκη, αλλά και μεταγγίζοντας αγάπη για την έρευνα, την αναζήτηση, την περιπέτεια. Παραμύθια - παραβολές, διδακτικά αλλά διόλου κουραστικά, υφασμένα με αγάπη και φροντίδα, μοναδική επιλογή για εξωσχολική γόνιμη απασχόληση και ταυτόχρονα ανάπαυλα. Το 1965 η πολιτεία τής απένειμε το παράσημο του Τάγματος της Ευποιίας και η Ακαδημία Αθηνών ειδικό βραβείο. «Τα παιδιά σήμερα ακολουθούν το νόμο “της ελάσσονος προσπάθειας”. Κέρδος με λίγο κόπο. Γι’ αυτό δεν ενδιαφέρονται για βαθμούς, γι’ αυτό αδιαφορούν για πνευματικά ζητήματα, γι’ αυτό μιμούνται δουλικό κάθε τι που προσφέρει σε μια άκοπη προβολή τους, γι’ αυτό φέρονται αυθάδικα και μεγαλίστικα».
 |
|
«ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ», «ΠΕΙΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ». ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΗΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΑΣ ΕΥΦΡΟΣΥΝΑ. ΦΩΝΗ-ΣΥΜΒΟΛΟ, ΟΙΚΕΙΑ ΤΡΥΦΕΡΗ, ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑ ΗΤΑΝ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ΤΗΣ. ΕΔΩ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ 1948.
|
Η γυναίκα που τριάντα χρόνια πίσω αντιλαμβάνεται με τόση ακρίβεια τα μελλοντικό χαρακτηριστικά μιας γενιάς δεν μπορεί παρά να είναι πρωτοπόρος, να διαθέτει μεγάλη διορατικότητα και ευαισθησία, να είναι κοντά στα παιδιά με ένστικτο και γνώση. Δεν μπορεί, δηλαδή, να είναι άλλη από την Αντιγόνη Μεταξά. Διεισδυτικές οι απόψεις της και για τη σχέση της τηλεόρασης με τα παιδιά, όπως φαίνεται και από σχετικό κείμενό της που δημοσιεύτηκε πολλά χρόνια πριν το θέμα αυτό απασχολήσει ευρέως την ελληνική κοινωνία, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει και τα εξής: «Για να μπορεί η τηλεόραση να παίξη και στη χώρα μας τον μεγάλο εκπολιτιστικό και επιμορφωτικό της ρόλο στα παιδιά μας, θα πρέπει, κατά την άποψή μας, να πυκνωθούν τα παιδικά προγράμματα (ζωντανό ή ταινίες) κάτω από μια υπεύθυνη και αρμοδία διεύθυνση να προσφέρωνται σε κατάλληλες ώρες, και να ανταποκρίνωνται φυσικά στις πνευματικές ανάγκες των παιδιών με θέματα εξωσχολικά ιδίως, για την υγιά ψυχαγωγία. Προ πόντων, θα πρέπει οι γονείς να επιβάλλονται απόλυτα στα παιδιά τους ως προς το θέμα αυτό και να μάθουν, τέλος, ότι υπάρχουν και τηλεοράσεις... που κλειδώνουν. Έτσι, θα παύσουν όλοι να μεμψιμοιρούν για την τηλεόραση που τόσο τους διασκεδάζει και τους ενημερώνει σε όλα. Και θα μάθουν να την χαρακτηρίζουν ως ένα... “αναγκαίον καλόν”».
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ 1971 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΘΗΝΑ 1998
from ανεμουριον https://ift.tt/2NWJzmY
via IFTTT