1884 (15 Μαρτίου): Γεννιέται στη Λευκάδα ο Αγγελος Σικελιανός, τελευταίο από επτά αδέλφια, γιος του Ιωάννη και της Χαρίκλειας, το γένος Στεφανίτση. Η οικογένεια Σικελιανού Κεφαλονίτικης και Βενετσιάνικης καταγωγής, διακρίθηκε στο χώρο των Γραμμάτων και παρουσίασε μεγάλη εθνική δράση δίνοντας στον απελευθερωτικό αγώνα του Εθνους χρήμα και αίμα. Ο πατέρας του ποιητή δίδασκε γαλλικά, στην αρχή στο «Δεύτερο Σχολείο» της Λευκάδας πριν από την Ενωση της Επτανήσου, έπειτα στο «Ελληνικό Σχολείο» και κατόπιν στο Γυμνάσιο του νησιού. Διέθετε πλούσια βιβλιοθήκη, γεγονός που συνέβαλε στην ανάπτυξη της ευαισθησίας του γιου του στα Γ ράμματα και τις Τέχνες. 1891-1892: Ο Αγγελος στο Δημοτικό Σχολείο της Λευκάδας.
Μέτρια τα οικονομικά της οικογένειας, η οποία χρειάστηκε να πουλήσει κομμάτι κομμάτι την προγονική κληρονομιά. Μετά από πυρκαγιά στο σπίτι τους, αναγκάστηκαν να βολευτούν σε κάποιο που νοίκιασαν στην παραλία της Αγίας Μ αύρας. 1894-1895: Τελειώνει το Δημοτικό και εισάγεται στο Ελληνικό σχολείο Λευκάδας με σχολάρχη το Θεοφάνη Κατωπόδη ή παπα-Ατζουλή, ιερομόναχο, ο οποίος ασκεί μεγάλη επιρροή στον Σικελιανό. 1896: Τελειώνει το Ελληνικό Σχολείο και εγγράφεται στο Γυμνάσιο Λευκάδας. Γυμνασιάρχης ο Π. Πάντζης, καθηγητής ο Ν. Ψαλτάκης. 1897: Εφηβεία· τα πρώτα φτερουγί-σματα αλλά και οι πρώτοι στίχοι σε λευκώματα. Είναι και η εποχή που ο Σικελιανός γνωρίζει το φυσικό περιβάλλον του νησιού του, τη θάλασσα, τον κάμπο, τον ελαιώνα, τα βουνά, τους αμπελώνες και τις λόχμες. 1898: Ξεχωρίζουν στο Γυμνάσιο ορισμένοι μαθητές με πνευματικά ενδιαφέροντα. Διαβάζουν ποίηση και πέραν του Βαλαωρίτη, παρακολουθούν τη νεοελληνική λογοτεχνία, όπως και το κίνημα του δημοτικισμού που συνεχώς ανεβαίνει. 1899: Ο πρώτος εξάδελφος του Αγγέλου, ο Γιάννης Σικελιανός, καθηλωμένος στο σπίτι εξαιτίας της αναπηρίας του, είχε αναπτύξει μια θαυμαστή πνευματική και καλλιτεχνική καλλιέργεια. Η μητέρα του Γιάννη, αρχοντική και καλλιεργημένη, άνοιγε τακτικά το σαλόνι της σε καλλιτεχνικές και φιλολογικές βραδιές. Εκεί σύχναζε ο Άγγελος με διαλεκτούς φίλους του. 1900: Ο Άγγελος τελειώνει το τετρατάξιο Γυμνάσιο με συμμαθητές, τους: Ιωάννη Καββαδία, Απόστολο Πουρνάρα, Αθανάσιο Γουρζή και τους αδελφούς Μαχαιρά, Κωνσταντίνο (τον ιστορικό της Λευκάδας) και Απόστολο. 1901: Ο Σικελιανός αναχωρεί για την Αθήνα. Εγγράφεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγχρόνως γνωρίζεται με τους πνευματικούς και λογοτεχνικούς κύκλους της Αθήνας που τελικά θα τον κερδίσουν. Άλλωστε, είναι από τους πρώτους που προσπάθησαν να συμπράξουν με τη Νέα Σκηνή του Χρηστομάνου, παίζοντας μαζί με τις αδελφές του σε αρχαίες τραγωδίες. 1884 (15 Μαρτίου): Γεννιέται στη Λευκάδα ο Άγγελος Σικελιανός, τελευταίο από επτά αδέλφια, γιος του Ιωάννη και της Χαρίκλειας, το γένος Στεφανίτση. Η οικογένεια Σικελιανού Κεφαλονίτικης και Βενετσιάνικης καταγωγής, διακρίθηκε στο χώρο των Γραμμάτων και παρουσίασε μεγάλη εθνική δράση δίνοντας στον απελευθερωτικό αγώνα του Έθνους χρήμα και αίμα. Ο πατέρας του ποιητή δίδασκε γαλλικά, στην αρχή στο «Δεύτερο Σχολείο» της Λευκάδας πριν από την Ένωση της Επτανήσου, έπειτα στο «Ελληνικό Σχολείο» και κατόπιν στο Γυμνάσιο του νησιού. Διέθετε πλούσια βιβλιοθήκη, γεγονός που συνέβαλε στην ανάπτυξη της ευαισθησίας του γιου του στα Γράμματα και τις Τέχνες. 1891-1892: Ο Άγγελος στο Δημοτικό Σχολείο της Λευκάδας. Μέτρια τα οικονομικά της οικογένειας, η οποία χρειάστηκε να πουλήσει κομμάτι κομμάτι την προγονική κληρονομιά. Μετά από πυρκαγιά στο σπίτι τους, αναγκάστηκαν να βολευτούν σε κάποιο που νοίκιασαν στην παραλία της Αγίας Μαύρας. 1894-1895: Τελειώνει το Δημοτικό και εισάγεται στο Ελληνικό σχολείο Λευκάδας με σχολάρχη το Θεοφάνη Κατωπόδη ή παπα-Ατζουλή, ιερομόναχο, ο οποίος ασκεί μεγάλη επιρροή στον Σικελιανό. 1896: Τελειώνει το Ελληνικό Σχολείο και εγγράφεται στο Γυμνάσιο Λευκάδας. Γυμνασιάρχης ο Π. Πάντζης, καθηγητής ο Ν. Ψαλτάκης. 1897: Εφηβεία· τα πρώτα φτερουγίσματα αλλά και οι πρώτοι στίχοι σε λευκώματα. Είναι και η εποχή που ο Σικελιανός γνωρίζει το φυσικό περιβάλλον του νησιού του, τη θάλασσα, τον κάμπο, τον ελαιώνα, τα βουνά, τους αμπελώνες και τις λόχμες. 1898: Ξεχωρίζουν στο Γυμνάσιο ορισμένοι μαθητές με πνευματικά ενδιαφέροντα.
1902: Δημοσιεύει τα πρώτα ποιήματα στα περιοδικά «Διόνυσος» και «Παναθήναια», που είναι επηρεασμένα από μπαλάντες της βόρειας φιλολογίας, από την ιταλική ποίηση και το γαλλικό συμβολισμό. 1903: Αρχίζει να δημοσιεύει ποιήματα στο περιοδικό «Νουμάς»: Satirica, Liber, Natura, «Στη δύση του ονείρου», «Βουβή νίκη» και στο περιοδικό «Ζωή» τα «Νικητήρια». 1904: Με τα ποιήματα του, «Γόης», «Το πέρασμα της τσιγγάνας», «Γέλιο», «Δέηση», «Ο αστερισμός των Ύμνων καλ., στο περιοδικό «Ακρίτας», έχει κατακτήσει προσωπικό ύφος και τελειότητα στο στίχο του. Η ποίηση του ήδη προσανατολίζεται στη μελλοντική μεγαλόπνοη πορεία της. Η αδελφή του Σικελιανού Πηνελόπη συναντά τον Αμερικανό Ραϊμόντ Ντάνκαν, αδελφό της χορεύτριας Ισιδώρας Ντάνκαν και τον παντρεύεται. 1905: Πηγαίνουν στο Παρίσι όπου συναντούν την Αμερικανίδα διανοούμενη Εύα Πάλμερ, η οποία θα τους ακολουθήσει στην Ελλάδα. Μένουν όλοι μαζί στο σπίτι των Ντάνκαν στις παρυφές του Υμηττού. Εκεί θα συναντηθούν ο Άγγελος με την Εύα, η οποία είναι κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερη του. Η σύντομη γνωριμία τους θα σφραγιστεί με αμοιβαίο αίσθημα. Ωστόσο, ο Άγγελος ήταν έτοιμος για ένα ταξίδι στη Λιβύη, όπου βρισκόταν και ο αδελφός του Μενέλαος. Με την αποχώρηση του η Εύα θα πάει στη Λευκάδα για να γνωρίσει τη μητέρα του. Θα παραμείνει κοντά της μέχρι την επιστροφή του Αγγέλου. Στο σπίτι των Σικελιανών θα αρχίσει να μαθαίνει τη γλώσσα, την υφαντική, τη βαφτική αλλά και την ελληνική παράδοση. Ο Άγγελος μένει στην έρημο της Λιβύης σε μια κατασκήνωση Άγγλων και γράφει τον «Αλαφροΐσκιωτο». 1906: Επιστροφή από τη Λιβύη, όπου θα ζήσει αρκετούς μήνες με την Εύα Πάλμερ στη Λευκάδα. Φεύγουν για την Αθήνα. Το ζεύγος Ντάνκαν ετοιμάζονται να αναχωρήσουν για την Αμερική, όπου έχουν αναλάβει κάποιες καλλιτεχνικές υποχρεώσεις. Τους ακολουθούν ο Άγγελος και η Εύα. 1907: Το ζευγάρι θα παντρευτεί στο Bar-Harbor της Πολιτείας Μέιν των ΗΠΑ και θα επιστρέψει αμέσως στη Λευκάδα. Τους ενώνουν κοινά ενδιαφέροντα, κυρίως η πίστη στη λυτρωτική δύναμη της τέχνης, η γνώση στη μυθική παράδοση -η θέση της στην αρχαία τραγωδία- και η επιδίωξη της συλλογής στοιχείων που δηλώνουν την επιβίωση των πανάρχαιων θεσμών στη ζωή του λαού. Παράλληλα, ο Σικελιανός γράφει και δημοσιεύει κάποια ποιήματα σε φιλολογικά περιοδικά. 1908: Το ζεύγος Σικελιανού βρίσκεται στην Αθήνα και γνωρίζεται με τους φιλολογικούς κύκλους. Υπάρχει ζωηρή πνευματική κίνηση και μια προοδευτική τάση στα πολιτικά πράγματα. Ο καθηγητής Ν. Πολίτης ιδρύει την Πανελλήνιο Λαογραφική Εταιρία. Επιτελείς, οι προοδευτικότεροι καθηγητές: Άμαντος, Γληνός, Δελμούζος, Κουγέας, Λορεντζάτος, Μπαλάνος, κι από τους λογοτέχνες οι γνωστότεροι: Δροσίνης, Θεοτόκης, Νιρβάνας, Καρκαβίτσας, Ξενόπουλος, Παλαμάς, Πάλλης, Πορφύρας. Μεταξύ αυτών και οι νέοι της εποχής: Σικελιανός, Βάρναλης, Ρώτας. 1909: Η έκδοση του «Αλαφροΐσκιωτου» επιβάλλει τον Σικελιανό ως σημαντική ποιητική φυσιογνωμία στα Ελληνικά Γράμματα. Την ίδια χρονιά γεννιέται ο Γλαύκος, ο μοναδικός γιος του Σικελιανού και της Εύας, που πήρε συμβολικά το όνομα του γιου του Απόλλωνα. Δημοσιεύει στο «Νουμά» την «Ωδή αποχαιρετισμού». Το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς ο Σικελιανός δίνει τρεις διαλέξεις: «Κήρυγμα ηρωισμού», «Παν ο Μέγας», και «Ο ομηρικός Οδυσσέας». Ποικίλα τα σχόλια στον Τύπο, επικριτικά και επαινετικά. Ο Αρίστος Καμπάνης δημοσιεύει την «Ωδή στον Άγγελο Σικελιανό», δίνει διάλεξη για τον «Αλαφροΐσκιωτο» και είναι επικεφαλής των εγκωμιαστικών εκδηλώσεων για τον ποιητή. 1910: Ο Σικελιανός, χάρη στη συμπαράσταση της γυναίκας του μένει απερίσπαστος από βιοποριστικά προβλήματα και ακολουθεί μια συνεπή και αυστηρή εξέλιξη με τις συνθέσεις των «Συνειδήσεων». Ο ποιητής σχεδιάζει τον «Πρόλογο της ζωής με τις πέντε Συνειδήσεις»: «Της Γης μου, της Φυλής μου, της Γυναίκας, της Πίστης και της Προσωπικής μου Δημιουργίας». Δημοσιεύει και τον «Δελφικό Ύμνο . Την ίδια χρονιά δηλώνει συμμετοχή στην κίνηση του «Εκπαιδευτικού Ομίλου» και πηγαίνει δύο φορές στο Παρίσι για παραστάσεις αρχαίου δράματος («Ηλέκτρα» στο πρωτότυπο) και γνωριμία με καλλιτέχνες. Σ' αυτό το διάστημα άλλωστε επωάζει την ιδέα της Δελφικής Ιδέας. 1911: Θρηνεί το θάνατο του πατέρα του. 1912: Τον Ιανουάριο ταξιδεύει στο Παρίσι. Γνωρίζει τον Ροντέν και τις εντυπώσεις από τις συζητήσεις με τον μεγάλο γλύπτη δημοσιεύει στα «Γράμματα» της Αλεξάνδρειας, σε μια σειρά από άρθρα με τον τίτλο «Ομιλίες με τον Ροντέν». Το καλοκαίρι βρίσκεται στην Αθήνα. Συνθέτει το άσμα «Πρόλογος στη ζωή» και γράφει το «Πρωτοβρόχι». Το Σεπτέμβριο κηρύσσεται ο Βαλκανικός Πόλεμος και τον Οκτώβριο επιστρατεύεται ως απλός στρατιώτης. Το Νοέμβριο δημοσιεύεται στην «Ακρόπολη» το ποίημα του «Δέηση» και στο «Νεολόγο Πατρών» την «Προσευχή στα Γιάννινα». 1913: Τον Ιανουάριο ο στρατιώτης Σικελιανός επανέρχεται στην Αθήνα και το Φεβρουάριο δημοσιεύει στο «Νουμά» τα ποιήματα του: «Μνημόσυνο», «Παρηγορήτισσα», «Εσόδια» και στην «Ακρόπολη» το «Διθύραμβο» και άλλα στιχουργήματα εμπνευσμένα από τη νικηφόρα ελληνική εξόρμηση του 1912-1913. 1914: Πρωτοδημοσιεύει σε περιοδικά και εφημερίδες τα ποιήματα: «Παν», «Πρόλογος στον Πλήθωνα», «Παντάρκης», «Σπάρτη», «Ο ύπνος του Μιστράλ», «Μάντεμα» «Τρεχαντήρα». Συνδέεται φιλικά με τον Νίκο Καζαντζάκη και ταξιδεύουν μαζί για το Άγιο Όρος. (Το Αγιορείτικο Ημερολόγιο του Σικελιανού δημοσιεύεται μόλις το 1984 από τον Παντελή Πρεβελάκη στο περιοδικό «Νέα Εστία», τεύχος 176, 15 Μαρτίου 1984). 1915: Συνεχίζονται οι περιηγήσεις σ' όλη την Ελλάδα με τον Καζαντζάκη «αναζητώντας τη συνείδηση της γης και της φυλής τους» και ενδιαμέσως διαμένουν στο σπίτι του Σικελιανού στη Συκιά Κορινθίας. Εκδίδονται σε δύο πολυτελείς μικρούς τόμους τα δύο πρώτα κείμενα, «Της Γης μου» και «Της Φυλής μου». Γράφει τα ποιήματα: «Αχελώος», «Δέηση», «Γιάννης Κιτς , «Μάνα του Ντάντε», «Θαλερό». 1916: Εκδίδεται το τρίτο κείμενο «Της Γυναίκας». Το Δεκέμβριο δημοσιεύει στην «Ακρόπολη» «Της πείνας το καμίνι», εμπνευσμένο από τα δεινοπαθήματα του λαού εξαιτίας του διχασμού. 1917: Εκδίδεται το τέταρτο κείμενο «Της Πίστης». (Το πέμπτο, «Της Προσωπικής μου δημιουργίας» δημοσιεύεται αποσπασματικά το 1943 και περιλαμβάνεται ολόκληρο στο «Λυρικό Βίο Β’» το 1947). Την ίδια χρονιά πεθαίνει και η αδελφή του Πηνελόπη. 1918: Δημοσιεύει ένα μέρος από το «Μήτηρ θεού» και συνεργάζεται με ποιήματα και πεζά στα περιοδικά «Νουμάς», «Λόγος», «Λύρα», «Γράμματα της Αλεξάνδρειας» αλλά και στην «Ακρόπολη» του Γαβριηλίδη. 1919: Περιηγείται την ελληνική ύπαιθρο, δημοσιεύει το IV μέρος του «Μήτηρ Θεού», «Αφροδίτη Ουρανία», «Παναγία της Σπάρτης», γράφει το «Τραγούδι των Αργοναυτών» και τον «Ύμνο στην Ελένη». Σ' αυτό το διάστημα το ζεύγος Σικελιανού μένει στη Συκιά Κορινθίας. Παράλληλα, αρχίζει να σχεδιάζει το ποίημα «Πάσχα των Ελλήνων» και δημοσιεύει τον «Χαιρετισμό στο Νίκο Καζαντζάκη» του οποίου ένα μεγάλο μέρος του εκδίδεται το 1920, ενώ στην πλήρη μορφή του θα περιληφθεί στον Γ’ τόμο του «Λυρικού Βίου», το 1948.
1921: Η Εύα και ο Άγγελος Σικελιανός επισκέπτονται την Παλαιστίνη, όπου εκείνος διαλογίζεται τις συνέπειες των κοινωνικών ανακατατάξεων στη μεταπολεμική Ευρώπη και τις επιπτώσεις της Μικρασιατικής Εκστρατείας και αρχίζει να δίνει προβάδισμα στη Δελφική Ιδέα, ως κύρια κατευθυντήρια της ποιητικής του αποστολής. Με το «Μήτηρ του Θεού» που θεωρείται από τα μουσικότερα ποιήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, γραμμένο σε δίστιχους ομοιοκατάληκτους δεκαπεντασύλλαβους, δίνει ενωτική συνέχεια στην παράδοση και στο παρόν με την ιδέα του θανάτου, όπως βιώνεται στη ζωή της μητρικής θεότητας. Στο ποίημα αυτό ο Σικελιανός επιχείρησε τη διασύνδεση των αξιών του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού. Τον Οκτώβριο υπογράφει μαζί με άλλους διανοούμενους Έκκληση υπέρ των πασχόντων πληθυσμών της Ρωσίας. 1922: Μελετάει στη Συκιά Κορινθίας την πρακτική της Δελφικής Ιδέας, γράφει και αλληλογραφεί. Συγκλονίζεται από τα γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής, κλείνεται τρεις μέρες σε ένα δωμάτιο και κλαίει... 1923: Οργανώνει μια σειρά από 20 ομιλίες για τους φοιτητές στην αίθουσα της Νομικής σχολής με θέμα τους πρόδρομους, παλιούς και σύγχρονους, της ιδέας της παγκόσμιας ελευθερίας και της αδελφοσύνης των λαών. Τον Αύγουστο δημοσιεύει στη Νέα Πολιτική σειρά άρθρων με τον γενικό τίτλο: «Ομιλίες μου στους Άριστους». 1924: Δουλεύει συνεχώς πάνω στη Δελφική Ιδέα και για την πλήρη ανάπτυξη της μετακομίζει μόνιμα στους Δελφούς. 1925: Πεθαίνει η μητέρα του ποιητή, αλλά το θλιβερό γεγονός δεν περιορίζει τις δραστηριότητες του. Τον Ιούνιο βρίσκεται στη Λευκάδα για τις γιορτές της Εκατονταετηρίδας από τη γέννηση του Βαλαωρίτη, οργανωμένες επίσημα από το κράτος. Μετά τον Παλαμά, ο Σικελιανός απαγγέλλει την «Ωδή» του και επευφημείται από τους συμπατριώτες του. 1926: Με την Εύα εργάζονται πυρετωδώς για την προετοιμασία των Δελφικών Εορτών, που είναι γι' αυτόν ο βασικός παράγοντας στην υλοποίηση της Δελφικής Ιδέας. Ταυτόχρονα στοχεύει να γίνουν οι Δελφοί «Παγκόσμιο ενωτικό κέντρο της ανθρωπότητας». 1927 (9-10 Μαΐου): Πραγματοποιούνται οι Εορτές που έχουν κύριο στόχο την αναβίωση του αρχαίου δράματος. Παρουσιάζεται ο «Προμηθέας Δεσμώτης» αλλά και βυζαντινή μουσική, γυμνικοί αγώνες, λαϊκοί χοροί, έκθεση λαϊκής τέχνης κ.α. Περιγραφή και σχόλια ενθουσιαστικά στον ελληνικό και τον ξένο Τύπο. Απρόβλεπτες οικονομικές υπερβάσεις οδηγούν στην υποθήκευση της βίλας της Συκιάς Κορινθίας. 1928: Η Δελφική Ιδέα αποκτά διεθνή απήχηση. Τον Ιανουάριο η Εύα ταξιδεύει στην Αμερική δίνοντας διαλέξεις, προπαγανδίζοντας έτσι τη συνέχιση της Δελφικής προσπάθειας. Το Νοέμβριο, ο Σικελιανός υποβάλλει στο υπουργείο το πρόγραμμα των επόμενων Δελφικών Εορτών. Στη Νέα Υόρκη εκδίδεται σε φυλλάδιο η αγγλική μετάφραση του «Δελφικού Λόγου». 1929: Λειτουργεί γραφείο Επιτροπής Δελφικών Εορτών, στην οδό Φιλελλήνων 38. Το Φεβρουάριο το ζεύγος Σικελιανού ταξιδεύει στο Παρίσι, όπου η Εύα δίνει μια σημαντική ομιλία «Περί Βυζαντινής Μουσικής και Δελφικών Εορτών», ενώ με την προστασία του πρεσβευτή Νικολάου Πολίτη στο Παρίσι δίδεται μια Ελληνική Μουσική Βραδιά, όπου η Εύα μίλησε για το ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Η γνωριμία του ζεύγους με τον Αντώνη Μπενάκη στο Παρίσι στάθηκε αφορμή να συσταθεί η Επιτροπή Δελφικών Εορτών από ιδιώτες που θα έμπαιναν εγγυητές για τα έξοδα των Εορτών του 1930. Η ελληνική κυβέρνηση θα τις επιχορηγούσε με 300.000 δρχ., αλλά τα έξοδα υπολογίζονται σε δύο εκατομμύρια. Ο Μπενάκης ενεγράφη για χίλιες λίρες Αγγλίας και η αδελφή του Πηνελόπη Μπενάκη-Δέλτα για πεντακόσιες. Συνεισέφεραν, επίσης, η Αλεξάνδρα Χωρέμη, η Έλενα Βενιζέλου κι άλλοι ιδιώτες και Τράπεζες. Για πρώτη φορά ρίχνεται η ιδέα απονομής του βραβείου Νόμπελ στο Σικελιανό με το άρθρο «Η Δελφική ιδέα και το βραβείο Νόμπελ», που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Ιόνιος Ανθολογία». Η Ακαδημία Αθηνών απονέμει δύο αργυρά μετάλλια στο ζεύγος Σικελιανού. 1930: Το Μάιο επαναλαμβάνονται οι Δελφικές Εορτές, όπου, εκτός από τον «Προμηθέα Δεσμώτη» παρουσιάζονται και οι «Ικέτιδες» του Αισχύλου. Τα εγκωμιαστικά σχόλια στον ελληνικό και ξένο Τύπο συνηγορούν στην προβολή της πνευματικής Ελλάδας και της Δελφικής Ιδέας σαν διεθνούς αμφικτιονικής ιδέας. Ο πρεσβευτής Νικόλαος Πολίτης και οι πολιτικοί Ανδρέας Μιχαλακόπουλος και Αλέξανδρος Παπαναστασίου παρακολουθούν και συμπαρίστανται στην κίνηση. 1931: Η απήχηση των Εορτών είναι μεγάλη και ο Σικελιανός προχωρεί στην ίδρυση της «Δελφικής Ένωσης». 1932: Ο Σικελιανός δημοσιεύει τη Διακήρυξη του για την ίδρυση του Διεθνούς Δελφικού Πανεπιστημίου. Η Βουλή ψηφίζει ειδικό νόμο για τη σύσταση του Δελφικού Οργανισμού και ο Σικελιανός ταξιδεύει στο Παρίσι για την προώθηση των σκοπών του. 1933: Ενώ συνεχίζει ο Σικελιανός τις επίμονες ενέργειες του, γράφει ποιήματα, όπως, τον «Τελευταίο ορφικό διθύραμβο» ή «Διθύραμβο του ρόδου». Στα τέλη Μαΐου σε σκηνοθεσία Αγγέλου-Εύας, μουσική και αμφιέσεις Εύας δίνονται δύο παραστάσεις της τραγωδίας «Ο Διθύραμβος του ρόδου» σε υπαίθριο θέατρο στο λόφο του Φιλοπάππου. Τον Αύγουστο η Εύα φεύγει στην Αμερική, μετά από ένα συμβόλαιο με τον P. Perkins για παραστάσεις αρχαίου δράματος. Μετά από πέντε χρόνια την ακολουθεί και ο γιος της Γλαύκος. Πρόθεση της να μαζέψει χρήματα για τη συνέχιση των Δελφικών Εορτών. 1934: Ο Σικελιανός δίνει τακτικά πληροφορίες στην ελληνικό Τύπο για τη δράση της Εύας στην Αμερική, για τις προσπάθειες της να ενισχυθεί και να διαδοθεί η Δελφική Ιδέα και να προβληθεί γενικά το ελληνικό πνεύμα. Παράλληλα, στην Ελλάδα γίνονται ενέργειες από τον ίδιο και από τους φίλους του να φροντίσει σοβαρά η κυβέρνηση για την ίδρυση του Δελφικού Κέντρου. Όμως οι αρμόδιοι φέρνουν συνεχώς εμπόδια. Ταυτόχρονα, εκδίδεται «Ο Διθύραμβος του ρόδου» με φιλολογικές αναλύσεις, σημειώσεις και επιλεγόμενα του Τάκη Δημακόπουλου. Δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο Νόμος 6323, Περί συστάσεως Δελφικού Οργανισμού, ο οποίος όμως δεν περιέχει τις κατάλληλες διατάξεις για την προώθηση του θέματος. 1935: Εκδίδονται «Τα λυρικά του Σικελιανού»• επιλογή και εκτενής πρόλογος του Άγη θέρου. Ο ποιητής παραμένει τον περισσότερο χρόνο του στην Αθήνα και γράφει τα ποιήματα: «Ιερά οδός» και «Στου Οσίου Λουκά το Μοναστήρι». 1936: Τον Ιανουάριο εκδίδει πεντάγλωσση διακήρυξη για την οργάνωση των μελλοντικών Δελφικών Εορτών και του Δελφικού Πνευματικού Κέντρου. Ο Άγγελος συνδυάζει τη δράση του με ανάλογες ενέργειες που κάνει η Εύα στην Αμερική, όπως έκθεση Δελφικών στοιχείων στο Metropolitan Museum of Art, δημοσίευση σχετικών άρθρων, ομιλίες. Γράφει το «Φθινόπωρο του '36» για να δώσει μια διέξοδο στα αποπνικτικά υπαρξιακά ερωτήματα, βρίσκοντας καταφυγή και λύτρωση στην αγάπη. 1937: Στις 4 Μαρτίου δίνει διάλεξη στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών με θέμα: Το καλλιτεχνικό έργο του ζεύγους Conrad Westpfahl. Τον ίδιο καιρό ομιλεί στο Πανθεατρικό Συνέδριο. Γράφει τα ποιήματα: «Κορυφή του Νισύρου», «Λίλιθ», «Αυτοκτονία του Ατζεσιβάνο». 1938: Το Φεβρουάριο ο Σικελιανός δίνει διάλεξη με θέμα «Ο ποιητικός προφορικός λόγος και η εποχή μας». Αυτή την εποχή ο ποιητής δοκιμάζεται από κρίσεις μοναξιάς και κατάθλιψης που κατευθύνουν την ποίηση του στην προβληματική του υπαρξισμού. Παράλληλα, στο διεθνή ορίζοντα διαφαίνονται τα πρώτα σύννεφα της επερχόμενης θύελλας. Ο Σικελιανός αντιδρά με τ' αποθέματα ζωτικότητας του, επανερχόμενος επίμονα τα μεγαλόπνοα σχέδια των «Τραγωδιών του»... Ωστόσο, τον Μάρτιο γνωρίζει στην Αθήνα την Άννα Καραμάνη. Την ερωτεύεται και τον επόμενο μήνα βρίσκεται κοντά της στο Πήλιο. Ανάμεσα στα άλλα γραψίματα προχωρεί στη σύνθεση της «Σίβυλλας». 1939: Γράφει το ποίημα «Μελέτη θανάτου» και «Στυγός όρκος». Στη Φλόριδα η Εύα εργάζεται στη Σχολή Χορού του Shawn, ο οποίος, εκτιμώντας την εξαιρετική απόδοση της, της χορηγεί τα έξοδα για να εκδώσει τον «Διθύραμβο του ρόδου» που τη μετάφραση του στα αγγλικά έκανε η Εύα με τη Φράνσις, τη γυναίκα του Γλαύκου. Ο Άγγελος από την Αθήνα ζητάει τη συγκατάθεση της Εύας για το δεσμό του με την Άννα. Εκείνη «του στέλνει την ευχή της». 1940: Ο Σικελιανός και η Άννα Καραμάνη παντρεύονται με τη συγκατάθεση τόσο της Εύας όσο και του γιατρού Καραμάνη, συζύγου της Άννας Στις 3 Νοεμβρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών ο Σικελιανός διαβάζει επικαιρικά τη «Σίβυλλα» προλογίζοντας με εισαγωγή την τραγωδία. Η προφητικότητα του έργου, την ώρα που στα αλβανικά βουνά σημειώνεται η νικηφόρα αντίσταση της Ελλάδος κατά της φασιστικής εισβολής, συνεπαίρνει και ενθουσιάζει το πυκνό ακροατήριο. Το Δεκέμβριο δίνει μια ραδιοφωνική ομιλία για το νόημα της Πνευματικής Ελληνικής Επιστρατεύσεως. 1941: Ο Άγγελος και η Άννα μένουν στην Αθήνα στο διαμέρισμα κοντά στο Στάδιο, όταν οι Γερμανοί καταλαμβάνουν την Ελλάδα. Μέσα σ' αυτή την ατμόσφαιρα της σκλαβιάς ο Σικελιανός γράφει πέντε «Ακριτικά» ποιήματα, τα οποία, τον χειμώνα του '41-42 κυκλοφορούν χειρόγραφα, με βυζαντινή γραφή και ξυλογραφίες του Σπύρου Βασιλείου. Στο μεταξύ, από το 1941-46, η Εύα στην Αμερική δραστηριοποιείται με άρθρα, ομιλίες, μεταφράσεις ποιημάτων του Αγγέλου, φυλλάδια και ενέργειες γενικώς για την ελληνική υπόθεση. 1942: Στις αρχές του χρόνου ο Σικελιανός συνεργάζεται με στίχους στην παράνομη εφημεριδούλα «Ελευθερία». Κινείται μεταξύ των λογοτεχνών για την οργάνωση συσσιτίων τους. Αντιμετωπίζει με την Άννα τις στερήσεις της Κατοχής. Η Εύα από την Αμερική είναι πια αδύνατο να επικοινωνήσει μαζί του και να τον βοηθήσει. Το Φεβρουάριο συναντιέται με τον Νίκο Καζαντζάκη, ενώ την άνοιξη πηγαίνει μαζί με την Άννα στην Αίγινα όπου θα παραμείνουν έως τον Οκτώβριο. Φιλοξενούνται στο σπίτι του ζωγράφου Τάκη Καλμούχου. Εκεί γράφει την τραγωδία «Ο Δαίδαλος στην Κρήτη» και το «Μέγιστον μάθημα». Σε διπλανό σπίτι μένει ο Νίκος Καζαντζάκης. 1943: Εκδίδεται το «Αντίδωρο», μια επιλογή από το λυρικό έργο του Σικελιανού. Πρωτοδημοσιεύεται «Ο Δαίδαλος στην Κρήτη» σε δύο συνέχειες στην εφημερίδα «Εστία» και αμέσως μετά σε βιβλίο. Σταθμός στη δράση του ποιητή θα μείνει η απαγγελία του ποιήματος «Ηχήστε Σάλπιγγες» στην κηδεία του Κωστή Παλαμά, στις 28 Φεβρουαρίου του 1943, που συγκλονίζει τον αθηναϊκό λαό. Στις 25 Μαΐου δίνει μια διάλεξη για τον Παλαμά στην κατάμεστη αίθουσα του θεάτρου Κυβέλης - ένα αγωνιστικό μήνυμα ελευθερίας. 1944: Τον Ιανουάριο τυπώνονται στο Κάιρο τα «Ακριτικά» με τη βυζαντινή γραφή και τις ξυλογραφίες του Βασιλείου, ενώ το Μάιο μιλάει ο Σικελιανός στο Ηρώδειο, σε μεγάλο ακροατήριο, με θέμα «Μουσική και Αρχιτεκτονική». Τον Αύγουστο οι Επτανήσιοι οργανώνουν φιλολογική συγκέντρωση στο Ηρώδειο με ομιλητή τον Σικελιανό και θέμα «Αριστοτέλης Βαλαωρίτης». Στο πυκνό ακροατήριο υπάρχουν αντιπρόσωποι της κατοχικής Κυβέρνησης αλλά και Γερμανοί αξιωματικοί. Η επιβλητική παρουσία του ποιητή κι η βροντερή φωνή του σκορπούν ρίγη συγκίνησης. Οταν στο τέλος απαγγέλλει τον «Αστραπόγιαννο» με τα αντάρτικα υπονοούμενα, η συγκίνηση και οι εκδηλώσεις κορυφώνονται. Τον Οκτώβριο, στις γιορτές της Απελευθέρωσης της Αθήνας, ο Σικελιανός πανηγυρίζει μαζί με το λαό, ενώ η πρώτη ραδιοφωνική ομιλία, αρχίζει με την απαγγελία του «Ηχήστε σάλπιγγες». Κι ακόμη, στην πανηγυρική συνέλευση της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών ο Σικελιανός μιλάει με θέμα «Προς μια αποφασιστική πνευματική στροφή».
 |
| Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ ΤΟ 1914, ΣΤΗ ΡΩΜΗ. |
 |
|
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ. ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΛΕΝΑ, ΣΤΙΣ ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ ΤΟΥ 1930.
|
 |
|
ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ (1930), Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΤΙΜΗΣΕΙ ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ.
|
 |
|
ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ (1930), Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΤΙΜΗΣΕΙ ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ.
|
 |
| ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΛΑΝΟ ΑΠΟ ΔΕΞΙΑ: ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ, Ο ΓΑΛΛΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΠΟΛ ΕΛΙΑΡ ΚΑΙ Ο ΜΟΥΣΟΥΡΓΟΣ ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΡΒΟΓΛΗΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ «ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ», ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΟ 1946 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΕΡΧΟΜΟΥ ΤΟΥ ΓΑΛΛΟΥ ΠΟΙΗΤΗ. |
1945: Εμφύλιος. Παρεξηγημένος στις βαθύτερες πεποιθήσεις του ο Σικελιανός, αντιμετωπίζει ψύχραιμα και με ανεξικακία τις συκοφαντικές δημοσιογραφικές κυρίως επιθέσεις. Το «Μήτηρ του θεού» κυκλοφορεί στα γαλλικά και δημοσιεύει τη «Σίβυλλα» και τον «Ελληνικό Νεκρόδειπνο». Συνυπογράφει εκκλήσεις λογοτεχνών για να δοθεί γενική αμνηστία. 1946: Η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών με έγγραφο της προς τη Σουηδική Ακαδημία υποβάλλει την υποψηφιότητα του Σικελιανού για το Νόμπελ. Ταυτόχρονα, γίνονται ενέργειες από φίλους στην Ελλάδα και από ξένους θαυμαστές του για το βραβείο. Από την Αμερική η Εύα φροντίζει να συγκεντρωθούν τα μεταφρασμένα του ποιήματα. Μεταφράζει και η ίδια άρθρα και κριτικές για το έργο του. Συμπληρώνει και διορθώνει όσα της στέλνει ο Χένρι Μίλερ και τα υποβάλλει με υπόμνημα στην Ακαδημία της Στοκχόλμης. Στις 27 Μαΐου η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών υποβάλλει για δεύτερη φορά υποψηφιότητα του Σικελιανού αλλά ταυτόχρονα και του Καζαντζάκη. Η ενέργεια αυτή δυσαρεστεί κάποιους φίλους του Σικελιανού. 1947: Τον Απρίλιο εκδίδεται ο Β' τόμος του «Λυρικού Βίου» από τις εκδόσεις των «Φίλων του Βιβλίου». Το Μάιο ο Σικελιανός εκλέγεται πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και δημοσιεύει έκκληση «Για μια Ελληνική Πνευματική Συμφιλίωση. Ας δημιουργήσουμε όλοι μαζί μιαν απαρχή αμοιβαίας εμπιστοσύνης». Ποικίλες αντιδράσεις στον Τύπο, από την παραδοχή ως την άρνηση. Στο Παρίσι δημοσιεύεται μια ανθολογία λυρικών ποιημάτων του. Πολλοί Ευρωπαίοι συγγραφείς, μεταξύ των οποίων ο Αντρέ Ζιντ και ο Πολ Κλοντέλ συζητούν και προτείνουν τον Σικελιανό για το βραβείο Νόμπελ. 1948: Εκδίδεται από τον Ίκαρο «Ο Θάνατος του Διγενή» στολισμένος με ξυλογραφίες του Σπύρου Βασιλείου. Για μεγάλα διαστήματα ο Άγγελος και η Άννα αποφασίζουν και ζουν στη Σαλαμίνα, όπου τους επισκέπτονται και τους συντροφεύουν φίλοι και θαυμαστές.
 |
|
Η ΑΝΝΑ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ ΣΤΟΝ ΑΡΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ.
|
1949: Στις 2 Φεβρουαρίου ομιλεί στην αίθουσα του Γαλλικού Ινστιτούτου με θέμα «Ιουδαϊσμός-Ελληνισμός». Την 1η Απριλίου ομιλεί στην αίθουσα του Βρετανικού Συμβουλίου Αθηνών με θέμα «Η Τρικυμία του Σαίξπηρ», και στις 20 Μαΐου στην αίθουσα του Θεάτρου Αλίκη για τον Βιζυηνό. Το περιοδικό Prisma της Στοκχόλμης δημοσιεύει μεταφράσεις ποιημάτων του Σικελιανού, συνοδεύοντας τες με προλογικό σημείωμα του Gullberg Hjalmar. Στη Σουηδία γίνεται πάλι συζήτηση για την υποψηφιότητα του στο βραβείο Νόμπελ. 1950: Εκδίδεται από το Γαλλικό Ινστιτούτο ο Α' Τόμος της «Θυμέλης» («Διθύραμβος του ρόδου», «Σίβυλλα», «Δαίδαλος στην Κρήτη»). Ο Σικελιανός δίνει συνέντευξη στον Β. Φράγκο που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Μάχη» με τον τίτλο «Ο Άγγελος Σικελιανός και το χρέος των πνευματικών ανθρώπων. Μια συνομιλία με το μεγάλο ποιητή». Ο Σπύρος Μελάς σχολιάζει στο περιοδικό «Ελληνική Δημιουργία» δίνοντας το χαρακτηρισμό «Σικελιανές αρλούμπες». Με την ίδια ειρωνική διάθεση σχολιάζει τη συνέντευξη και η εφημερίδα «Εστία»: «Ο μεγάλος μυστικός» και «Το Χρέος και τα χρέη». Τον Μάιο ο Σικελιανός παθαίνει συμφόρηση και εισάγεται στην κλινική «Παμμακάριστος». Σταδιακά η υγεία του παρουσιάζει βελτίωση, ωστόσο, το «εγκεφαλικό επεισόδιο» του έχει αχρηστέψει τα κάτω άκρα. 1951 Μάρτιος: Ο Σπύρος Μελάς που έχει επιστρέψει από το ταξίδι στη Σουηδία, δημοσιεύει στο «Έθνος» μια επιστολή στην οποία διαψεύδει τις φήμες ότι πήγε να σαμποτάρει την υποψηφιότητα Σικελιανού, «αν και άβυσσος τον χωρίζει από τον υποψήφιο...». Τον Μάιο ο ακαδημαϊκός Διονύσιος Κόκκινος υποβάλλει πρόταση στην Ακαδημία για την εκλογή του Σικελιανού ως ακαδημαϊκού, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Την εκλογή κερδίζει ο Σ. Σκίπης. Τον Ιούνιο δημοσιεύονται στο περιοδικό Poetus του Σικάγου τέσσερα ποιήματα το Σικελιανού («Σπάρτη», «Παναγία της Σπάρτης», «Η μάνα του Ντάντε», «Άγραφον») που τη μετάφραση τους έχει κάνει ο Κίμων Φράϊερ στην Αθήνα σε συνεργασία με τον ποιητή. 6 Ιουνίου: Ο ποιητής παίρνει από λάθος ένα φάρμακο που του δημιουργεί μεγάλη διαταραχή. Μεταφέρεται στην «Παμμακάριστο», όπου ύστερα από αγωνία δώδεκα ημερών, πεθαίνει στις 19 Ιουνίου...
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ
7 ΗΜΕΡΕΣ
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
ΑΘΗΝΑ 1997
ΑΘΗΝΑ 1997
from ανεμουριον https://ift.tt/2TFafvH
via IFTTT