Απαγορεύεται ο έρωτας στην εποχή της καραντίνας, στις μέρες της απαγόρευσης κυκλοφορίας, στις ώρες της απομόνωσης στο σπίτι; Όχι θα πείτε, αλλά τι σόι σχέση μπορεί να είναι όταν οι απαγορεύσεις σε περιορίζουν σε μηνύματα, σε τηλέφωνα, σε διαλόγους σε skype και viber; Και τι μπορείς να πεις σε εκείνα τα νέα παιδιά, που δεν μπορούν να βρεθούν έστω και για λίγο από κοντά αυτές τις μέρες; Τίποτα δεν μπορείς να τους πεις.
Για αυτά τα δύσκολα, που είναι πέρα από τα πιο δύσκολα με τα άσχημα νέα από όλο τον κόσμο, αλλά είναι πλέον στην καθημερινότητά μας, έγραψε η συνάδελφος δημοσιογράφος Νάταλι Χατζηαντωνίου στο προφίλ της στο facebook.
Είναι μία συγκινητική ανάρτηση, μια από τις πολλές - πολλές τέτοιες ιστορίες, που δεν θα γίνουν θέμα στις ειδήσεις.
«Εκείνη 21. Εκείνος 22. Τον είδε απόψε με χίλιες προφυλάξεις. Ήπιαν μια μπύρα σ' ένα κρυφό παγκάκι ("απόψε τελευταίο βράδυ μαμά"). (Καθισμένοι καθένας στην άκρη του, ένας από δω άλλος από κει).
Του είπε, της είπε. Είπαν καληνύχτα και αυτά που ήταν λογικό να πουν στα 21 και στα 22. Τα "για πάντα". Γύρισε σπίτι (που μένει με τον μπαμπά της αυτές τις μέρες).
Με πήρε τηλέφωνο. Με νεύρα. Και θλίψη. Και δεν είχα τι να της πω.
Γιατί αυτή είναι 21 κι εκείνος 22 κι αυτή θα έπρεπε να είναι μια Κυριακή πρωί μα ανοιξιάτικη και να μην κάθονται μακριά στο παγκάκι.
Μου έκλεισε στα μούτρα το τηλέφωνο με αυτά τα νεύρα και την οργή που σ' αυτές τις ηλικίες κάπου πρέπει να διοχετεύονται. Αλλά δεν είπα και τίποτα γιατί τίποτα δεν είχα να της πω», έγραψε η Νάταλι Χατζηαντωνίου.
Ότι άλλοι πήραν τους δρόμους και ανέβασαν πανό στις γέφυρες στην άδεια Αθήνα είναι κι αυτό μια πτυχή του ίδιου θέματος. Ανεξάντλητο…
Στη φωτογραφία το πανό σε πεζογέφυρα στη λεωφόρο Πέτρου Ράλλη.
photo: EUROKINISSI / ΤΑΚΗΣ ΣΑΓΙΑΣ
