Κύπριος ποιητής από τους πιο σημαντικούς της γενιάς του κι από τους πιο «διακεκριμένους πνευματικούς εκπρόσωπους» του νησιού, όπως λέει ο συμπατριώτης του και ποιητής Νίκος Κρανιδιώτης. Γεννήθηκε στην Πάφο, όπου κι έμαθε τα πρώτα γράμματα. Σπούδασε κατόπι νομικά στο Λονδίνο και οικονομικές επιστήμες στο Παρίσι. Γύρισε το 1923 στην Κύπρο για να δικηγορήσει. Μα θερμός πατριώτης, καθώς ήταν, ήρθε σε σύγκρουση με τις βρεταννικές αρχές κι επανειλημμένα φυλακίστηκε για τη δράση του, πάρ’ όλο που ήταν βουλευτής Πάφου. Από το 1943 μέχρι το θάνατό του ήταν εκλεγμένος δήμαρχος της πόλης του, που την εξωράισε και βοήθησε στην άνοδο του πνευματικού και πολιτιστικού επίπεδου των κατοίκων της. Τα λογοτεχνικά του έργα που κυκλοφόρησαν σε βιβλία είναι τ’ ακόλουθα: «Η μήνυση του Όσκαρ Ουάϊλντ κατά του μαρκήσιου Κουίσμπερη» (δοκίμιο, 1924), «Τα τραγούδια της Φυλακής» (1936), «Στύγιες κραυγές» (1938), «Τα επιθαλάμια» (1939). Έχει μεταφράσει ακόμη και το πρώτο βιβλίο από το «Χαμένο Παράδεισο» του Μίλτωνα. Πολλά κείμενά του βρίσκονται δημοσιευμένα στο εγκυρότερο λογοτεχνικό περιοδικό της Κύπρου «Κυπριακά Γράμματα». Θαυμαστής του Παλαμά, ό Γαλατόπουλος, έχει στα ποίηματά του πολλά από τα σημάδια αυτής της γοητείας που άσκησε πάνω του ό ποιητής του «Δωδεκάλογου» και της «Φλογέρας του Βασιλιά». Ωστόσο ξέρει ν’ αναδημιουργεί και να μεταδίδει τη δική του ευαισθησία, το δικό του ύφος στον παραδοσιακό στίχο:
«Εγώ και σε ποτήρια τρύπια / κρασί μπόρεσα κι ήπια! / Και στην ατέλειωτη έγώ, μπόρα / βρήκα το δρόμο προς τη χώρα / και μες στα ταπεινά και νήπια / βρήκα λαό τα καρδιοχτύπια / και σ’ αυτής της τρικυμίας τη φόρα / βρήκα γαλήνη κάποιαν ώρα».
(από τα «Τραγούδια της Φυλακής»).
Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια Ελλήνων Λογοτεχνών Εκδόσεις Κ. Παγουλάτου Αθήνα 1976
from ανεμουριον https://ift.tt/3eAiUZV
via IFTTT