Ο Τζαννής Τζαννετάκης (13 Σεπτεμβρίου 1927 — 1 Απριλίου 2010) ήταν Έλληνας αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και πολιτικός, που διετέλεσε, μεταξύ των άλλων, Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Γεννήθηκε στο Γύθειο Λακωνίας την Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 1927 και ήταν γιος του αρεοπαγίτη Πέτρου Τζαννετάκη. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από την παλιά οικογένεια της Μάνης των Γρηγοράκηδων. Ήταν κάτοικος Κηφισιάς και ομιλούσε Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά. Διακρίθηκε ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, υπηρετώντας στο Βασιλικό Ναυτικό την περίοδο 1949-1967 και φθάνοντας μέχρι τον βαθμό του πλωτάρχη το 1961. Φοίτησε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (1945-1949), στη Σχολή Ηλεκτρονικού Πολέμου των ΗΠΑ (1957) και στη Σχολή Πολέμου (1967), ενώ έλαβε πτυχίο Κυβερνήτη Υποβρυχίων το 1963. Από το 1959 έως το 1960 διετέλεσε κυβερνήτης της κανονιοφόρου "Λάσκος", ενώ την περίοδο 1963-1967 ήταν κυβερνήτης υποβρυχίων. Παραιτήθηκε στις 22 Απριλίου 1967 λόγω της αντίθεσής του με τη Δικτατορία. Τον Ιούλιο του 1969 συνελήφθη και εξορίστηκε από το δικτατορικό καθεστώς στα Κύθηρα, όπου και παρέμεινε εκτοπισμένος κατά το διάστημα 1969-1971. Από το 1971 μέχρι το 1974 εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα, ως Διευθυντής «Corporate Planning» σε όμιλο ναυτιλιακών εταιρειών, ενώ κατά την περίοδο 1974-1977 ήταν Γενικός Γραμματέας του ΕΟΤ. Την 30ετία 1977-2007 ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική, από την οποία απεχώρησε πριν τις εθνικές εκλογές του 2007, αφού πρώτα είχε θητεύσει ως Υπουργός σε σειρά κυβερνήσεων, φτάνοντας στο αξίωμα του Πρωθυπουργού. Τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό Φοίνικος, τον Μεγαλόσταυρο Τιμής, τον Μεγαλόσταυρο του Λουξεμβούργου και τον Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α΄. Απεβίωσε την Μεγάλη Πέμπτη, 1 Απριλίου 2010, στην Αθήνα.
Πολιτική σταδιοδρομία
Εκλεγόταν Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας αδιαλείπτως, καθόλη την περίοδο 1977 - 2007. Ειδικότερα, εξελέγη στην Α΄ Περιφέρεια Αθηνών στις εκλογές του 1977, του 1981, του 1985, του 1989 (Ιουνίου και Νοεμβρίου), του 1990 και του 1993, καθώς και στην Β΄ Περιφέρεια Αθηνών στις εκλογές του 1996, του 2000 και του 2004. Ήταν επίσης, υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων στις Δημοτικές Εκλογές του 1982, με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας του Ευάγγελου Αβέρωφ. Διετέλεσε Πρωθυπουργός και ταυτόχρονα Υπουργός Εξωτερικών και Υπουργός Τουρισμού της Κυβέρνησης Συνεργασίας μεταξύ ΝΔ και Συνασπισμού της Αριστεράς, από τις 2 Ιουλίου έως τις 11 Οκτωβρίου του 1989. Μια από τις ιστορικές στιγμές της θητείας του ήταν το κάψιμο των φακέλων κοινωνικών φρονημάτων που διατηρούσε έως τη Μεταπολίτευση η Ασφάλεια, ενώ την ίδια περίοδο ιδρύθηκε και η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα.
Θήτευσε ως:
Υπουργός Δημοσίων Έργων (10/5/1980-17/9/1981 και 17/9/1981-21/10/1981)
Υπουργός Εξωτερικών (2/7/1989-12/10/1989)
Υπουργός Εθνικής Άμυνας (23/11/1989-13/2/1990)
Υπουργός Τουρισμού (3/7/1989-12/10/1989 και 23/11/1989-13/2/1990)
Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Επικρατείας (11/4/1990-7/8/1991 και 7/8/1991-12/10/1993)
Υπουργός Πολιτισμού (11/4/1990-8/8/1991)
Ως Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, προώθησε σειρά μεγάλων έργων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την κινητή τηλεφωνία. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Υπουργός Πολιτισμού, προσέφερε (δώρησε) στον Ε.Ο.Τ. τον οικογενειακό του πύργο, που βρίσκεται στη νήσο Κρανάη στο Γύθειο, προς εκμετάλλευση. Κατά την περίοδο που ήταν Πρωθυπουργός έγινε μεγάλη αναπροσαρμογή των μισθών των στρατιωτικών και των αστυνομικών έπειτα από μια υπερδεκαετή καθήλωση. Τον Αύγουστο του 2007, αμέσως μετά την ανακοίνωση της προκήρυξης πρόωρων εκλογών για τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, επισκέφθηκε τον τότε Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή στο Μέγαρο Μαξίμου για να του ανακοινώσει ότι δεν θα συμμετάσχει στις εθνικές εκλογές του 2007 και έτσι αποσύρθηκε από την πολιτική.
Συγγραφικό έργο
Συνέγραψε τρία βιβλία: «Εκλογή από τις Ουπανισάδες» (1961) / «Χώρος εστί της Αγοράς» (1994) / «Ινδία - Ένας άλλος τρόπος ζωής» (1994). Επίσης, το 1973 μετέφρασε στα ελληνικά το βιβλίο «Η Μάνη», του προσωπικού του φίλου Πάτρικ Λη Φέρμορ.
Βίκιπαιδεια
from ανεμουριον https://ift.tt/2S17TqI
via IFTTT