Από τις αξιόλογες ποιήτριες των τελευταίων χρόνων. Γεννήθηκε στήν Άνδρο καί κατάγεται από παλιά ναυτική οικογένεια. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο νησί της κι εκεί άρχισε να γράφει τα πρώτα της ποιήματα. Αργότερα ήρθε γι’ ανώτερες σπουδές στην Αθήνα (σπούδασε αγγλική και γαλλική φιλολογία, πιάνο και ζωγραφική). Ποιήματά της δημοσίευσε για πρώτη φορά στα 1930 στη ΔΙΑΠΛΑΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ. Και το πρώτο της ποιητικό βιβλίο κυκλοφόρησε στα 1937 με τίτλο ΜΕΣ' ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ. Μέχρι το 1967 είχε εκδώσει άλλες τρεις ποιητικές συλλογές: ΓΥΜΝΗ ΨΥΧΗ (1952), ΑΝΑΠΟΛΗΣΗ (1967) και ΕΚΛΟΓΗ (1967). Έχει για έκδοση έτοιμα τέσσερα ακόμη βιβλία, ένα ποιητικό (ΜΑΚΡΙΝΟ ΣΥΝΝΕΦΟ), ένα με ποιήματα για παιδιά (ΕΑΡΙΝΑ), μια συλλογή διηγημάτων ΩΡΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ, τη μελέτη ΛΥΡΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ και το θεατρικό έργο ΚΑΛΑΜΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ. Η ποίηση της Γεωργίου-Φαλαγγά είναι απλή, λιτή, όμως λυρική και συναισθηματική. Ξεκινώντας από την παράδοση (πολλοί κριτικοί την τοποθετούσαν τότε πλάι στην Πολυδούρη και στη Μυρτιώτισσα) πέρασε στον ελεύθερο στίχο, κι έδωσε κι εδώ δείγματα της ίδιας ευαισθησίας, του ίδιου όλο ειλικρίνεια λυρισμού:
«Πόσο άρρωστη σε γνώρισα Μαρία
στο φτωχικό κρεβάτι σου γερμένη
Α, η φωνή σου εκείνη η πονεμένη·
και των κρυφών βλεμμάτων σου η δειλία
Με συγκινούσαν οι βαθείες ρυτίδες
πού αυλάκωναν τα ωχρά τα μάγουλά σου
η πίκρα πάνω στα λεπτά σου χείλη
κι οι άσπρες τρίχες στα μαλλιά σου...
Μόνον εγώ ένοιωσα Μαρία
την πλατειά της ζωής σου δυστυχία.
Έγερνα σαν το φύλακα άγγελό σου
και χαΐδευα απαλά το μέτωπό σου
όλα τα βράδια που έμεινα κοντά σου
και τα λευκά τα χέρια σου εφιλούσα
τα ήξερα, Μαρία τα σφάλματά σου
μα σ’ αγαπούσα.
Κι αν είχες κι άλλα τόσα ακόμα
μέσ’ την ψυχή μου εγώ σε συγχωρούσα
όμως δεν τώλεγε το στόμα...»
(από την «Εκλογή»).
from ανεμουριον https://ift.tt/2KOf55s
via IFTTT