Φωτογραφία του Δημήτρη Χαρισιάδη
Δεν έλειπαν από τις τσέπες των αγοριών τα γκαζάκια εκείνα τα χρόνια...
Και πώς να αντέξουν και συνεχώς τις μπάλωνε η μάνα...
Τις έστηνες στην σειρά...είχαν και τις ονομασίες τους...
Η πρώτη ήταν το μπάζ....η δεύτερη το παράμπαζο και η τελευταία το κωλόμπαζο...
Για να αρχίσει το παιχνίδι έστηναν τον μπάστακα μια πέτρα και έριχναν
το γκαζάκι...όποιος έφτανε κοντά άρχιζε πρώτος.
Έριχνες με την καλύτερή σου στην συνέχεια που ήταν και το γούρι σου από μακριά και κέρδιζες αυτή που χτύπησες και την υπόλοιπη σειρά προς το τέλος.
Χτυπώντας την πρώτη το μπαζ τις έπαιρνες όλες....
Ο ψιλικατζής έκανε χρυσές δουλειές με τα γκαζάκια...
Τα είχε στην γυάλα φάτσα μόστρα στον πάγκο .....
Μετά τον εμφύλιο βγήκαν οι βόλοι ...δεν υπήρχαν ακόμα οι γκαζές...
Ήταν από πηλό φτηνοί και μπορούσαν με μερικές δεκάρες τα παιδιά να τους αγοράσουν...
Φυσικά έσπαγαν γρήγορα...
Ήταν χρωματιστοί ...μπλέ...καφέ...πράσινοι...
Όταν όμως βγήκαν οι γκαζές και μάλιστα σε διάφορα χρώματα και μεγέθη οι βόλοι πέρασαν στο περιθώριο...ο ψιλικατζής τους έδινε δώρο όταν αγόραζες γκαζές.
Για να μην πέφτουν από τις τσέπες στο τρέξιμο...στο ποδόσφαιρο τις έβαζαν σε πάνινα σακουλάκια με σπάγγο από πάνω για να το δένουν χειροτεχνία της μάνας που προσπαθούσε να γλυτώσει τις τσέπες από τις τρύπες.
from Πίσω στα παλιά https://ift.tt/36bShb1
via IFTTT