Μια βόλτα σήμερα στην Ακαδημία Πλάτωνος θα φέρει πίσω στα παλιά κάποιον
που γεννήθηκε εκεί και έζησε τα πρώτα του χρόνια.
Κάποια χαλάσματα ...μια σιδερένια εξώπορτα με αλυσίδα που σε οδηγούσε
στην κάμαρα της αυλής που νοίκιασαν οι δικοί σου και σε έφεραν στον κόσμο.
Όποτε πηγαίνεις στον αρχαιολογικό χώρο της Ακαδημίας του Πλάτωνα
σημαδεύεις τους δρόμους Πλάτωνος και Ευκλείδου στέκεσε στην ελιά της παλιάς σου αυλής που σου άφησε η Εφορία Αρχαιοτήτων τιμής ένεκεν κατεδαφίζοντας το σπίτι λόγω μεσοτοιχιάς με το αντίστοιχο του μεγάλου προγόνου και γείτονα.
Πιθανόν και αυτός να ήταν τσαντισμένος με εμένα και την τσακαλοπαρέα
επειδή παίζαμε με το τόπι και με το τσέρκι στην σχολή του.
Εδώ ήταν το μοναδικό παράθυρο της μοναδικής νοικιασμένης κάμαρας
που έβλεπε στον δρόμο από όπου έβγαζε το κεφάλι η μάνα για να σε φωνάξει
να μαζευτείς να ανοίξεις κανένα βιβλίο.
Τι να πρωτοθυμηθείς αν και αυτό το ρήμα από εδώ και πέρα αρχίζει να σε τσαντίζει.
Από τις παλιές εικόνες....
Εντύπωση μεγάλη μου έκαναν τότε οι επισκέψεις σε άλλα σπίτια που διαφέρανε
από το δικό σου...
Σε ένα σαλόνι λοιπόν περίπου σαν της φωτογραφίας και με τις αυστηρές οδηγίες
της μάνας για να μην κάνεις ζημιά....λερώσεις....φάς λαίμαργα το γλυκό που θα σε τρατάρουν... ζητήσεις κι άλλο...και άλλες τόσες οδηγίες που δεν χωρούσαν στην μνήμη αλλά και που τις ξέγραφε αυτή μόλις αντίκρυζε τον ασημένιο δίσκο με τα καλούδια.
Αυτά τα μαξιλάρια του καναπέ με βελούδο...τα χαλιά....τα τραπέζια μικρά μεγάλα...
οι σκαλιστοί μπουφέδες με τα ασημένια.
Δεν βαριέσε για λίγο στενοχωριόσουνα...
Γυρίζοντας πίσω στην αυλή ερχόσουνα στα ίσα σου...πήγαινες κοντά στην γκαζιέρα
με την λαμαρίνα επάνω που έκανε και χρέη σόμπας για να ζεσταθείς.
Μα την ίδια διπλής χρήσης είχαν και οι συναυλικοί ...
Η μυρουδιά των σκουπιδιών ...οι κακόγουστες
εξ αντιπαροχής μαζικής κατασκευής πολυκατοικίες με τα μπαλκόνια αποθήκες
με γύρισαν στην πραγματικότητα ...όπως πάντα!
from Πίσω στα παλιά https://ift.tt/3oM5u0R
via IFTTT