Η Ραλλού Μάνου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1915 και ήταν κόρη του Πέτρου Μάνου και της Σοφίας Τομπάζη-Μαυροκορδάτου. Από νεαρή ηλικία ενδιαφέρθηκε με σοβαρότητα και ανιδιοτέλεια για την τέχνη του χορού και αφιέρωσε τη ζωή της στην ανύψωση της τέχνης αυτής στην Ελλάδα.
Η Ραλλού Μάνου σπούδασε το 1934-35 γυμναστική και χορό στη Σχολή Πράτσικα που ιδρύθηκε το 1930 από την Κούλα Πράτσικα. Το 1935-37 πήγε ως υπότροφος του υπουργείου Παιδείας στο Παρίσι και το Μόναχο, όπου πήρε δίπλωμα χορού και γυμναστικής από την ημικρατική σχολή «Γκυντερσούλε». Το 1946-48 μαθήτευσε στη Νέα Υόρκη, στη Σχολή Συγχρόνου Χορού της Μάρθα Γκράχαμ και στη Σχολή Κλασικού Μπαλέτου της Νάννετ Τσάρις. Τέλος, το 1952, στο Λονδίνο, συμπλήρωσε την εκπαίδευσή της, με υποτροφία της μεγάλης Αγγλίδας χορεύτριας και χορογράφου Νινέτ ντε Βαλουά, στο «Σάντλερς Ουέλς Μπάλλετ», που ιδρύθηκε το 1931 και έγινε αργότερα (1956) το «Ρόγιαλ Μπάλλετ».
Στο αναμεταξύ, η Ραλλού Μάνου χρημάτισε καθηγήτρια της Σχολής Πράτσικα το 1937-43, καθηγήτρια του Αμαλίειου Ορφανοτροφείου το 1937-45, καθηγήτρια των πριγκιπισσών Σοφίας και Ειρήνης το 1941-45 και καθηγήτρια στο Ίδρυμα Πολεμοπαθών Παίδων, ως εθελόντρια. Το 1941, ίδρυσε στην Αθήνα τη «Σχολή Ραλλούς Μάνου» για γυμναστική, ρυθμική, χορό και μουσική. Από το 1948 ως το *1953 υπήρξε μόνιμη χορογράφος του Βασιλικού Θεάτρου, οργάνωσε και γύμνασε τον γυναικείο χορό του αρχαίου δράματος και χορογράφησε τα σχετικά έργα.
Το Ελληνικό Χορόδραμα
Το 1950, η Ραλλού Μάνου, μαζί με πολλούς διαπρεπείς καλλιτέχνες και πνευματικούς ανθρώπους, ίδρυσε το «Ελληνικό Χορόδραμα», ένα σωματείο που είχε ως σκοπό τη δημιουργία και διάδοση γνήσιας ελληνικής θεατρικής χορευτικής τέχνης και που το διεύθυνε η ίδια. Το 1951, ίδρυσε μια «Επαγγελματική Σχολή Χορού», που κατάρτιζε επαγγελματίες χορευτές και δασκάλους του χορού, κλασικού και μοντέρνου. Από τότε οργάνωσε πλήθος θεατρικών και υπαιθρίων παραστάσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Οι χορογραφίες που έκανε η Ραλλού Μάνου είναι πολλές. Από τις πιο σημαντικές είναι: «Δύο Ελληνικές Σουίτες» (1946), «Αρχαϊκό Δειλινό» (1948), «Δύο Παιδικοί Χοροί» (1949), «Ορέστεια» Αισχύλου (1950), «Μαρ-σύας» (1950), «Μορφές μιας Γυναίκας», «Εξη Λαϊκές Ζωγραφιές», «Καταραμένο Φίδι» (1951), «Οιδίπους Τύραννος», διάφορα έργα Σαίξπηρ, «Πανδώρα» (1952), «Ελληνική Αποκρηά» (1954), «Ορφέας και Ευρυδίκη» (1955), «Ο Βασιλιάς Μίδας», «Ερωφίλη», «Κόρη» (με συνεργασία Ντόρας Τσάτσου, 1956), «Μακρυνή Πορεία» (με συνεργασία Ντόρας Τσάτσου, 1958), «Μήδεια» (1958), «Βάκχες» (1959).
©
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΨΑΣ
ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ 20 ΑΙΩΝΩΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
1995
from anemourion https://ift.tt/V4xQeLT
via IFTTT