
Η μελέτη δείχνει ότι οι άνδρες κυριαρχούν σε υπεράκτιες δραστηριότητες όπως η εμπορική αλιεία – για παράδειγμα το ψάρεμα τόνου με μεγάλα σκάφη.
Μια νέα μελέτη από ερευνητές των ΗΠΑ, της Βραζιλίας, της Πορτογαλίας, των Μαλδίβων και του Μπελίζ φέρνει στο φως κάτι που για πολλούς στις παράκτιες κοινότητες είναι γνωστό αλλά σπάνια καταγράφεται επίσημα: οι γυναίκες και οι άνδρες χρησιμοποιούν διαφορετικά τη θάλασσα και αποδίδουν διαφορετική σημασία στους θαλάσσιους χώρους. Και αυτό, όπως δείχνει η μελέτη, έχει σημαντικές συνέπειες για τον σχεδιασμό και τη διαχείριση των ωκεανών και των παράκτιων περιοχών.
Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα μέσω χαρτογραφήσεων και συνεντεύξεων με χιλιάδες ανθρώπους στις Μαλδίβες, τις Αζόρες και το Μπελίζ – τρεις περιοχές που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στη θάλασσα για την επιβίωση και την ανάπτυξή τους. Συνολικά καταγράφηκαν οι εμπειρίες και οι χρήσεις από πάνω από 33.000 άτομα.
Η μελέτη δείχνει ότι οι άνδρες κυριαρχούν σε υπεράκτιες δραστηριότητες όπως η εμπορική αλιεία – για παράδειγμα το ψάρεμα τόνου με μεγάλα σκάφη. Από την άλλη, οι γυναίκες συνήθως απασχολούνται σε παράκτιες ή κοντά στην ξηρά δραστηριότητες, όπως:
- Το καθάρισμα και η επεξεργασία των ψαριών.
- Η καλλιέργεια φυκιών.
- Η οργάνωση τοπικού τουρισμού (π.χ. ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξεναγήσεις).
- Η φροντίδα για δραστηριότητες αναψυχής (κολύμπι, ψυχαγωγία παιδιών στην ακτή).
Στο Μπελίζ για παράδειγμα, μια γυναικεία ομάδα –η Belize Women Seaweed Farmers Association– δραστηριοποιείται στην καλλιέργεια φυκιών (μαρικόλτουρα), ένα επάγγελμα που απαιτεί γνώση, υπομονή και τεχνική, και αποδίδει οικονομικά χωρίς να επιβαρύνει το περιβάλλον.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να σχεδιάσουν στο χάρτη τις περιοχές που χρησιμοποιούν ή θεωρούν σημαντικές. Οι γυναίκες, σε όλες τις χώρες, έδειξαν μεγαλύτερη προτίμηση σε μικρές, παράκτιες περιοχές, συνήθως κοντά στην κοινότητά τους ή σε ασφαλείς ζώνες για τις οικογένειές τους.
Στις Αζόρες, οι γυναίκες που ασχολούνται με την ψυχαγωγική αλιεία (recreational fishing) αποφεύγουν να ψαρεύουν μέσα σε θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές – κάτι που δείχνει μεγαλύτερη συμμόρφωση με τους κανόνες. Αντίθετα, πολλοί άνδρες ψαρεύουν και εντός προστατευόμενων ζωνών.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι περισσότερες πολιτικές και τα επίσημα δεδομένα που καθορίζουν πού επιτρέπεται η αλιεία, ο τουρισμός ή άλλες δραστηριότητες βασίζονται σε πληροφορίες από άνδρες. Οι γυναίκες συχνά δεν περιλαμβάνονται στις μελέτες ή εκπροσωπούνται ανεπαρκώς, ιδιαίτερα όταν εργάζονται σε άτυπες θέσεις ή οικογενειακές επιχειρήσεις.
Στις Μαλδίβες για παράδειγμα, η μεγάλη πλειοψηφία των αδειών αλιείας δίνονται σε άνδρες, αλλά χιλιάδες γυναίκες συμμετέχουν στη διαδικασία επεξεργασίας των αλιευμάτων ή κατασκευάζουν σχοινιά και εργαλεία για τα καΐκια – εργασία που δεν αποτυπώνεται επίσημα.
Οι ερευνητές επισημαίνουν την ανάγκη για στοχευμένες, απλές αλλά ουσιαστικές παρεμβάσεις, προκειμένου να ενισχυθεί η συμμετοχή των γυναικών και να καταγραφεί ο ρόλος τους στις παράκτιες και θαλάσσιες δραστηριότητες.
Μία από τις βασικές προτάσεις είναι η συστηματική συλλογή δεδομένων ανά φύλο, ώστε να υπάρχει σαφής εικόνα για τις δραστηριότητες και τις ανάγκες τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών. Παράλληλα, τονίζεται η σημασία της συμμετοχής γυναικών στις ερευνητικές ομάδες, καθώς σε πολλές κοινότητες, οι γυναίκες είναι πιο πρόθυμες να μοιραστούν εμπειρίες και γνώσεις όταν απευθύνονται σε άλλες γυναίκες.
Οι ειδικοί προτείνουν επίσης να τίθενται συγκεκριμένοι στόχοι για την εκπροσώπηση των γυναικών στις έρευνες, ιδίως σε περιοχές όπου εκείνες εργάζονται κυρίως στο παρασκήνιο και η συμβολή τους παραμένει αόρατη. Τέλος, υπογραμμίζεται η ανάγκη οι εμπειρίες και οι πρακτικές των γυναικών να ενσωματώνονται στον χωροταξικό σχεδιασμό της θάλασσας.
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/f5jS9MG
via IFTTT