ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΨΑΣ | Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος γεννήθηκε το 1903 στην Καλαμάτα. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1929 έγινε εισηγητής στο Συμβούλιο Επικράτειας.
Το 1937 έγινε πάρεδρος, το 1943 σύμβουλος, το 1963 αντιπρόεδρος, το 1966 πρόεδρος και αργότερα επίτιμος πρόεδρος του Συμβουλίου αυτού. Το 1969, τον είχε απομακρύνει η δικτατορία. Διατέλεσε επίσης το 1938 υφηγητής του Διοικητικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το 1939 έκτακτος καθηγητής Διοικητικού Δικαίου στην Πάντειο, το 1943 τακτικός καθηγητής, το 1931-58 πρύτανις.
Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος υπήρξε εθνικός δικαστής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, πολιτικός σύμβουλος της Στρατιωτικής Διοικήσεως Δωδεκανήσου (1947), υπηρεσιακός υπουργός Προεδρίας και Εργασίας στην κυβέρνηση Κιου-σοπούλου (1952), υπουργός Προεδρίας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Γεωργακοπούλου (1958), πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1951-53), πρόεδρος της Ελληνικής Λυρικής Σκηνής (1953-54) και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών (1978).
 |
| Ο Μ. Στασινόπουλος ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε μια επίσημη εκδήλωση. |
Αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση, ο Μιχαήλ Στασινόπουλος εξελέγη προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1974-75), έπειτα από το δημοψήφισμα που διεξήγαγε η κυβέρνηση Καραμανλή. Το ήθος του, η ευρύτατη μόρφωσή του και η γλωσσομάθειά του, τον έκαναν να διακριθεί σε όλα τα αξιώματα που ανέλαβε. Ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία και υπήρξε μέλος της Ομάδος των Δώδεκα επί δικτατορίας. Εχει τιμηθεί με παράσημα και άλλες διακρίσεις και ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Μπορντώ και Παρισίων.
Από τα πολλά βιβλία που έγραψε ο Μιχαήλ Στασινόπουλος τα σημαντικότερα είναι:
Νομικά: «Η ανάκλησις των διοικητικών πράξεων» (1934), «Σύστημα Διοικητικού Δικαίου» (1935), «Γενική θεωρία των διοικητικών πράξεων» (1937), «Ο έλεγχος της διακριτικής εξουσίας» (1939), «Ο κώδιξ των δημοσίων υπαλλήλων» (1951), «Traite des actes administratifs» (1954), «Διοικητικόν Δίκαιον» (1954), «Προσωπικόν Αρχείον Ν. Σαριπόλου μετά ιστορικών σημειώσεων και σχολίων» (1963), «Δίκαιον των διοικητικών διαφορών» (1964).
Ιστορικά: «Ιστορία της Γαλλικής Επαναστάσε-ως» (1930), «Σελίδες πολιτικής ιστορίας του νεω-τέρου ελληνισμού» (1978).
Λογοτεχνικά: «Ποιήματα» (1950), «Η χώρα με τις γαλανές λίμνες» (1950), «Αρμονία» (1956), «Με ψήφους 3 έναντι 2» (1977), «Η Δίκη» (1977).
ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ 1945-1995 ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΨΑΣ ΑΘΗΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 1995
from ανεμουριον https://ift.tt/2qb4ydB
via IFTTT