ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ | To πιο τυπικό αρπακτικό της Ελλάδας, όλοι θα έχουμε δει τη Γερακίνα των δημοτικών μας τραγουδιών να γυροπετάει πάνω από αγρούς ή να κάθεται σε στύλους. Μέτριου μεγέθους (51-57 cm), με αετόμορφη σιλουέτα και ποικιλία αποχρώσεων στο φτέρωμα, με βασικό χρώμα το καφέ. Αρκετά συχνή στην Ελλάδα και ειδικά το χειμώνα, αφού πολλά άτομα έρχονται από βορειότερες χώρες για να ξεχειμωνιάσουν στους κάμπους μας. Αναπαράγεται σε ολόκληρη την ηπειρωτική χώρα και τα νησιά. Όμως, αποτελεί εύκολο στόχο στην ανοιχτή πεδιάδα, με αποτέλεσμα πάρα πολλές Γερακίνες να σκοτώνονται παράνομα ή να φτάνουν πυροβολημένες, κατά εκατοντάδες κάθε χρόνο, στο Κέντρο Περίθαλψης Αγρίων Ζώων και Πουλιών στην Αίγινα. Κι όμως, αυτό το πουλί παίζει έναν ιδιαίτερα ευεργετικό ρόλο για τους αγρότες καθώς τρέφεται με μεγάλες ποσότητες ποντικιών που λυμαίνονται τις καλλιέργειες. Το πάνω μέρος του σώματος της Γερακίνας είναι σκούρο καφέ ενώ το κάτω μέρος άσπρο με καφετιά στίγματα σε διάφορες αποχρώσεις και ποσότητες. Τα άκρα των φτερούγων είναι μαύρα και η ουρά της ελαφρά ραβδωτή με πιο ευδιάκριτη την τελευταία ράβδωση στο άκρο της.
Το θηλυκό, όπως και στα περισσότερα αρπακτικά, είναι λίγο μεγαλύτερο από το αρσενικό. Πρόκειται για είδος με μεγάλη προσαρμοστικότητα σε διαφορετικούς βιοτόπους. Χρειάζεται πάντως κάποια ανοιχτά μέρη με χαμηλή βλάστηση για να κυνηγάει αλλά και ψηλά δέντρα για να ξεκουράζεται και να χτίζει τη φωλιά της. Πετάει δυσκίνητα, πολλές φορές στο ίδιο σημείο (επιτόπου). Η φωνή της είναι ένα κλαψιάρικο νιαούρισμα «βγιεε», συχνά παρατεταμένο ή ένας βραχνός και σύντομος κρωγμός. Τρέφεται κυρίως με τρωκτικά αλλά και με ψοφίμια, έντομα, ερπετά, πουλιά. Εντοπίζει τα ποντίκια είτε γυροπετώντας πάνω από ανοιχτές εκτάσεις με τις πλατιές φτερούγες σε ανοιχτό V και την ουρά της ανοιχτή σα βεντάλια είτε επιτηρώντας από ψηλά ενώ μπορεί και να περπατά ή να στέκεται καραδοκώντας στο έδαφος. Μονογαμικό είδος, στην περίπτωση που το ζευγάρι δεν μεταναστεύει, μπορεί να κρατήσει το δεσμό του εφ’ όρου ζωής. Στην περιοχή της αναπαραγωγής διατηρεί πολλές φορές πάνω από 15 φωλιές χτισμένες σε ψηλά σημεία, συνήθως σε δέντρα ή βράχους, τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιεί εναλλάξ κάθε χρόνο. Το χτίσιμο της φωλιάς γίνεται και από τους δύο γονείς και αρχίζει τουλάχιστον δύο μήνες προτού γεννηθούν τα αβγά. Τέλη Μαρτίου ή αρχές Απριλίου το θηλυκό γεννάει 2-4 αβγά ανά διαστήματα τριών ημερών, τα οποία επωάζονται και από τους δύο γονείς διαδοχικά. Μετά από 33-35 μέρες βγαίνουν τα μικρά που πρωτοπετούν ύστερα από 40-45 μέρες.
ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΖΕΦΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 1996
ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΖΕΦΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 1996
from ανεμουριον https://ift.tt/34mGjIf
via IFTTT