Είναι 9.15 το πρωί της 28ης Ιουλίου. Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών συνεδριάζει σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού, για λόγους ασφαλείας. Ολη η Ελλάδα έχει τα μάτια της στραμμένα στην αίθουσα αυτή. Οι μέχρι προ ολίγων μηνών πανίσχυροι δικτάτορες βρίσκονται καθισμένοι στα εδώλια των κατηγορουμένων. Στην πρώτη σειρά κάθεται η ηγετική «τριανδρία» του πραξικοπήματος -Γεώργιος Παπαδόπουλος, Στυλιανός Παττακός και Νικόλαος Μακαρέζος- καθώς και ο Γρηγόριος Σπαντιδάκης. Στις υπόλοιπες τέσσερις σειρές οι Γεώργιος Ζωιτάκης, Οδυσσεύς Αγγελής, Δημήτριος Ιωαννίδης, Ιωάννης Λαδάς, Αντώνιος Λέκκας, Μιχαήλ Ρουφογάλης, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Μιχαήλ Μπαλόπουλος, Κωνσταντίνος Καρύδας, Δημήτριος Σταματελόπουλος, Αλέξανδρος Χατζηπέτρος, Στέφανος Καραμπέρης, Νικόλαος Γκαντώνας, Ευάγγελος Τσάκας, Νικόλαος Ντερτιλής και Γεώργιος Κωνσταντόπουλος. Εχει ήδη προηγηθεί, στις 25 Ιουνίου, στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών, η δίκη για τη στυγερή, εν ψυχρώ δολοφονία του πολιτικού κρατουμένου Παν. Ελή στον Ιππόδρομο, στις 25 Απριλίου 1967, όπου εκρατείτο με χιλιάδες άλλους δημοκρατικούς πολίτες. Ο δολοφόνος, ίλαρχος ε.α. Κωνσταντίνος Κώτσαρης, ο οποίος τον εκτέλεσε για να εκφοβίσει τους υπόλοιπους κρατούμενους, καταδικάζεται σε κάθειρξη μόνο 8 ετών, την οποία μάλιστα το Αναθεωρητικό δικαστήριο μειώνει σε μόλις 6 χρόνια, στις 14 Νοεμβρίου... Στη δίκη των πρωταιτίων του πραξικοπήματος, λίγα λεπτά μετά την έναρξη της διαδικασίας, ο τέως δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος παίρνει το λόγο και δηλώνει: «Υπήρξα αρχηγός της επαναστάσεως (...). Ως εκ τούτου αναλαμβάνω την ευθύνην πλήρως, δι' όλους όσοι συμμετέσχον εις την εκδήλωσίν της και δι' όσα έπραξαν εντός του πνεύματος των διαταγών. Δεν θα με ξανακούσητε εις το Δικαστήριόν σας. Θα αναμένω την απόφασίν σας (...)». Δήλωση αναλήψεως ευθυνών κάνουν ακολούθως ο Ν. Μακαρέζος και ο Στ. Παττακός. Ο Γ. Παπαδόπουλος δεν έχει προτείνει μάρτυρες υπεράσπισης και δηλώνει στο δικαστήριο: «Γνωρίζω την κατηγορίαν, αλλά δεν την αποδέχομαι». Το ίδιο επαναλαμβάνουν και οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι. Οι συνήγοροι των κατηγορουμένων, εκτός της υπερασπίσεως Ζωιτάκη, Σπαντιδάκη και Σταματελόπουλου, επιτυγχάνουν να μη παραστούν συνήγοροι πολιτικής αγωγής και εν συνεχεία αποχωρούν από τη διαδικασία, ισχυριζόμενοι ότι στη
Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΟΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΕ ΑΝΑΠΗΡΙΚΟ ΚΑΡΟΤΣΑΚΙ, ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΙΤΙΩΝ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ. ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ, ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΕΞΙΑ, ΟΙ Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Ν. ΜΑΚΑΡΕΖΟΣ, Στ. ΠΑΤΤΑΚΟΣ, ΓΡ. ΣΠΑΝΤΙΔΑΚΗΣ, ΕΝΩ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ ΟΙ 0Δ. ΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΙ Δ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΒΥΘΙΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΕΠΙ ΕΠΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΣΕ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ. ΚΑΘΙΣΤΟΣ Ο Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΙΟΣ Ο Δ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ.
Ο ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΠΑΝ. ΕΛΗ, ΙΛΑΡΧΟΣ Ε.Α. ΚΩΝ. ΚΩΤΣΑΡΗΣ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥ. ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΦΥΛΑΚΙΣΗ 8 ΕΤΩΝ, Η ΟΠΟΙΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΣΕ 6 ΧΡΟΝΙΑ απο το Αναθεωρητικό Δικαστήριο
δίκη αυτή «μόνο η επιμέτρησις της ποινής είναι δυνατή»... Ακολούθως ο Γ. Παπαδόπουλος λέγει ότι δεν ζητεί υπεράσπιση δικηγόρου και παρακαλεί τον διορισθέντα αυτεπαγγέλτως συνήγορό του να μην υποβάλει ερωτήσεις σε μάρτυρα για λογαριασμό του. Πρόεδρος του Εφετείου είναι ο Ιωάννης Ντεγιάννης, εισελθών στο δικαστικό σώμα μέσουντος του Εμφυλίου (1948) και προαχθείς σε εφέτη διαρκούσης της δικτατορίας (1969). Εισαγγελείς είναι οι Κωνσταντίνος Σταμάτης και Σπυρίδων Κανίνιας. Μέλη του δικαστηρίου οι Παναγιώτης Λογοθέτης, Ιωάννης Γρίβας, Παναγιώτης Κωνσταντόπουλος, Γεώργιος Πλαγιανάκος και αναπληρωματικά οι Ηλίας Γιαννόπουλος και Δημήτριος Τζούμας. Στις επόμενες ημέρες καταθέτουν 65 μάρτυρες κατηγορίας, άλλοι που έχουν κληθεί με αιτήσεις μερικών κατηγορουμένων και ορισμένοι μάρτυρες υπερασπίσεως. Πρώτος μάρτυς κατηγορίας καταθέτει ο ανατραπείς από το πραξικόπημα πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος για να ακολουθήσουν οι άλλοι πολιτικοί ηγέτες, με εξαίρεση τον Α' γραμματέα του ΚΚΕ Χαρίλαο Φλωράκη, τον οποίο το δικαστήριο δεν τον κάλεσε να καταθέσει. Ο Κανελλόπουλος κατηγορεί τους πραξικοπηματίες για απάτη, αφού μετέδωσαν από το ραδιόφωνο το διάταγμα αναστολής άρθρων του Συντάγματος με την υπογραφή δήθεν του βασιλιά και του προέδρου του υπουργικού συμβουλίου που ήταν, την ώρα της μετάδοσης, ο ίδιος. Ακολουθεί ο υπουργός Άμυνας, της κυβέρνησης Κανελλόπουλου, Ποναγής Παπαληγούρας, ο οποίος καταθέτει ότι τη νύχτα του πραξικοπήματος «ο βασιλεύς εξεβιάσθη ηθικά και σωματικά». Ο Γεώργιος Ράλλης, υπουργός Δημόσιας Τάξης της ανατραπείσης κυβερνήσεως με ενεργό αντιπολιτευτική δράση κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, περιγράφει τις απεγνωσμένες προσπάθειές του να κινητοποιήσει στρατιωτικές μονάδες κατά των πραξικοπηματιών από τη Χωροφυλακή Αμαρουσίου. Ο εκ των ηγετών της εν Ελλάδι αντιπολιτεύσεως κατά της δικτατορίας Γεώργιος Μαύρος καταγγέλλει τους δικτάτορες ότι εφήρμοσαν πολιτική «τουρκική ή φιλοτουρκική». Ακολουθεί η κατάθεση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου, ηγέτη του ΠΑΚ κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, ο οποίος τονίζει ότι το πραξικόπημα σχεδιάστηκε, εκτελέστηκε και καθοδηγήθηκε κυρίως από το εξωτερικό. Οι κινηματίες, τονίζει, είναι υπεύθυνοι για το Κυπριακό. Η απόσπαση της Κύπρου ήταν γι’ αυτούς θέμα συνειδητής αποφάσεως για να ενσωματωθεί στο Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ. Στη συνέχεια προσθέτει ότι «η Δεξιά θα είχε αποδεχθεί τη δικτατορία αν οι φορείς της δεν ήσαν οι άγνωστοι συνταγματάρχες, αλλά οι επώνυμοι στρατηγοί». Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, στέλεχος ηγετικό των κυβερνήσεων του Κέντρου και με καταδίκη φυλάκισης από τη χούντα, καταθέτει ότι δεν υπήρχε ο κομμουνιστικός κίνδυνος που επικαλέστηκαν οι πραξικοπηματίες, δεδομένου ότι το 1967 υπήρχε βασική συμφωνία ολόκληρου του πολιτικού κόσμου να εκκαθαρισθεί η πολιτική ανωμαλία η οποία υπήρχε από τη 15η Ιουλίου του 1965 λόγω του ότι ο ανώτατος άρχων είχε έλθει αντιμέτωπος με τον αρχηγό της πλειοψηφίας. Η διαδικασία συνεχίζεται με την εξέταση μαρτύρων υπερασπίσεως που είχαν καλέσει ορισμένοι από τους κατηγορούμενους και έρχεται η ώρα των απολογιών. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αρνείται να απολογηθεί επαναλαμβάνουν ότι δεν μετέχει στη διαδικασία και προσθέτει: «Θα δώσω λόγον έναντι της Ιστορίας και του ελληνικού λαού». Την ίδια στάση κρατούν και άλλοι κατηγορούμενοι πλην εννέα, μεταξύ των οποίων οι Σπαντιδάκης, Ζωιτάκης, Αγγελής και Σταματελόπουλος, οι οποίοι απολογούνται. Ο Σπαντιδάκης μάλιστα, αναφερόμενος στην αντίθεσή του για την απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο το 1967, καταθέτει: «Ενα απόγευμα επέρασα δύο ώρες με τον βασιλέα εις τα Ανάκτορα κοντά στο τζάκι, πίνοντας ουίσκυ και οι δύο κλαίοντες...». Στις 23 Αυγούστου ο πρόεδρος του πενταμελούς Εφετείου διαβάζει την απόφαση: Παπαδόπουλος, Μακαρέζος και Παττακός καταδικάζονται εις θάνατον και καθαίρεση για στάση και σε ισόβια κάθειρξη για εσχάτη προδοσία. Οι λοιποί κατηγορούμενοι σε μικρότερες ποινές, ενώ οι Κ. Καρύδας και Αλ. Χατζηπέτρος αθωώνονται λόγω αμφιβολιών. Την ίδια ημέρα από κυβερνητική ανακοίνωση διαφαίνεται ότι θα μετατραπούν οι επιβληθείσες θανατικές καταδίκες. Ξεσπά θύελλα αντιδράσεων από την αντιπολίτευση. Στις 25 Αυγούστου ο Κ. Καραμανλής συγκαλεί εκτάκτως το υπουργικό συμβούλιο, το οποίο αποφασίζει ομόφωνα να κινηθεί η νόμιμη διαδικασία για τη μετατροπή της θανατικής καταδίκης των τριών σε ισόβια δεσμά. Στις 29 Αυγούστου ο Κ. Καραμανλής, μιλώντας σε συγκέντρωση 1.000 αξιωματικών, διαβεβαιώνει για την έκτιση των ποινών των τριών πρωταιτίων δηλώνοντας: «Οταν ομιλούμε για ισόβια δεσμά, εννοούμε ισόβια δεσμά».
Ιστορικό λεύκωμα 1975
Η Καθημερινή
Ιστορικό λεύκωμα 1975
Η Καθημερινή
from ανεμουριον https://ift.tt/2RIz8Hv
via IFTTT