Πιο δειλός από τους άλλους μυγοχάφτες, ο Νανομυγοχάφτης περνά τον περισσότερο καιρό του κρυμμένος μέσα στα φυλλώματα στην κορυφή των δένδρων. Επίσης ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους συγγενείς του από το μικρό του μέγεθος (11,5 εκ.), όπως δηλώνει και το όνομά του αλλά και από το διαφορετικό χρωματισμό, αφού το αρσενικό έχει πολύ χαρακτηριστικό κοκκινωπό λαιμό και στήθος σαν τον Κοκκινολαίμη, κάτι όμως που λείπει στο θηλυκό. Κατά τ’ άλλα και τα δύο φύλα είναι καφετιά από πάνω και ωχρόλευκα από κάτω, με λευκή βάση στα εξωτερικά φτερά της ουράς. Μερικοί Νανομυγοχάφτες ίσως να αναπαράγονται σε κάποια σημεία της Βόρειας Ελλάδας αλλά βασικά το είδος αυτό είναι στη χώρα μας ασυνήθιστο μετανάστης, περαστικό, κυρίως το φθινόπωρο. Τρέφεται με έντομα, τα οποία πιάνει ύστερα από σύντομες εξορμήσεις στον αέρα και στο έδαφος. Αφήνει ένα ζωηρό «τσικ» ενώ το τραγούδι του έχει ποικιλία και κορυφώνεται με μια γρήγορη τρίλια.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
from ανεμουριον https://ift.tt/30uMDwL
via IFTTT